Onze columniste Nele is terug, mét baby! Ze is nu 29 weken mama van een dochter. Hier vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap. En alles wat je misschien liever niet wil weten.
Over groot onderhoud
‘Iemand een oude tondeuse te geef om mijn kat te scheren, die vol klitjes zit?’ Ik las die vraag in een Facebookdeelgroep en bedacht dat ik dringend het ontharingsapparaat terug moet vragen aan een van mijn zussen. Dat apparaat was duur en dus een groepsaankoop. Maar soms duurt het lang voordat het opnieuw mijn beurt is. Zo lang dat mijn eigen dubbelzinnige kat effectief vol klitjes zit. Net als alle andere beharing op mijn lichaam.
Ik kan alleen besluiten dat dat zo is sinds ik wel een kind en geen me-time meer heb. Of toch niet genoeg tijd om nu en dan mijn gezicht te wassen, mijn tanden te poetsen én groot onderhoud te doen. En ik kan niet eens meer het excuus van die onhandige zwangere buik gebruiken, waardoor je je met behulp van een spiegel of op de tast moet ontharen. Natuurlijk ging ik met en nu ook zonder die buik de uitdaging weleens aan. Ik ben proper op mezelf. Maar dat is slechts schadebeperking. Ik zou mijn vachtje een daad van rebels feminisme noemen, maar dat is het dus niet. Het is zelfs meer dan tijdsgebrek, het is ook luiheid.
Ik zou mijn vachtje een daad van rebels feminisme noemen, maar dat is het dus niet.
Zodra de baby slaapt en het huis opgeruimd is, ben ik blij dat ik de beentjes eindelijk omhoog kan gooien in plaats van die op te blinken en open te doen. Maar dat moet nu anders, vind ik. Het heeft een tijdje geduurd voordat mijn lichaam na die zwangerschap een beetje weer van mezelf werd. Die tijd gunde ik mezelf ook. Verschillende maanden was mijn spiegelbeeld een vrouw die ik niet goed kende, maar stilaan zie en vind ik mezelf terug. Ik ga tegenwoordig zelfs sporten in een club, waardoor tijd nog gebrekkiger wordt. Niet altijd met evenveel plezier, maar ik doe het wel. In een lange broek. En ik douche thuis. Dat spreekt voor zich, met die wintervacht.
Ik stuurde mijn zus een bericht en scrolde opnieuw voorbij dat Facebookbericht van die wanhopige vrouw met haar harige poes. Er waren verschillende mensen die een antwoord hadden gepost, maar één bericht trok mijn aandacht. ‘Best naar een professionele trimster/trimmer gaan’, schreef iemand. ‘Te veel risico dat je je kat gaat kwetsen.’ Ik weet dus wat te doen. Nu enkel nog de tijd vinden om die afspraak in te plannen.
Lees meer columns van Nele:
