'Toen ik de naam voorstelde aan mijn echtgenoot, verklaarde hij me voor gek. Hij vond het eerder een naam voor een hond.'
INSPIRATIE: de 12 leukste babynamen van de redactie en de verhalen erachter
Decoredactrice Joni en dochters Bobbi Ray (3) en Thelma Mia Dominique (1)
‘Ik had de naam Bobbi al lang voor ik zwanger was, op mijn lijstje staan. Toen we effectief wisten dat ik zwanger was van een meisje, heb ik de naam aangekaart bij mijn echtgenoot Jesse. Die verklaarde me voor gek, want: “Dat is een naam voor een hond”. Toen ik 4 à 5 maanden zwanger was, hadden we gekozen voor Paulette, Polly. En we vonden Ray ook allebei heel mooi, maar iets te kort door de enkele lettergreep. Op een dag vond Jesse Polly toch niet meer passen en vroeg hij: “Wat vind je van Bobbi?” Echt, alsof hij dat zelf had bedacht! Ik was dus héél blij en de zaak was beklonken. Maar om haar toch ook een iets formelere naam te geven of een alternatief te bieden als dat nodig zou zijn in haar latere job, hebben we er Ray aan toegevoegd. Ik vind het zelf een heel mooie en toch meisjesachtige naam, maar veel mensen denken dat het een jongensnaam is. Ook onze tweede dochter Thelma zou eerst een andere naam krijgen. Daar waren zelfs al geboortegeschenkjes voor gemaakt en een ontwerp van het naamkaartje was ook helemaal klaar. Philippa was haar naam, tot de dag voor de geboorte (geplande keizersnede). Toen vond Jesse het plots niet meer passen en wou hij wisselen. We waren voordien ook al allebei grote fan van Thelma, maar een jeugdvriend van Jesse had het jaar voordien zijn dochter zo genoemd en hij vond het vervelend om dat “na te apen”. Toen onze Thelma geboren werd, heeft hij hem als eerste gebeld om te zeggen dat we voor dezelfde naam hadden gekozen. Toen we de naam aan onze gynaecologe zeiden na de bevalling, vertelde ze dat ze nog nooit een Thelma ter wereld had gebracht. Maar de dag erna werd er wel nog eentje geboren, ze lag zelfs op de kamer naast ons in het ziekenhuis. Ik blijf het een prachtige naam vinden, en ook verstaanbaar in alle talen, dat vind ik wel belangrijk. Haar volledige naam is trouwens Thelma Mia Dominique, een eerbetoon aan mijn papa (Dominique) die tijdens de zwangerschap helaas is overleden en haar nooit heeft gekend.’
Chef Lifestyle Judith en zonen Niel (12) en Walt (8)
‘De naamkeuze van onze zonen Niel en Walt was elke keer een zware bevalling. Hele lijsten gingen over en weer (via mail en op papier), waarbij er werd gevetood en overtuigd. Bij allebei hebben we toen ik ongeveer 7 maanden zwanger was, een lunch vastgelegd waarop we over de naam zouden beslissen. Net door dat te doen, wisten we daarna, “ja, dat is de naam”, of: “nee, we zoeken nog wat verder”. Een betekenis hebben de namen niet echt. We wilden gewoon korte, mooi klinkende en niet te ingewikkelde namen.’
Beautyredactrice Charlotte en dochter Jeanne (5 maanden)
‘Ons dochtertje van 5 maanden heet Jeanne. Toen ik enkele jaren geleden iemand hoorde vertellen over haar dochter Jeanne, was het de eerste keer dat ik de naam hoorde in een jonge context (en dus niet als iemands oma). Ik was meteen verkocht. Hij is Frans en traditioneel, maar je hoort (of hoorde) de naam in Vlaanderen nog niet zoveel. Het was de enige naam waar ik echt 100% van overtuigd was. Mijn lief moest ik nog over de streep trekken, maar na 6 maanden “oefenen” met de naam, was hij helemaal mee. We verwijzen graag naar de Franse heldin Jeanne d’Arc, omdat zij zo’n sterke en dappere vrouw was. Mijn vriend liet zijn arm dan ook tatoeëren met een afbeelding van Jeanne d’Arc, enkele maanden nadat ons dochtertje geboren werd.’
