Geloof mij, je eeuwige dankbaarheid zal na het lezen van dit artikel de mijne zijn. De Bulgaarse vriend die mij ayran leerde kennen, mag me sindsdien altijd ‘s nachts uit bed bellen, zelfs al is het om hem te helpen bij het oplossen van een kruiswoordpuzzel. Vergeet Dafalgan, rauwe eieren en Sprite: ayran zal je écht veel zure zon- en zaterdagen besparen.
Turkse toverdrank
Wanneer je eenmaal die leeftijd hebt bereikt waarop op zondag blijkt dat zelfs dat derde glas wijn van zaterdagavond er iets te veel aan was – hallo, 25! – wordt drinken eerder een spelletje ‘Hoe ga ik uit zonder de volgende dag een wrak te zijn?’. Een paar jaar geleden leerde ik het antwoord op die vraag, en het is een of ander Turks drankje dat de naam ayran draagt. Een beetje opzoekwerk leert me dat Turken ayran graag bij hun kebab drinken. Het klinkt hoopgevend, maar ik moet je teleurstellen: de combinatie van de ingrediënten zal je niet onmiddellijk doen watertanden. Ayran bestaat uit yoghurt, water en veel zout.
De eerste aanblik van het brouwsel maakte mij ook niet bepaald gelukkig. Enkele lepels yoghurt – gewone of Griekse, maakt niet uit – die vermengd worden met een glas water en meerdere Jeroen Meus-sized snuifjes zout: het zou je al niet zo vrolijke maag snel kunnen doen keren. Daarom deze tip: als je zo veel gedronken hebt dat je voelt dat de maaltijd van de avond ervoor weleens terug goeiedag zou kunnen komen zeggen (dit is echt niet minder wansmakelijk te verwoorden), zorg er dan eerst voor dat dat gebeurt.
Maar als je ‘s morgen opstond met barstende hoofdpijn en dat miserabel moe gevoel, maar je wel gewoon hebt kunnen ontbijten, óf als je je maaginhoud al volledig leegde in je toilet (nogmaals sorry), is ayran je redder in nood. Als magie doet het drankje een kater verdwijnen die zo zwaar was dat je je er al bij had neergelegd dat het de ultieme lazy Sunday zou worden, een dag waarop je zo weinig als menselijk mogelijk zou bewegen. En na een tijdje begin je het drankje zelfs lekker te vinden!
Ayran helpt bovendien niet alleen bij katers. De allereerste keer dat het brouwsel mij aangeboden werd door de Bulgaarse vriend in kwestie, was op een snikhete dag waarop ik tot twee keer toe zwarte plekken voor mijn ogen kreeg en bijna het bewustzijn verloor. Dankzij het drankje kon ik die avond toch mee uitgaan, met uiteraard een tweede ayran de volgende dag tot gevolg – deze keer niet voor een appelflauwte. En jawel, alweer leverde het formidabel werk.
Disclaimer: gelieve me geen boze mails te sturen als ayran je niet helpt na een avond waarop je wakker bent geworden op een plek waarvan je niet weet hoe je er bent geraakt en je de gebeurtenissen van de nacht moet laten invullen door je vriendinnen. Soms moet je de pijn gewoon verduren. We’ve all been there.
Meer katertips:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
