Heb jij spijt van een tatoeage?
‘Ik word elke keer herinnerd aan mijn ex’: deze 6 lezeressen hebben spijt van hun tattoo
Wanda (29) wil de herinnering aan haar slechte jeugd van haar lijf
’Op mijn achttiende heb ik vijf sterretjes op mijn voet laten zetten. Ik vond dat toen schattig en leuk, maar twee jaar later liet een meisje 56 sterren op haar gezicht zetten en was de fun er snel af. Hoe vaak ik heb moeten horen: Gelukkig heb je ze niet op je gezicht laten zetten! Vandaag ben ik er ook uitgegroeid: het stoort me dat je die sterretjes in een pump altijd ziet. Ze zijn gewoon niet classy. Ik heb voor mijn voet nu de helft van de laserbeurten achter de rug, en je ziet duidelijk al een verschil.
Ik ben ook net begonnen met het laseren van een tribal op mijn onderrug, een tramp stamp, ja. Ik was dertien, tribals waren een hype. Ik heb niet de meest stabiele jeugd gehad, mijn moeder had borderline en daarmee kwam ook het ene vriendje na het andere. Op mijn 13de was ze samen met een motard, dus ik zag mijn kans schoon en zeurde de oren van haar hoofd tot ze ja zei. Veel te jong natuurlijk, maar er kwam een man uit Antwerpen bij ons thuis om de tattoo te zetten. Ik herinner me hoeveel pijn het deed – hij is dan ook enorm slecht gezet, in verschillende dieptes. Ik denk dat ik nog blij mag zijn dat ik niet ziek ben geworden.
Vandaag is die stamp vooral een herinnering aan een slechte jeugd en het milieu waar ik me uit heb opgewerkt. Ik heb twee jaar geleden gebroken met mijn mama, waardoor het nog meer voelt als een soort ketting rond mijn middel waarmee ik aan haar blijf vasthangen.’
Virginie (37) wil haar tattoo kwijt na het verraad van haar vriendin
‘De eerste tatoeage heb ik bijna twintig jaar geleden laten zetten. Ik was pas afgestudeerd en mijn moeder wilde me een geschenk geven. Ik heb zonder nadenken vlug een roosje laten zetten, maar intussen is de verstandhouding tussen mijn moeder en mij niet meer wat het was. De jaren hebben de tatoeage ook minder mooi gemaakt.
De andere roos had ik een jaar geleden laten zetten. Mijn beste vriendin en ik wilden allebei dezelfde tattoo, eentje die vriendschap en eerlijkheid voorstelde. We hebben lang nagedacht, samen het ontwerp gemaakt en hem zelfs samen laten zetten. Ik in het rood, zij in het paars. Jammer genoeg heb ik later ontdekt dat onze vriendschap toch niet zoveel voorstelde als ik dacht. Zij heeft me vreselijk verraden, en dat was het eind van onze vriendschap. Het was afschuwelijk om elke keer mijn rug te zien, waarop twee tatoeages stonden met zulke slechte herinneringen.
Eind vorig jaar heb ik het dan eindelijk gedaan: de ene laten coveren en de andere iets aangepast waardoor het niet meer hetzelfde is. Mijn tatoeage heeft nu een heel andere betekenis: een nieuwe bloem, een nieuw verhaal voor mij. Niet iedereen vindt het mooi, sommigen vinden het te groot, maar daar trek ik me niets van aan. Ik weet nu: een tatoeage mag je alleen laten zetten voor jezelf, want er kan te veel veranderen in het leven.’
Debbie (34) heeft spijt van de tatoeage op haar vinger
’Ik heb op mijn 21ste redelijk impulsief een tatoeage op mijn middelvinger laten zetten. Het moest het sterrenbeeld worden van mijn man, een Waterman. Maar ik kwam te weten dat het teken niet klopt, en de tattoo is ook veel te dik gezet. Kortom: het is gewoon niet mooi en de seconde dat ze erop stond, had ik al spijt. Ik schaam me er ook voor. Ik zou nooit meer een tattoo op mijn hand laten zetten, net omdat het zo opvalt. Het was een jeugdzonde, maar ik word er wel steeds aan herinnerd. En voor bepaalde mensen geeft die tattoo op m’n hand me toch de stempel marginaal.’
Nina liet de naam van haar lief tatoeëren. Nu is het uit
‘Ik was zeventien toen ik de naam van mijn vriend liet tatoeëren. Dylan en ik waren toen twee jaar samen en ik vond dat romantisch. Typisch hé, ik dacht toen dat het voor altijd was. Mijn ouders waren er absoluut niet blij mee, en er waren veel mensen die zeiden dat het dom was. Nu het gedaan is, zeggen ze natuurlijk: Zie je wel. Hij is ook vrij zichtbaar, op mijn sleutelbeen, iedere keer als ik hem zie, word ik herinnerd aan een relatie die niet goed is afgelopen.
Hij moet dus zo snel mogelijk weg: ik heb de tattoo nu al zes keer laten laseren, wat echt wel meer pijn doet dan de tattoo laten zetten. Voor mijn tattoo heb ik 50 euro betaald, het laseren kost me elke beurt 75 euro. Elke keer als ik ga, denk ik: met dat geld had ik een mooie, grote tatoeage kunnen laten zetten. Ik heb mijn lesje wel geleerd: nooit meer een naam op mijn lijf!’
Axelle (20) had snel spijt van de tattoo op haar voet
‘Ik wilde al lang een tatoeage, dus toen ik 18 werd en het legaal was, heb ik nogal impulsief iets op mijn voet laten zetten. Mijn hobby is veldrijden, daar steek ik veel tijd en moeite in. Elke wedstrijd heb ik een paternoster mee in m’n mobilhome – uit bijgeloof – en ik wilde die ook op m’n lijf laten zetten.
Ik had een sierlijk ontwerp uitgekozen, maar de tatoeëerder heeft er zijn eigen draai aan gegeven. Hij is hem beginnen in te kleuren, en ik was niet goed aan het opletten. Initieel vond ik hem wel mooi, maar mijn moeder vond hem vreselijk. Iedereen had er opeens ook een mening over, waardoor ik dan toch snel veel spijt voelde. Ik ben dan ook nog iets te snel begonnen met laseren, waardoor de inkt nog veel te diep zat.
Nu, na vijf beurten, is hij wel al veel lichter, maar nog niet weg. Zoals ik me nu voel, zet ik nooit nog een nieuwe. Een mooie tatoeage vind ik nog altijd prachtig, maar je hebt er zelf zo weinig controle over hoe het uitdraait.’
Helga (27) schaamt zich voor haar kinderachtige tatto
‘Op mijn 18de liet ik mijn tatoeage zetten, ik wilde een beetje een rebel zijn. Ze staat op de binnenkant van mijn pols en telkens als ik naar mijn arm kijk, zie ik die lelijke zwarte vlek. Het zijn vlindertjes, dus ook nog eens redelijk kinderachtig. Ik heb er elke keer spijt van.’
[td_smart_list_end]
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