Project Manager Stephanie en zoon Oscar (2)
‘Mijn vriend en ik hadden een hele reeks jongensnamen waar we fan van waren, dus de keuze leek gemakkelijk. Oorspronkelijk wilden we ons eerste kindje Gaston dopen. Tot goede vrienden van ons dezelfde naam kozen voor hun zoon. Onze tweede keuze was Emile, maar na hem enkele keren luidop te hebben uitgesproken, bleek die naam met onze Antwerpse tongval toch niet zo mooi te klinken. Zo werd de zoektocht naar een naam plots heel wat moeilijker dan initieel gedacht. Tot een collega meter werd van een Oscar. Vol fierheid sprak ze over haar nieuwe petekind en ik werd verliefd op de naam.’
Hoofdredactrice Eva en dochter Rosie (5)
‘Rosie zou eigenlijk een andere naam krijgen. De hele zwangerschap hadden we een andere naam in ons hoofd, maar toen viel er – na 7 maanden zwangerschap – een geboortekaartje in de bus. Met haar naam erop. Ik kon natuurlijk dezelfde kiezen, maar het unieke was er wat af. Net op diezelfde dag zag ik op Pinterest een mooi doopsuikeridee met de naam Rozie erop. Het was liefde op het eerste gezicht. We maakten er wel Rosie van, omdat daar zo veel mooie liedjes over geschreven zijn. Al voor haar geboorte had ik een playlist op Spotify klaar: “Rosie” van Tom Waits, “Rosie” van Das Pop, “Rosie’s Lullaby” van Norah Jones, “Rosie” van Claw Boys Claw... A whole lot of Rosie, dus. We vonden het ook wel mooi dat je de naam zowel op z’n Engels als op z’n Vlaams kan uitspreken zonder dat hij iets van zijn poëzie verliest. Voor mij is het haar ideale naam. Een beetje meisjesachtig, maar toch ook cool. Net zoals zij.’
Lifestyleredactrice Elke en zonen Otto Willem Jacob (3) en Odil (1 maand)
‘Wij noemden onze eerste zoon Otto Willem Jacob. Zijn roepnaam is dus gewoon Otto. Willem Jacob komt van mijn schoonvader, die kort voor Otto’s geboorte overleed. Het zou zijn eerste kleinkind geweest zijn en hij keek er enorm naar uit om opa te worden. Het is dus een soort van eerbetoon en iets typisch Hollands. Mijn lief Max heet officieel Hendrik Maximiliaan Jacob. De naam Jacob komt dus in de mannelijke generatielijn voor. Otto stond al héél lang op mijn lijstje. We wilden wel iets waar er geen tien exemplaren van in de klas zaten, maar ook weer niet iets te speciaals. We hebben een tijdje een paar andere namen overwogen, maar kwamen altijd terug bij Otto. We hebben wel een hele tijd getwijfeld, want Max heeft ooit een hond gehad die Otto heette, dus dat was wel een beetje grappig (en best schrikken voor zijn mama). In tegenstelling tot wat veel mensen misschien zullen denken, zijn wij voor ons tweede kindje níét op zoek gegaan naar een naam met een O om bij Otto te passen... Dat was voor mij eerder een reden om niet voor de naam Odil te kiezen. Er zijn dus nog heel wat andere kanshebbers de revue gepasseerd, maar voor mij bleef Odil altijd nummer 1. Max vond dat vanaf het begin ook een leuke naam, maar hij had liever de andere van de twee namen die uiteindelijk nog in the running waren, gekozen. Over het algemeen waren de reacties heel positief, behalve Max zijn mama gaf eerlijk toe dat ze “er nog even aan moest wennen”. Maar dat vind ik ook helemaal oké! We hebben wel al gemerkt dat de schrijfwijze niet voor iedereen even makkelijk te onthouden is. Vooral Odile blijkt populair, maar dat vind ik dan weer eerder voor een meisje precies. Odile stond trouwens ook op mijn lijstje met meisjesnamen (lacht).’
