'Ik zal mijn vrienden niet op de vingers tikken omdat ze vlees eten. Iedereen moet z’n eigen keuzes maken in het leven.'
30 onder de 30: Jolien Noels: ‘We moeten af van die focus op het individu. Het is het systeem dat moet veranderen’
Bij Flair houden we van vrouwen die dingen in beweging zetten, die durven, die springen, die tegen de schenen durven te schoppen en die ons inspireren tot grootse dingen. Dertig weken lang laten we elke week een markante jonge vrouw aan het woord. Deze week aan de beurt: Jolien Noels.
Meet Jolien
- Werd op 6 oktober 1995 geboren in Borgerhout.
- Behaalde in 2017 een masterdiploma in toegepaste economische wetenschappen met specialisatie in finance aan Universiteit Antwerpen.
- Studeerde een jaar later af aan London School of Economics en mag zich sindsdien master of science in de milieu-economie en klimaatverandering noemen.
- Is sinds 2018 onderzoeker aan Grantham Research Institute in Londen, waar ze research verricht naar de CO₂-uitstoot van bedrijven.
- Is op Twitter te volgen via @joliennoels.
Met een achternaam als Noels ben je voorbestemd voor de economische sector. Jolien kreeg de passie voor het vak met de paplepel ingegoten van vader Geert, stichter en CEO van vermogensbeheerder Econopolis en auteur van de bestsellers ‘Econoshock’ en ‘Gigantisme’. Na zes jaar Latijn-moderne talen te hebben gestudeerd aan het Xaveriuscollege in Borgerhout, gooide ze het in 2013 over een andere boeg en koos ze voor toegepaste economische wetenschappen met een specialisatie in finance aan Universiteit Antwerpen.
Vier jaar later stak ze het kanaal over om milieu-economie en klimaatverandering te studeren aan London School of Economics Amper enkele maanden nadat ze zich officieel master of science mocht noemen, kon Jolien in 2018 aan de slag bij het prestigieuze Grantham Research Institute (GRI). Daar werkt ze voor Transition Pathway Initiative (TPI), dat onderzoek verricht naar de CO₂-uitstoot van bedrijven. Door de resultaten voor te leggen aan investeerders, weten zij in welk bedrijf ze het best kunnen investeren om bij te dragen aan een groenere wereld. ‘We blijven maar hameren op alles wat fout is in de wereld, maar dat lijkt me niet bevorderlijk als we een positieve verandering willen zien. Als onderzoeker bots ik op problemen en wil ik daar een oplossing voor vinden; de positieve boodschap primeert.’
Waarom net milieu-economie? Schuilt er een Greta Thunberg in jou?
‘Als er één tak in de economie is waarbinnen je een impact kan maken en een positieve bijdrage kan leveren, is het klimaateconomie. Klimaat en economie zijn voor heel wat mensen twee uitersten, maar ik geloof dat ze hand in hand gaan. Elke economische beslissing heeft nu eenmaal een positieve of negatieve impact op het klimaat. Als het klimaatprobleem ter sprake komt, kijkt men altijd naar de politiek, maar de invloed van de economie op het milieu is nóg groter dan die van de beleidsmakers. Terwijl de politiek maar niet in actie wil schieten, doen investeerders dat sinds enkele jaren wél, en dat werpt z’n vruchten af. Vandaag hebben alle grote oliebedrijven in Europa bijvoorbeeld een klimaatdoelstelling. Dat was enkele jaren geleden nog ondenkbaar. Die doelstellingen zijn er niet zozeer gekomen door politieke druk, maar door druk van investeerders.’
Hoe draag jij zelf je steentje bij tot een groenere wereld?
‘Ik zal altijd voor de meest duurzame optie kiezen, op welk vlak dan ook. Ben ik een activist? In zekere zin wel, maar ik zal mijn vrienden niet op de vingers tikken omdat ze vlees eten. Iedereen moet immers z’n eigen keuzes maken in het leven. Maar we moeten af van die focus op het individu. Het is het systeem dat moet veranderen.’
In een dubbelinterview met jou noemde je vader subsidies voor zonnepanelen en elektrische wagens onlangs nog ‘volksvermaak’. Hoe kunnen we dan wel een verschil maken?
‘Er is niets mis met zonnepanelen en elektrische wagens, maar het effect ervan is maar een druppel op de spreekwoordelijke plaat. Ze worden momenteel vooral ingezet opdat de rijke elite z’n geweten kan sussen. Een systeemverandering zou veel meer effect hebben. Een van de sectoren die we bij het GRI onderzoeken, is de autosector. Enkele van de grootste automerken zeggen nu dat ze tegen 2050 enkel nog maar elektrische wagens willen verkopen. Om dat klaar te spelen, moeten ze ervoor zorgen dat die voor iedereen betaalbaar worden, en dat zou geweldig zijn. We kunnen mensen wel proberen te motiveren om steeds de duurzame keuze te maken, maar zolang dat geen makkelijke keuze is voor iedereen, blijft die beperkt tot de groene elite.’
Er zijn heel wat beleidsmakers die het klimaatprobleem nog steeds niet serieus nemen, met de klimaatnegationisten op kop. Hoe frustrerend is dat voor jou als milieu-econoom?
‘Goh, klimaatnegationisten maken gelukkig maar een klein deel uit van de bevolking (lacht). Hen zie ik niet snel van mening veranderen. Maar mocht het systeem veranderen, zullen ze wel mee móéten. Als onderzoeker bots ik op problemen en wil ik daar een oplossing voor vinden; de positieve boodschap primeert. Ik wil niet blijven hameren op wat er allemaal fout is in de wereld, dat lijkt me niet bevorderlijk als we een positieve verandering willen zien. Al valt het natuurlijk niet te ontkennen dat België gigantisch achterloopt. Dat is misschien nog mijn grootste frustratie: dat het in de politiek al zó lang zó traag gaat. Daarom wil ik het verhaal rond investeerders en bedrijven graag naar buiten brengen, want daar zie ik wel een ommekeer gebeuren.’
De economische wereld staat ervoor bekend een mannenbastion te zijn. Kan je er makkelijk je mannetje in staan?
‘Als econome heb ik altijd meer mannen dan vrouwen rondom me gehad, en ik geef eerlijk toe dat het niet altijd even makkelijk is om tussen al dat testosteron overeind te blijven (lacht). Het instituut waarin ik werk, is een geweldige werkplek. Iedereen is er buitengewoon slim en geëngageerd, maar dat neemt niet weg dat ik soms het gevoel heb dat ik als vrouw moeilijker gehoord word. Door de jaren heen heb ik geleerd om meer voor mezelf op te komen, maar het blijft een work in progress.’
Wat brengt de toekomst voor jou? Welke dromen en ambities heb je nog?
‘Wat ik nu aan het GRI doe, vind ik geweldig, dus daarin zou ik graag verdergaan. Op lange termijn hoop ik mijn eigen onderneming te starten. Dat zou ik echt fantastisch vinden. Waar ik mijn eigen zaak zal uitbouwen, is nog onbeslist. Mijn lief is van Chinese afkomst, maar woont in Canada, dus wie weet verhuis ik daar wel heen. Maar België zal altijd mijn thuis blijven.’
Tot slot: wie is jouw rolmodel?
‘Auteur en ondernemer Yasmien Naciri. Een jaar geleden woonde ik een debat bij waarbij zij in het panel zat en werd ik instant omvergeblazen door haar présence. De manier waarop ze haar mannetje wist te staan tussen al die oude rotten, was fenomenaal. Ik volg haar ook op Twitter en vind het heel verfrissend dat ze steeds een positieve boodschap probeert te brengen. Haar zelfvertrouwen, doorzettingsvermogen en positieve blik op de wereld bewonder ik enorm.’
Nog meer markante vrouwen onder de 30:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
