'Hoe mooi zou het zijn als cellulitis op Instagram, op een magazinecover of in een reclamespot geen voorpaginanieuws meer is?'
30 onder de 30: Jitske Van de Veire (26): ‘Nee, ik zet mijn tieten niet op Instagram als een schreeuw om aandacht’
Bij Flair houden we van vrouwen die dingen in beweging zetten, die durven, die springen, die tegen de schenen durven te schoppen en die ons inspireren tot grootse dingen. Dertig weken lang laten we elke week een markante jonge vrouw aan het woord. Jitske Van de Veire bijt de spits af.
Meet Jitske
- Geboren in Gent op 11 september 1993.
- Studeerde eerst kunstgeschiedenis en volgde daarna een opleiding tot kapper in het volwassenenonderwijs.
- Eigenares van kapperszaak Wakko in Gent.
- Een van de drie woordvoerders van Wel Jong Niet Hetero.
- Fervente voorvechter van body positivity.
- Te volgen op Instagram via @jitskevandeveire.
‘Soms denk ik dat ze een verdoken Hollander is, zo recht voor de raap dat ze is’, liet radiopresentator Peter Van de Veire ooit optekenen over zijn oudste dochter Jitske. Naast eigenares van kapperszaak Wakko in Gent is de 26-jarige blondine sinds vorig jaar ook woordvoerder van Wel Jong Niet Hetero, een jongerenorganisatie voor en door Vlaamse en Brusselse holebi- en transgenderjongeren en een bekend figuur op Instagram, met maar liefst 37.000 volgers. Op haar profiel zal je echter niet snel matcha lattes of outfitposts spotten. Van de Veire gebruikt het socialemediaplatform liever om taboes te onderbreken en zichzelf te tonen zoals ze is. Ongefilterd en eerlijk. En soms zelfs een tikkeltje confronterend. ‘Maar dan stroomt mijn inbox vol met berichten van mensen die me bedanken en denk ik: daar doe ik het voor.’
Bodydiversiteit, maandstonden, LGBTQ+-rechten… Over welk onderwerp het ook gaat, je neemt geen blad voor de mond. Wat heeft je getriggerd om Instagram te gaan gebruiken als spreekbuis om taboe-onderwerpen bespreekbaar te maken?
‘Tot enkele jaren geleden voelde ik me op Instagram de vreemde eend in de bijt. Tijdens het scrollen kwam ik alleen maar slanke fitgirls met een schijnbaar perfect leven tegen. Het was moeilijk om mezelf niet met hen te vergelijken. “Zie mij hier zitten met mijn vetrollen. En ik val dan ook nog eens op meisjes!”, dacht ik bij mezelf. Wanneer je jezelf niet gerepresenteerd ziet, denk je dat je anders bent of niet goed genoeg. Ik vond het tijd om te tonen dat het oké is om niet in een klassiek hokje te passen. Toen ik vorig jaar samen met Senne Misplon en Uwi van Hauermeiren werd uitgeroepen tot woordvoerders van Wel Jong Niet Hetero, vergaarde ik meer bekendheid en was ik niet langer “de dochter van”. Hoe meer Instagramvolgers erbij kwamen, hoe meer ik gesterkt was in de overtuiging dat ik mijn platform maar beter nuttig kan gebruiken.’
Je geeft jezelf niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk bloot. Moet je daar enige schroom voor overwinnen?
‘De ene dag gaat het al makkelijker dan de andere. Ik wéét dat mijn foto’s reacties uitlokken, zowel positieve als negatieve. Er zijn mensen die denken dat ik mijn tieten op Instagram zet als een schreeuw om aandacht of om likes te scoren. Niet dus. Mij gaat het om het doorbreken van taboes waar ik zelf lang mee heb geworsteld, zoals mijn vetrolletjes en appelsienbillen, maar evengoed mijn geaardheid.’
Ik ontvang elke dag berichten van mensen die dingen sturen à la “Dankzij jou heb ik het gevoel dat ik normaal ben.” Dat is toch superzot?
