Onze columniste Nele is terug, mét baby op komst! Ze is nu 40 weken zwanger. Hier vertelt ze alles wat je wil weten over haar zwangerschap. En alles wat je misschien liever niet wil weten.
Ik stond op de tippen van mijn tenen om zo met uitgestrekte armen te graaien naar een eierdoosje achterin het rek. Ik ben namelijk zo’n sluwerd die in de supermarkt steevast het achterste product wil hebben. De producten die vooraan staan, vervallen meestal binnen een tijdspanne van drie tot vier dagen. In nachtwinkels varieert dat zelfs van drie tot vier uur. En dat wil je niet. Zeker niet als je hoogzwanger bent en het over voedingswaren gaat waardoor je kind plots nog armen uit zijn of haar oren gaat groeien.
Triomfantelijk bekeek ik het doosje van mijn keuze, speurend naar de houdbaarheidsdatum. Luttele seconden later stond ik met een dozijn eieren in mijn handen de krop in mijn keel weg te slikken. Die eieren zouden namelijk vervallen op exact dezelfde dag als dat ik uitgerekend ben. En dat maakte het plots allemaal erg concreet. Die dag betekende ineens meer dan ooit een soort van D-Day, het moment dat de langverwachte voor en na bepaalt. Met als breuklijn tussen die twee een toepasselijke knip of scheur tussen mijn benen. De ‘voor’ bepaalt het leven zonder kind, de ‘na’ gaat over alles met kind. En dat is overweldigend.
Ik stond met een dozijn eieren in mijn handen de krop in mijn keel weg te slikken. Die eieren zouden namelijk vervallen op de dag dat ik uitgerekend ben.
Als een gek begon ik door mijn winkelkar te razen, op zoek naar de houdbaarheidsdata van producten. Bleek dat de helft van die kar gevuld was met dingen die we bij benadering nog kunnen opeten zonder dood te vallen tegen de tijd dat het kind al tanden heeft, zelfstandig stapt en gaat studeren. Dat stelde me gerust, want dat betekende dat niet álles hoeft te veranderen. Sommige dingen in het leven kunnen blijkbaar ook gewoon doorgaan, zelfs al gebeurt er onderweg ergens iets enorms.
Ik wilde dat eierdoosje angstig weer wegzetten en tegelijk wilde ik het liefdevol koesteren. Het stickertje met de vervaldatum erop in mijn zwangerschapsdagboek kleven en er een hartje rond tekenen. Tot ik besefte dat ik helemaal geen zwangerschapsdagboek heb bijgehouden. Bedachtzaam zette ik het eierdoosje terug, alsof het een tikkende tijdbom was die evengoed op dat moment als nooit kon ontploffen. Zekerheden had ik niet.
In plaats daarvan nam ik daarom vooraan een doosje van vier eieren en zette ik dat voorzichtig in mijn winkelkar. Naar de houdbaarheidsdatum keek ik niet meer. Ik wist uiteindelijk wel beter. Er is geen voor. Er is geen na. Er is enkel nu.
Spoiler alert: Nele is op vrijdag 10 mei bevallen van een prachtig dochtertje Marnie.
Lees meer columns van Nele:
