Ondanks haar bloedziekte en verschillende ziekenhuisopnames vond Debby het heerlijk om zwanger te zijn.
BABYB(R)ABBELS – Debby (29): ‘Ik vind zwanger zijn een onbeschrijfelijke gebeurtenis’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Ondanks haar bloedziekte en verschillende ziekenhuisopnames had Debby een heerlijke zwangerschap en geniet ze van elk moment in het moederschap.
Debby (29) en Nikolas (34) werden anderhalf jaar geleden de trotse ouders van Elize. ‘Elize werd geboren met één voornaam, maar kreeg later een tweede erbij’, vertelt Debby. ‘Het was eigenlijk niet de bedoeling om haar twee namen te geven, maar naarmate de tijd vorderde, zag ik hoe een ongelofelijke band er ontstond tussen onze dochter en mijn grootvader. Om hem voor altijd in ere te houden, kreeg Elize dus een tweede voornaam: André.‘
‘Ik vind zwanger zijn een enorm unieke, bijzondere en onbeschrijfelijke gebeurtenis’, vertelt Debby. ‘Om me dat voor altijd te herinneren, heb ik zoveel mogelijk foto’s genomen en laten nemen en een echoboekje bijgehouden met de kleinste details erin beschreven. Ik heb mijn lichaam zien veranderen. Wondermooi zien veranderen. En ik heb goed voor mezelf gezorgd door voldoende rust te nemen, naar de kinesist en chiropractor te gaan en aan zwangerschapsyoga te doen. Ik ben ervan overtuigd dat dat ervoor gezorgd heeft dat ik een goede bevalling heb gehad.’
Ik heb mijn lichaam zien veranderen. Wondermooi zien veranderen.
‘Door mijn bloedziekte met stollingsprobleem en verschillende ziekenhuisopnames ben ik vrij snel thuis geschreven door mijn gynaecologe. Die hele situatie was niet te onderschatten, maar toch heeft het er ook voor gezorgd dat ik op goede momenten ten volle kon genieten. Ook na de bevalling bleven mijn bloedwaarden onstabiel, waardoor ik dus elke twee maanden opnieuw opgenomen moest worden voor een bloedplaatjestransfusie. Ik onderga het altijd, maar toch zakt de moed soms in mijn schoenen.’
Cocon
‘De dag voor de uitgerekende datum voelde ik gewoon dat ik die dag onze dochter zou ontmoeten. Ik werd wakker met krampen die alsmaar regelmatiger werden en dus konden we al snel naar het ziekenhuis. De arts had op voorhand gevraagd om te komen van zodra ik iets voelde zodat zij zich – gezien mijn situatie met de bloedziekte – konden voorbereiden. Eerder kwam al de vraag voor een inleiding, maar dit wilde ik niet. Onze dochter zou wel beslissen wanneer ze er klaar voor was.’
‘Ik was de rust zelve die dag en had een goed gevoel. De ontsluiting ging snel, de weeën werden krachtiger en ik kroop in mijn eigen cocon. Doordat we elkaar door en door kennen, wist mijn partner precies wat ik nodig had, op welk moment. Zeer bijzonder en maar goed ook, want door de pijn tijdens de weeën kon ik gewoon niet praten. Omdat ik geen epidurale verdoving mocht krijgen, en een keizersnede enkel toegestaan zou zijn onder volledige narcose, streefde ik enorm naar een goede, natuurlijke bevalling.’
‘En ja hoor, ongeveer een kwartiertje later, na drie keer persen, was ze er. Elize mocht onmiddellijk op mijn borst en werd pas twee of drie uur later gewogen. Who cares, een pasgeborene hoort de eerste uren – als het medisch oké is – bij zijn of haar mama of papa te zijn.’
Ongeveer een kwartiertje later, na drie keer persen, was ze er.