Eindredactrice Kaat en dochter Lelie (13)
‘Op vakantie in Sicilië waren mijn man en ik aan het nadenken over babynamen. Op de plaatselijke zenders werd Lily Allen toen heel vaak gedraaid, en we vonden Lily allebei een mooie naam. Toch waren we er niet zo happig op om een Engelse naam te kiezen, want we zijn beiden liefhebbers van de Nederlandse taal. “En als we Lily nu eens gewoon vertalen?”, vroeg mijn man plots. “Als je namen hebt als Roos, Iris, Madelief... Waarom dan niet Lelie?” Na enig opzoekwerk bleken er zeven Lelies te bestaan in Vlaanderen en heel wat meer in Nederland, dus het was zeker een bestaande naam. Hij past bovendien bij haar. Het enige nadeel is dat ik sindsdien vaak lelies cadeau krijg, terwijl ik eigenlijk helemaal niet van hun geur hou (lacht)! Maar dat heb ik mezelf aangedaan, natuurlijk.’
Lifestyleredactrice Laura en zoon Ezra (6 maanden)
‘Het kiezen van een naam voor ons eerste kindje was een, euh, zware bevalling. Het feit dat we op voorhand het geslacht niet kenden, maakte het er niet makkelijker op. Twee weken voor de bevalling (geplande keizersnede) hadden we de knoop nog steeds niet doorgehakt. In navolging van mijn collega Judith gingen we op restaurant om eindelijk te beslissen. Zo eindigden we met vier jongens- en vier meisjesnamen. Uiteindelijk bleek Ezra onze favoriet voor een jongen. Kort, krachtig, makkelijk te verstaan in verschillende talen en origineel, maar ook weer niet te speciaal. Mocht het een dochter geweest zijn, hadden we ons kindje Alba genoemd. Terwijl we in de ziekenhuiskamer wachtten tot ik naar het operatiekwartier werd gebracht, zochten we wat verstrooiing door door de krant te bladeren. Wat lazen we daar? Dat Alba een steeds populairdere meisjesnaam aan het worden was. Shit. Onze opluchting was dan ook groot toen het een jongen bleek. Mocht er ooit een tweede kindje komen en het is een meisje, acht ik de kans klein dat we alsnog voor Alba kiezen. Vier namen eindigend op -a in de familie (ik heet Laura en onze hond heet Zelda) is misschien toch wat van het goede te veel.’
Styliste Liza en zoon Leon Maurice (2)
‘Een leuke jongensnaam kiezen, vonden wij heel moeilijk. Ik had originele meisjesnamen, maar geen naam die eruit sprong voor een jongen. Zo goed als al onze vrienden hebben zonen, waardoor verschillende van onze favoriete namen reeds waren ingepalmd. We wilden geen te lange voornaam omdat mijn lief z’n familienaam al vrij lang is. Ik heb hem nog proberen overtuigen om onze zoon mijn achternaam te geven, maar dat is me helaas niet gelukt (lacht). Omdat ik tweetalig (Frans/Nederlands) opgevoed ben, Italiaanse roots heb en we heel graag reizen, vond ik het ook belangrijk om een naam te kiezen die makkelijk uit te spreken is in andere talen. Zo kwamen we uit op Leon. Maurice, zijn tweede naam, werd er pas achteraf aan toegevoegd. Het lijkt voor velen waarschijnlijk heel absurd, maar voor ons heeft die naam een bijzonder emotionele waarde. Maurice is de naam van onze Engelse bulldog die in april 2021 overleed. Datzelfde weekend zette Leon zijn eerste stapjes. Maurice was er van het begin van onze relatie bij en hij maakte alle grote levensmijlpalen mee. Afstuderen, samenwonen, huis kopen, verbouwen, zwangerschap, ouders worden,… Bovendien was hij heel beschermend tegenover Leon. Het leek ons dus een mooie ode aan onze hond en tegelijkertijd een manier om hem nooit te vergeten.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
