Catherine denkt terug aan de ninetiestrends. Buffalofans in de zaal?
COLUMN: ‘Ik zeulde 5 kilo plateauzool mee die wellicht blijvende schade toebracht aan mijn kinderruggetje’
Catherine houdt van haar lief, hotelbedden en ketchup. Tot de dag dat zelfspot een olympische discipline wordt, deelt ze hier elke week haar avonturen.
Back to the nineties, een slagzin die zowel nostalgie als walging opwekt. Die laatste reactie heeft wellicht te maken met overvolle Sportpaleizen en de comeback van Patje Krimson. Maar hoe vaak je ze ook afzweert, de jaren 90 blijven terugkomen als een in scrunchies en chokers gehulde boemerang. Ook in de modewereld.
Met dank aan vissershoedjes, buideltasjes en Fila-sweaters loopt de gemiddelde zestienjarige er dezer dagen meer nineties bij dan ik anno ’97. En hipper, dat ook. Laten we zeggen dat mijn stijlgevoel destijds nog niet echt ontwikkeld was. Toen ik voor mijn plechtige communie een feesttenue mocht kiezen, sleepte ik mijn ma de Appel’s binnen en ging resoluut voor denim on denim en een top met spaghettibandjes. Als bijbehorende beautylook stak ik mijn haar op met honderd vlinderspeldjes.
Back to the nineties, een slagzin die zowel nostalgie als walging opwekt.
Dat het ook anders kan, bewezen we al in Flair. Jeanstrends van toen in een hedendaags jasje mét de juiste accessoires. Een Furby, bijvoorbeeld, die styliste Marieke vond op tweedehands.be. De eigenaar wilde er nog € 20 voor ‘omdat hij in goede staat verkeerde’. De verharde vacht en funky geur van het beestje deden echter vermoeden dat hij al een tijdje meeging. Mijn eigen exemplaar sneuvelde toen ik tijdens het opruimen van mijn kamer besloot dat ik te oud geworden was voor robothuisdieren. Net op het moment dat ik hem de vuilnisbak in keilde, kwam hij terug tot leven. ‘Do do do, dance, boogie!’ Uit pure angst begroef ik hem levend onder drie lagen afval. R.I.P. Furby.
Ons model had een even traumatische ervaring met een van de andere rekwisieten. ‘Nee, alsjeblieft geen Buffalo’s,’ smeekte ze bij het zien van het imposante schoeisel, ‘ik vond ze in de nineties al afgrijselijk!’ Zelf dacht ik daar anders over. Na lang zeuren kreeg ik een paar van die kolossen van mijn mama voor mijn elfde verjaardag. De rest van het schooljaar zeulde ik vrolijk vijf kilo plateauzool mee die wellicht onherroepelijke schade toebracht aan mijn kinderruggetje.
En dan zwijg ik nog over de zwarte suède enkellaarzen met bubble-sleehak – cyber goth meets Spice Girl, zeer kindvriendelijk – die mijn zus en ik aantrokken om in Space Mountain in Disneyland te mogen. Dankzij die gigantisch dikke zolen en een verborgen laag zakdoekjes raakten onze kruinen het latje van de 1m50 nét. Het blijft een mirakel dat we mid-looping niet uit onze harnassen geglipt zijn en gestorven in een tragisch rollercoasterongeval. Als ik dát overleefd heb, kan deze nineties-revival er ook nog wel bij.
Deze column verscheen in Flair op 4 september 2018.
Meer columns van Catherine:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