‘Urenlang genoot ze van mijn warmte. De warmte die we haar haar hele leventje zullen geven. Ik was zo blij, opgelucht en fier dat ik mijn kleintje een goede start heb kunnen geven. Het was puur genieten, just the three of us. Elize vond al vrij snel de weg naar de borst, dus borstvoeding werd een logische keuze. Ondertussen krijgt ze al 18 maanden borstvoeding. Jammer dat lang voeden de dag van vandaag nog steeds taboe is. Dat zou anno 2021 toch wel anders mogen.’
Mild ouderschap
‘Doordat ik voltijds thuis ben met Elize zit ik uiteraard in een bevoorrechte positie in de zin dat ik tijd heb voor haar. Ik denk dat Elize de eerste drie maanden amper in haar wiegje heeft gelegen. Ze week geen seconde van onze borst of de draagdoek. Mild ouderschap is voor ons een logische keuze. We zijn niet het type dat snel zaken zal verbieden en laten haar graag haar gang gaan. We proberen haar zoveel mogelijk zelf te laten ontdekken en te betrekken bij keuzes.’
‘Het mooiste aan ouderschap is voor ons de liefde maal duizend. Hoe ongelofelijk graag je zo’n kleintje ziet, hoe graag je je partner ziet in de rol als ouder... Dat is onvoorwaardelijk en eigenlijk niet te beschrijven. We zijn nog steeds dezelfde persoon, alleen is het zorgzame aspect toegenomen. Doordat ik al vaker in het ziekenhuis heb gelegen, weet ik dat deze liefde voor het leven is.’
Perfecte plaatje
‘Of we nog kinderen willen? Voor ons was het altijd duidelijk: eentje of eentje. Het zal dus bij eentje blijven. Elize past perfect in ons plaatje. We zijn nogal vrije vogels, gaan graag uiteten en op reis en we hebben graag balans in ons leven. In ons achterhoofd zit, gezien mijn medische achtergrond, ook het idee dat het één keer goed gelukt is en we geen risico meer gaan nemen. En daarbij: Elize telt soms ook wel voor twee (lacht).’
‘Eén week voor de bevalling trokken we bij ons de natuur in samen met mijn schoonzus Sharona. Zij trok prachtige foto’s van ons.’
‘Toen Elize drie weken oud was, kwam fotografe Lies Boelaert bij ons portretten nemen. We hebben deze foto laten uitvergroten en bij ons in de living hangen. Vader en dochter, een ongelofelijke mooie band hebben die twee.’
Foto: Lies Boelaert
‘Hier maakten we het geslacht van de baby bekend aan peter Gino en meter Peggy. Als peter kozen we de nonkel van mijn vriend. We wisten dat hij de geknipte kandidaat was voor deze taak en dat wordt bevestigd: Elize en Gino hebben een ongelofelijke band. Heel leuk om te zien, vooral omdat hij zelf geen kinderen heeft. Gino was ook de enige die haar naam op voorhand wist. Mijn mama werd meter. Zij was er altijd als het even moeilijk met me ging. Mijn mama is mijn steun en toeverlaat en kent me als geen ander.’
‘Het geboortekaartje en de geboortesuiker werd ontworpen door Bo é Belle in Erembodegem.’
‘Tijdens de lockdown fietsten we veel in eigen land. Elize genoot er met volle teugen van en we gaan nu nog steeds vaak met haar fietsen.’
‘Tijdens onze fietsvakantie aan de Marne in de champagnestreek.’
‘Wij samen afgelopen zomer lekker thuis.’
‘Vader en dochter op champagnebezoek bij Moët & Chandon.’
‘Elize werd op 30 oktober 2020 één jaar oud.’
Foto’s:
Wil je zelf ook vertellen over jouw ervaringen rond bevallen, je baby en het moederschap? Lees hier hoe je je kandidaat kan stellen.
Nog meer verhalen in deze rubriek:
- Dorien: ‘Net voor ik de test in de vuilbak wilde gooien, zag ik twee streepjes’
- Yasmin (30): ‘Ondanks de positieve waarden was er geen vruchtje te zien in mijn baarmoeder’
- Nathalie (28): ‘In een oogopslag zag ik niet één, maar twee baby’s’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
