COLUMN: ‘Millennials switchen vlot van friends with benefits naar #couplegoals en weer terug’

‘Hoe lang zijn jullie al samen?’ Het is een raadsel dat regelmatig terugkeert op café, tijdens familiefeesten en in de gang op het werk. Net als de oprechte interesse van de vraagsteller in mijn liefdesleven varieert ook mijn antwoord. Soms zeg ik drie jaar, soms drieënhalf, telkens gevolgd door: ‘Maar het kan ook meer zijn!’ Het resultaat is vaak een verbaasde blik.

In tegenstelling tot de meeste koppels uit onze omgeving hebben mijn lief en ik geen datum. Je weet wel, dat moment waarop je officieel een stel wordt en besluit voor altijd (of toch zo lang mogelijk) samen te blijven. Op de lagere school was alles duidelijker. Toen vroegen we het Fixkes-gewijs met elkaar aan en tekenden we met roze glitterpen hartjes in onze agenda op de dag van het heuglijke voorval.

Nu zijn relaties echter minder rechtlijnig. Millennials switchen van friends with benefits naar #couplegoals en terug nog vóór je ‘het is ingewikkeld’ kan zeggen. Niet dat het tussen mijn lief en mij complex verloopt. We wonen samen en maken toekomstplannen, tolereren elkaars moeders en discussiëren over de opvoeding van onze kat. We geven dinertjes voor bevriende koppels en sekstips aan bevriende singles.

De avond eindigde in een krakend stapelbed en een poel van schaamte. Onze vrienden hadden namelijk alles gehoord.

En toch kunnen we geen leeftijd op ons geluk plakken omdat onze ontstaansgeschiedenis op z’n zachtst gezegd vaag te noemen valt. Het begon allemaal in de Ardennen toen mijn lief – destijds nog gewoon A. – en ik in dezelfde chalet belandden. We vierden de verjaardag van een gemeenschappelijke vriend met boswandelingen, een brandend haardvuur en booze, véél booze. Plots haalde A. zijn beste moves boven. ‘Je ziet er sexy uit in die jurk’, zei hij beneveld. Vijf minuten later vroeg hij mij ten dans in de woonkamer. Ik was zo zat dat ik ja zei. De avond eindigde in een krakend stapelbed en een poel van schaamte. Onze vrienden hadden namelijk alles gehoord.

‘s Ochtends serveerde A. me een smoothie om mijn kater te verzachten. Romantiek in de eenentwintigste eeuw. In de weken die volgden, wisten we geen van beiden wat de bedoeling precies was. Er werd gedronken, gelachen en nog meer binnenskamers gedanst, maar er werd nooit gelabeld. Tot A. op een dag de legendarische woorden sprak: ‘Wilt gij van fuck buddies naar daten upgraden?’ Ik had die climactische gebeurtenis in het groot moeten omcirkelen, maar vond helaas agenda noch glitterpen. De exacte datum ken ik dus niet, maar wat ik wel weet is dit: drie à drieënhalf jaar geleden door de living dansen was de beste dronken beslissing van mijn leven.

Deze column verscheen in Flair op 11 september 2018.

Meer columns van Catherine:

• COLUMN: ‘Ik zeulde 5 kilo plateauzool mee die wellicht blijvende schade toebracht aan mijn kinderruggetje’
• COLUMN: ‘Uitstellers lijken onambitieus, maar het zijn harde werkers in het diepst van hun gedachten’
• COLUMN: ‘Wat? Geen real-timeverkeersinfo? What’s next? Een f*cking kaart?!’