Onze columniste Nele is terug, mét baby! Ze is nu 12 weken mama van een dochter. Hier vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap. En alles wat je misschien liever niet wil weten.
‘Het zal wel lukken!’ riep ik enthousiast, luid genoeg zodat iedereen op straat ons kon horen. Zelfstandige moeder zou wel eens op stap gaan met de baby. Het leek dan ook niet moeilijk toen mijn vriend het uitlegde. Ik moest gewoon hieraan trekken, daarop duwen, dat tegenhouden terwijl ik daaraan draaide en als dit dan klikte, zou de kinderwagen in elkaar klappen. Het enige wat ik dan nog hoefde te doen, was de boel in de kofferbak zwieren en vertrekken. Maar drie pogingen en een halfuur later stond ik terug in mijn woonkamer met een huilende baby en de handleiding van die kinderwagen.
Op de tekeningen in die handleiding zag alles er even eenvoudig uit als mijn vriend het had doen lijken. Op de tekeningen lacht ook iedereen met zo’n blik van ‘kijk, dit is hoe je met de glimlach een kinderwagen in elkaar klapt’. Alsof het niet alleen gemakkelijk, maar ook het leukste is wat je kan doen als je baby eindelijk even slaapt. Niks tijd voor jezelf ! Vergeet zelf dutten! Poets je tanden maar over drie jaar! Een kinderwagen in elkaar klappen, dat moet je doen zodra het kan. Maar zelfs met die handleiding stond ik daar met mijn tong tussen mijn tanden wat met die kinderwagen te klooien. Om vervolgens achteruit te bollen wanneer ik die kinderwagen vooruitduwde.
Het deed me denken aan de tekeningen in de folders over de bevalling. Daar lachte ook iedereen toen er geduwd moest worden.
Het deed me denken aan de tekeningen in de folders over de bevalling. Daar lachte ook iedereen toen er geduwd moest worden. Ik had dus moeten weten dat niet alles wat er gemakkelijk uitziet ook gemakkelijk is. En dat een glimlach niet altijd vertrouwen biedt, maar een afleidingsmanoeuvre is om de miserie te vergeten. Uiteindelijk heb ik de inklapstrijd met de kinderwagen opgegeven. Ik heb me verontschuldigd bij mijn kind omdat zij vast ook heel erg uitkeek naar het uitje met de auto en we zijn een wandeling gaan maken met de draagzak. Van de woonkamer naar de keuken. Met de baby in mijn ene en de draagzak in de andere hand, want ook dat was nog geen groot succes. Ondertussen staan we er beter voor. We zijn beiden gewend aan de draagzak en we hebben een andere kinderwagen. Een die in vergevorderde gemonteerde staat werd geleverd en die ik werkelijk met slechts twee bewegingen zou kunnen in- en uitklappen. Op de tekeningetjes in de handleiding wordt er niet gelachen. Wat vertrouwen betreft, kan dat tellen.
Lees meer columns van Nele:
