'Waterbestendig, flexibel, voor blaren, met Hello Kitty… maar aan een pleister in een ander tintje werd nooit gedacht.'
COLUMN: ‘Nude is nooit zomaar nude’
Catherine houdt van haar lief, hotelbedden en ketchup. Tot de dag dat zelfspot een olympische discipline wordt, deelt ze in deze column elke week haar avonturen.
Pleister op de wonde
Voor elke fotoshoot stuur ik als moderedactrice een standaardmail naar onze modellen: ‘Graag arriveren zonder make-up en een huidskleurige beha meebrengen, a.u.b.’ Dat eerste bespaart de visagiste werk en dat laatste helpt de styliste. Die wil immers voorkomen dat ondergoed doorschijnt onder de styling.
De keren dat een model van kleur me terugmailde met de vraag of zwart ook goed was, kan ik niet meer tellen. Ook al verkopen de grote lingerieketens sinds enkele jaren setjes in verschillende tinten, toch denken we bij huidskleur automatisch aan een bepáálde kleur. De term nude duidt immers op een rozig beige dat tot op vandaag de standaard blijft voor ondergoed, pleisters en balletschoenen.
Bij huidskleur denken we nog altijd automatisch aan een bepáálde kleur.
Gelukkig is dat langzaam maar zeker aan het kenteren. In de nasleep van de Black Lives Matter-protesten maakte het Amerikaanse merk Band-Aid bekend dat het éíndelijk pleisters in verschillende huidskleuren zal lanceren. In Nederland verkoopt de stichting NASF als enige diverse schakeringen. Benieuwd naar de concrete plannen van andere Europese spelers tagde ik – samen met vele anderen – Hansaplast op Instagram. Het Duitse bedrijf reageerde tot mijn verbazing dezelfde dag nog: ‘We zijn ons bewust van het belang van het vertegenwoordigen van de verscheidenheid aan huidtinten in pleisters en zijn van plan deze in de niet al te verre toekomst te lanceren. Dit had eerder moeten gebeuren, daarvan zijn we ons bewust. We weten dat we het beter moeten doen.’ Bedankt Google Translate. En dan zeggen ze dat Insta-activisme niets uithaalt!
Het verhaal toont aan hoe traag verandering op gang komt. De pleister zoals wij die nu kennen, werd uitgevonden in 1920. In de eeuw die volgde, kwamen er allerlei variaties op de markt: waterbestendige pleisters en flexibele pleisters, pleisters voor blaren en vingertoppen, pleisters met Star Wars-figuurtjes en Hello Kitty. Maar aan een pleister in een ander tintje werd nooit gedacht.
Hetzelfde geldt voor spitzen. Balletdansers van kleur smeren hun pointes in met foundation bij gebrek aan kant-en-klare opties – pancaking noemen ze dat. Op change.org vind je momenteel verschillende petities die eisen dat balletkleding inclusiever wordt gemaakt. Ik zou nu kunnen zeggen dat die schattige tutu een symbool van blanke overheersing is, maar ik wil geen boze reacties van balletmama’s in mijn inbox.
Toch is het belangrijk om te beseffen dat roze allesbehalve onschuldig is. Racisme en ongelijkheid zitten op slinkse wijze ingebakken in onze maatschappij. Je vindt ze in het onderwijs, op de huizen- en arbeidsmarkt én in de supermarkt. Op inclusieve pleisters is het voorlopig nog even wachten, maar een andere hervorming kunnen we per direct invoeren: de afschaffing van een welbepaalde modeterm. Nude is immers nooit zomaar nude. Dat is de naakte waarheid.
Meer columns van Catherine:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
