Onze columniste Nele is terug, mét baby! Haar dochter is nu een jaar. In deze column vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap. En alles wat je misschien liever niet wil weten.
Over de cyclus
‘Je bent 533 dagen te laat.’ De app die mijn menstruatiecyclus voor me bijhoudt, was klaar en duidelijk in zijn communicatie. Ik voelde me zelfs een beetje berispt. Ik was te laat. En niet een beetje. Al 533 mooie dagen stonden ze daar te popelen om mijn maandelijkse bloedvergieten in de statistieken op te nemen. Vanaf 6 september 2018, om exact te zijn. Wist die app veel dat ik op exact diezelfde dag een plusje op de zwangerschapstest gemikt had om negen maanden later te bevallen. Een aangelegenheid waarbij overigens sloten bloed aan te pas kwamen, maar dat heeft de app dus niet meegekregen. Daar zijn enkel de lieve vroedvrouwen en de meterslange kraamverbanden getuige van geweest, en dat wil ik graag zo houden. Of zelfs vergeten.
Omdat ik borstvoeding gaf, zouden de hormonen die voor een eisprong en menstruatie zorgen, onderdrukt kunnen worden. En dat betekent dus een vrijstelling. Volgens mij is dat een soort van compensatie voor de geleverde arbeid. Alsof de natuur erkent dat het al zo’n gedoe is om te zogen, waardoor dat maandelijkse rondje bloeden je bespaard wordt. Het moment waarop de dam dan wel weer breekt, is voor elke vrouw anders. En om de spanning er toch nog in te houden, moet je wel opletten dat je ondertussen niet nog eens bezwangerd wordt, want dat kon dus wel nog steeds. Nog zo’n rondje baby maken, dragen en baren was het laatste aan mijn hoofd, dus ik leefde rustig verder.
Nog zo’n rondje baby maken, dragen en baren was het laatste aan mijn hoofd, dus ik leefde rustig verder.
Er ging een maand voorbij. En nog een. Drie maanden passeerden. Vier maanden. Vijf, zes, en ga zo maar door tot welgeteld negen maanden. En toen waren mijn eierstokken er helemaal klaar mee en begon ik te bloeden. Dat in tegenstelling tot mijn borsten, want ik bleef wel voeden. Sindsdien lijkt mijn lijf in de war te zijn. Het is alsof mijn borsten nog een kind groot te trekken hebben, terwijl mijn baarmoeder alweer klaar is voor een volgende bevruchting. Dat zou dan overigens ook de enige zijn die daar klaar voor is. Mijn baby hangt nog te graag aan mijn borsten en mijn lief mag er te weinig aankomen, want ik denk: zot, voor een tweede ronde is het te vroeg. Toch zeker zo’n 533 dagen.
Lees meer columns van Nele:
