'Zoiets van de pot gerukt kon ik niet laten passeren,' zegt Hollanders over de horrorkomedie die vanaf woensdag in de cinemazalen speelt.
Bart Hollanders speelt in eerste Vlaamse zombiefilm: ‘Maar zelf ben ik te bang om horror te kijken’
‘Het is eens iets anders’, besluit Bart Hollanders over ‘Yummy’, de nieuwe Vlaamse zombiefilm waarin hij een van de hoofdrollen speelt. Dat is het minste wat je kan zeggen. Ondanks het grimmige doch komische sfeertje en het vele bloedvergieten in de horrorprent, slaagt Hollanders er met zijn personage in een zekere lieflijkheid toe te voegen. ‘Ik wil niet altijd de nice guy blijven spelen, maar dit kon ik niet laten liggen’, zegt de acteur.
Bart Hollanders speelt in ‘Yummy’ de rol van Michael, het lief van de rondborstige blondine Allison (Maaike Neuville). Vergezeld van Allisons al even rondborstige moeder trekken ze naar een buitenlandse kliniek, waar dochter voor een B-cup gaat en moeder voor een heel aantal andere ingrepen. De zombie-aanval die uitbreekt in de kliniek is even eng als hilarisch.
In een zombiefilm zou je een stoere held als hoofdpersonage verwachten, maar niet in de absurde horrorkomedie die ‘Yummy’ is. Michael is eerder een stumperd, maar dan wel van de schattige soort. Een beetje zoals Randy Paret eigenlijk. ‘De rol van de timide, brave gast is iets waarvoor ik vaak word gevraagd’, vertelt Hollanders. ‘Het is niet zo dat ik definitief wil stoppen met de nice guy te spelen, maar ik ga nu wel bewust voor dingen die een andere richting uitgaan.’
In ‘Yummy’, vanaf komende woensdag in de cinemazalen, zie je de acteur echter nog even als de goedhartige kerel die hij in het echte leven ook blijkt te zijn.
Bart, waarom wilde je meespelen in deze film?
Bart Hollanders: ‘Ten eerste omdat horror totaal niet mijn ding is. Ik kijk nooit naar horrorfilms, omdat ik daar eerlijk gezegd gewoon te bang voor ben. Ik krijg er een ongemakkelijk en angstig gevoel van, alsof er op elk moment iemand kan binnenkomen. Ten tweede bedacht ik me dat zoiets totaal van de pot gerukt niet zo snel nog eens op mijn pad zou komen. Toen ik het scenario voor ‘t eerst las, moest ik echt hardop lachen. Dat komt bijna nooit voor.’
Ik moest hardop lachen toen ik het scenario van ‘Yummy’ las. Dat komt bijna nooit voor.
‘De derde reden is dat ik super nieuwsgierig was naar de ploeg. Lars (de regisseur, red.), Maaike Neuville , ... Er waren veel mensen bij met wie ik nog nooit had samengewerkt.’
De eerste Vlaamse zombiefilm én de eerste langspeelfilm van regisseur Lars Demoiseaux: best een groot risico dat je neemt.
‘Inderdaad. Zo’n horrorfilm kan nogal snel de foute kant opgaan. Maar dat is een beetje het risico van elke film, denk ik. Ik kies mijn projecten altijd op basis van de inhoud. Dit is natuurlijk geen groot politiek drama, maar toch heeft de inhoud me echt overtuigd. De diversiteit ervan is ook heel fijn, aangezien het de eerste Vlaamse zombiefilm is. Al is mijn personage wel weer de timide, brave gast. Dat lijkt iets waar veel mensen me voor vragen. Maar omdat dit zo apart was, wilde ik het toch nog doen. Het is niet zo dat ik nu definitief wil stoppen met de nice guy te spelen, maar de dingen waar ik me nu aan verbind, zijn wel vooral projecten die een andere richting uitgaan.’
Je wilt weleens de crimineel uithangen?
‘Ja, supergraag. Als acteur wil je verschillende deelpersonen van jezelf aanspreken. Ergens heb ik ook wel een vetzakske of een gangster in mij, iemand die niet zo lief is. Naar zo’n rollen ben ik nu toch wat op zoek.’
Ergens heb ik een vetzakske of een gangster in mij, iemand die niet zo lief is.
Is er een specifieke rol waar je aan denkt?
‘Er zijn zó veel dingen die ik wil doen. Een actiefilm bijvoorbeeld, waarin ik de hele tijd machinegeweren mag leegschieten en waarvoor ik heel getraind moet zijn. Dat zou ik echt cool vinden. Ik hou niet zo van trainen, maar voor zoiets zou ik het wel doen.’
Je personage in ‘Yummy’ kan absoluut niet tegen bloed. Heb jij daar last van?
‘Nee, totaal niet. Mijn moeder is altijd verpleegster geweest, dus wij hebben thuis massa’s bloederige verhalen gehoord. Ze kwam altijd wel met een heftig verhaal thuis. Ik ben er goed tegen bestand. Ze keek vroeger ook altijd naar een Nederlands programma waarin operaties werden getoond. Wij keken dan mee.’
Dus je bent niet flauwgevallen bij de geboorte van je kindje?
‘Nee, nee (snel). Integendeel, ik was zelfs heel alert en helder. Nee, daar heb ik echt geen last van.’
Mijn maag keerde af en toe toch om tijdens de film.
‘Ja? Ik snap wel dat het soms wat veel is. Er stonden op de set echt volledige bakken bloed klaar om in het rond te spuiten. Het is niet altijd de meest aangename ervaring om zo’n bloederige film te maken. ‘s Avonds laat na de opnames douchten we ons volledig om al het bloed weg te krijgen, om de volgende dag om 5u ‘s ochtends dezelfde bloederige kleren aan te trekken. In het namaakbloed dat we gebruikten zat heel veel suiker, waardoor de kleren helemaal stijf werden. Dus moesten we ons in die harde dingen hijsen, en dan werden we nat gespoten zodat alles weer vloeibaar werd. Bovendien waren de opnames in de winter, dus het was ook nog eens ijskoud.’
Hoe zou je ’t zelf doen tijdens een zombie-aanval? Als eerste dood?
‘Ik denk het wel, ja (lacht). Ik zou waarschijnlijk gewoon keihard gaan lopen.’
En als je lief bij je was, zoals in de film?
‘Ook (snel). Nee nee, da’s niet waar (lacht). Dat weet ik eigenlijk niet. Ik zag ooit een keigoede film over die vraag. Een gezin met kinderen is op skivakantie in een gebied met lawinegevaar, en op een bepaald moment komt er een lawine op hun hut af. De vader staat in paniek op, pakt nog snel zijn gsm en loopt weg, maar de lawine passeert gewoon. Zo begint de film. De hele film gaat eigelijk over de gesprekken met zijn vrouw. Waarom is hij in godsnaam weggelopen zonder hen te redden? Keigoeie film! (Bart heeft het over ‘Force Majeure’, red.)’
Waarmee je niet wil zeggen dat jij zou weglopen zonder je vriendin en dochtertje Edie.
‘Nee, helemaal niet (lacht). Ik zou mijn gezin nooit achterlaten. Maar in het geval van zombies…’
Vind je zombies eng?
‘Op de set gierde de adrenaline toch af en toe door m’n lijf als er “Actie!” werd geroepen en ze achter mij begonnen lopen. Er waren figuranten bij die het écht goed deden en er helemaal voor gingen.’
Moeten de mensen naar de cinema komen om een avondje te griezelen of een avondje te lachen?
‘Allebei. Vooral om je te laten verrassen. Achter elke hoek zit er iets: dan eens een lach, dan weer een griezel. En het wordt altijd maar gekker en gekker. Ik zou gewoon ook gaan kijken omwille van het feit dat het de allereerste Belgische zombiefilm is. Als kijker zou ik super nieuwsgierig zijn naar wat het gaat zijn, los van de kwaliteit.’
De slimste Callboy
Je hebt het supergoed gedaan in ‘De Slimste Mens ter Wereld’. Had je dat verwacht?
‘Nee, echt niet. Ik dacht: één keer en klaar. Rik (Verheye, red.) heeft ook meegedaan en hij lag er na twee keer uit. De Jakke (Jan Eelen, red.) zat er vijf keer in. Ik had nooit gedacht dat ik het beter zou doen dan hen. Het was vooral heel leuk om te doen, al was ik altijd pokkezenuwachtig als ik er zat. Je wilt én slim én sympathiek zijn en dat is stresserend.’
Ik was altijd pokkezenuwachtig in ‘De Slimste Mens’. Je wilt én slim én sympathiek overkomen en dat geeft stress.
‘Soms wil je gewoon ‘Fuck!’ en ‘Shit!’ roepen als je ‘t niet weet, maar dan moet je je inhouden. Tijdens het finalespel tegen Bart Schols lukte dat echt niet. De vraag was wat de vijf meest bekeken films van Quentin Tarantino zijn en hij vond er maar twee. Ik heb letterlijk alle films van Tarantino gezien, maar ik kon er écht niet opkomen. Toen heb ik flink gevloekt.’
Je durfde ook best lang nadenken tijdens het spel. Ik riep een paar keer ‘Stop, Bart!’ naar de televisie.
‘Ik weet het, keiveel mensen zeggen mij dat! Maar dat is echt niet zo als je daar zit. Als je daar zit, dan ben je aan het denken: ik weet dit echt maar ik moet gewoon even nadenken. Geef mij even de tijd (lacht).’
Je hebt een paar keer nee gezegd op de vraag van Erik Van Looy om mee te doen. Waarom?
‘Ik heb in totaal vier keer nee gezegd, denk ik. Meestal viel het een beetje tussen projecten in. Ik ben ook gewoon echt geen quizzer. Ik dacht dat ik er veel te zenuwachtig voor zou zijn. Al was ik wel altijd blij als Erik me belde, want het is leuk dat hij aan je denkt. Ik wist alleen niet of ik er gelukkig van zou worden om zo onzeker in een show zitten waar toch best veel mensen naar kijken. Maar nu was net “Callboys” afgelopen in oktober en zou “Yummy” komen in december, dus was het een mooi brugje tussen de twee.’
Hoe heb je de ontvangst van het tweede seizoen van ‘Callboys’ beleefd?
‘Heel veel mensen vonden het beter dan het eerste seizoen omdat het meer body en diepgang had, en omwille van de tragiek. Mensen die het eerste seizoen echt heel goed vonden, zijn dan weer iets minder fan. Zij vroegen zich een beetje af waar de grappen en grollen van het eerste seizoen waren, wat ik ook wel snap. Maar zelf ben ik geneigd te zeggen dat het tweede seizoen beter was, omwille van de diepgang. Die vond ik heel belangrijk, omdat het anders misschien maar een holle doos was geworden. Dan was het weer gewoon een serie over een paar gasten die een beetje poepen en iets meemaken. Dat was nu ook zo, maar het emotionele dat er aanhing, maakte het meer.’
Ben je soms bang dat Randy Paret te veel aan je kleeft?
‘Nee, totaal niet. Ik vind het een heel mooi personage. Jan heeft hem zo mooi neergeschreven. Ik krijg er ook best veel complimenten over, dus ik ben er alleen maar fier op dat hij mij overkomen is. Het is ook gewoon aan mij om niet altijd Randy Paret te zijn. Ik moet ervoor zorgen dat de mensen mij zien in andere programma’s.’
Ik zou direct tekenen om nog iets met Jakke, Matteo, Rik en Stef te maken, maar Jan vindt het nog te vroeg.
Jan Eelen wil geen derde seizoen maken. Zou jij nog willen?
‘Voor mij is het ook oké. Jan is de bezieler en bedenker ervan, als hij geen derde seizoen wil doen dan vertrouw ik er volledig op dat dat niet hoeft. Maar ik zou wel direct tekenen om iets anders te maken met hem.’
Ook met Matteo, Rik en Stef?
‘Ja, dat zou ik de max vinden. Het zou raar zijn moest ik nu met de Jakke samenwerken zonder hen erbij. We hebben het er wel al over gehad maar Jan vindt het nog te vroeg. Iedereen heeft een heel drukke agenda, dus het is zeker niet voor snel.’
‘Yummy’ speelt vanaf woensdag 18 december in de cinemazalen.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
