Elke week geeft Frederik je een inkijk in zijn leven als jonge vader, echtgenoot en hoofdredacteur van Flair.
Liefste lezeressen,
‘Zo heb ik een kindje van twee nog nooit zien lopen’, lacht vriendin Fleur. Millie kuiert met haar handjes op de rug en licht voorovergebogen tussen de spullen op de tweedehandsmarkt van Dok Gent. ‘Ze lijkt zo enorm op haar opa’, zeg ik refererend naar mijn papa.
Iedereen lacht. En dan besef ik het: terwijl ik Millie met haar opa vergelijk, loop ik zelf met mijn handen op de rug en licht voorovergebogen. Een beetje zoals de gemiddelde studiemeester op een speelplaats. Wat helemaal past bij mijn papa, die directeur was op een school, maar niet bij de hippe hoofdredacteur van jouw favoriete medium.
Nu Millie oud genoeg is om zelf een persoonlijkheid te ontwikkelen, zie ik dat ik die kleine, leuke en soms gekke eigenschappen een generatie verder aan het doorgeven ben.
Verschrikt recht ik mijn rug. Sinds ik 30 jaar ben, merk ik meer en meer dat ik allerlei kleine en grote eigenaardigheden, maar ook fijne eigenschappen van mijn ouders in me draag. Nu Millie oud genoeg is om zelf een persoonlijkheid te ontwikkelen, zie ik dat ik die kleine, leuke en soms gekke eigenschappen een generatie verder aan het doorgeven ben.
‘Kijk hoe grappig dat kindje loopt’, schatert een vrouw naast mij. Ik buig licht voorover en leg mijn handen op mijn rug om uit te stralen naar de vrouw: ja, dat is mijn dochter!