‘Vroeger trok ik me die negatieve reacties erg aan. Nu denk ik: “Sure, zaag maar. Ik heb het gedeeld, doe ermee wat je wil.” Het feit dat mijn eerlijke foto’s vaak zo’n polemiek teweegbrengen, is het ultieme bewijs dat het anno 2020 nog steeds nodig is om zulke taboe-onderwerpen aan te kaarten. Gelukkig wegen de negatieve reacties niet op tegen de positieve. Ik ontvang elke dag berichten van mensen die dingen sturen à la “Dankzij jou heb ik het gevoel dat ik normaal ben.” Dat is toch superzot? Ik krijg er elke keer weer kippenvel van.’
Hoe comfortabel voel je je in die rol van rolmodel?
‘Er zijn periodes geweest dat ik het er moeilijk mee had, maar vandaag heb ik er vrede mee. Tegelijkertijd vind ik “rolmodel” ook zo’n eng woord. Het blijft wennen dat mensen op die manier naar me verwijzen. Maar dan denk ik: “Oké Jitske, stel je voor dat jij zestien jaar bent en je iemand zoals jezelf in de media zou zien, dan zou je daar toch heel gelukkig van worden?”’
Miste je als tiener een rolmodel zoals jezelf?
‘Ja, toch wel. Allez, dat klinkt heel arrogant waarschijnlijk (lacht). Maar het ís wel zo. Toen ik jonger was, leken supersterren wel paspoppen. Nu merk ik dat er veel meer representatie is. Er zijn bekende transpersonen, zwaardere personen… Plots is er een veel bredere waaier aan persoonlijkheden met wie mensen zich kunnen identificeren. Het blijft vreemd om in Vlaanderen ook als zo iemand te worden gezien, maar tegelijkertijd besef ik dat ik een verschil kan maken.’
Dan mag je nog zo sterk in je schoenen staan, iedereen heeft weleens een dag waarop het minder gaat. Hoe ga je daarmee om?
‘Natuurlijk zijn er dagen waarop ik minder lekker in m’n vel zit! En dat is oké, hé. Zulke momenten zullen er altijd zijn. Ik straf mezelf er niet langer voor. We zijn soms zo streng voor onszelf. Jarenlang droeg ik enkel broeken vanwege mijn cellulitis. Zelfs bij 30 graden! Tot ik besefte: nobody cares. Pas sinds twee jaar durf ik buiten te komen in rokjes en shortjes. Dat was een gigantische overwinning. Maar om op je vraag terug te komen: jezelf elke dag graag zien, is onmogelijk en ik heb dat aanvaard. Wanneer ik een mindere dag heb, vermijd ik Instagram en stort ik me op m’n werk (Jitske is eigenares van kapperszaak Wakko in Gent, red.). Dan zet ik de soundtrack van “Lord of the Rings” of “Harry Potter” op en doe ik de boekhouding. Me even afsluiten van alles en iedereen, brengt me rust.’
Hoe hoop je dat 2020 er zal uitzien?
‘Ik hoop dat 2020 op hetzelfde elan mag verdergaan als 2019. Dat er meer representatie is en er meer gebabbeld wordt. Hoe mooi zou het zijn als cellulitis op Instagram, op een magazinecover of in een reclamespot geen voorpaginanieuws meer is? Ik hoop gewoon dat de (r)evolutie zich in stijgende lijn verderzet en dat de bodydiversiteitsbeweging achteraf geen hype zal blijken te zijn geweest.’
En tot slot: wie is jóúw rolmodel?
‘Het Belgische model Romy Schlimbach (@romycurvy op Instagram, red.). Ze stond onlangs nog op de cover van Flair! Hoe zij op haar manier body positivity viert en toont, is prachtig. Ik bewonder haar op elk mogelijke manier.’
Waarom Jitske?
Flairhoofdredacteur en jurylid en Eva: ‘Jitske voelt een pijnpunt in onze maatschappij – het feit dat we niet van onszelf houden zoals we zijn – en drukt daar genadeloos op. Dat doet eerst pijn, maar zorgt daarna voor een heerlijk licht gevoel. Via social media masseert ze ons naar een gezond zelfbeeld.’
Welke vrouw onder de 30 maakt voor jou het verschil? Mail de jury je kandidaat mét korte motivatie op 30@flair.be.
Nog meer markante vrouwen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
