Redactrice Anke was op citytrip in Dinant toen het noodweer toesloeg

Op 14, 15 en 16 juli stonden de hemelsluizen boven het zuiden van ons land wagenwijd open, met alle gevolgen van dien. Het noodweer liet ons verslagen achter. Dat dergelijke natuurramp ook ons Belgenlandje zou kunnen treffen, had niemand zien aankomen. Redactrice Anke was op het moment van de zondvloed samen met haar lief Victoire op vakantie in Dinant.

Paraplu’s en waterbestendige schoenen

‘We zeiden al heel lang dat we eens met z’n tweetjes een paar dagen naar Dinant wilden. Toen we ontdekten dat er van waar ik woon een rechtstreekse trein naar Dinant rijdt, besloten we om er onze vakantiebestemming van te maken. Ik was op dat moment nog maar een keer gevaccineerd en we hadden beiden geen zin in de rompslomp van PCR-tests, dus een staycation in Wallonië leek ons een mooi idee. We pinden een periode vast, de week waarin mijn vriendin jarig was, en boekten een knus appartementje nabij het station. We keken reikhalzend uit naar dat midweekje, maar hoe dichter de vertrekdatum naderde, hoe meer we ertegen op zagen om te vertrekken.’

‘Het weerbericht zag er allesbehalve goed uit, maar van noodweer was toen nog geen sprake. We pakten onze koffers met een beetje tegenzin niet in met zomerkleedjes, wel met regenjassen, lange kousen, waterbestendige schoenen en paraplu’s. We verzekerden elkaar ervan dat we het weer ons geen parten zouden laten spelen en we er alsnog van wilden genieten.’

Verrassende uitzichten

‘De treinrit was verrassend aangenaam. Na een kleine twee uur stonden we in Dinant en onderweg werden we langs de Maas verrast door een magnifiek uitzicht. Omdat in Dinant het zonnetje toen nog scheen, besloten we om zoveel mogelijk van de buitenactiviteiten die op onze bucketlist stonden die eerste dag te doen. We bezochten de ruïnes van Crèvecœur, wandelden door het centrum – waar het uitzonderlijk rustig was -, en nestelden ons op een terrasje om van de laatste zonnestralen te genieten. En al een geluk, want de dag daarna gingen de hemelsluizen open.’

‘Op dinsdag, de tweede dag van ons verblijf, begon het wel stevig te regenen, maar dat weerhield ons er niet van om helemaal naar de brouwerij van Leffe te klimmen. Het water viel toen al met bakken uit de lucht, maar we wilden niet opgegeven omdat we een Leffe wilden drinken (lacht) op het terras van de brouwerij. De rest van de dag deden we wel binnenactiviteiten: we bezochten de grot van Dinant en een klein museum in het centrum van de stad.’

Change of plans

‘Op dag drie moesten we onze plannen helaas wel noodgedwongen aanpassen. We wilden heel graag gaan hiken in Furfooz, dat is trouwens niet zo heel lang op de trein zitten, maar omdat het zo hard bleef regenen besloten we om op daguitstap naar Namen te gaan. Uiteindelijk was dat ook een toffe ervaring. We shopten er tweedehandsspulletjes (bij Les Petits Riens en Oxfam), aten er cupcakes (bij Les Cup’inn) en bezochten er een museum gewijd aan kunstenaar Félicien Rops. De dag daarop zag er helaas veel minder mooi uit. Mijn vriendin was toen jarig, en we wilden het dus rustig aan doen, een beetje wandelen en ‘s avonds lekker gaan eten. Maar de Maas had andere plannen, want al snel stond donderdagvoormiddag de eerste straat onder water.’

‘De sfeer in Dinant werd van het ene op het andere moment enorm grimmig. We hoorden constant sirenes, zagen vanop het appartement hoe ambulances en brandweerwagens heen en weer reden. De winkels en restaurants bleven dicht, dus we besloten om binnen te blijven en daar de verjaardagscadeaus te openen. ‘s Avonds haalden we in de nachtwinkel wat hapjes zodat we de verjaardag van mijn vriendin toch nog een beetje konden vieren. Maar hoe later het werd, hoe griezeliger we het ook vonden om de nacht in te gaan, omdat we ook zelf niet wisten aan wat we ons nog moesten verwachten.’

‘Op dag vijf stopte het gelukkig met regenen en trok het water ook redelijk snel terug. Normaal gezien gingen we die dag weer naar huis, maar aangezien er geen treinen reden, moesten we nog een nachtje extra boeken. We zaten er dus vast. ’s Avonds hebben we wel nog kunnen genieten van een dinertje bij de toffe tapasbar Le Coin à Tapas, dus dat was toch nog een mooie afsluiter. Omdat er de volgende dag nog steeds geen treinen reden, is mijn papa ons komen halen. Anders zou het een dure vakantie geworden zijn (lacht).’

Toch genoten

‘Al bij al hebben we toch genoten van onze vijf dagen vakantie. Klagen hebben we op geen enkel moment gedaan, want we voelden vooral enorm hard mee met de inwoners. We hebben er toch het beste van kunnen maken en zouden graag nog eens terugkeren om de dingen die we niet konden bezoeken dan wél te zien in hopelijk betere weersomstandigheden.’

Lees ook:

• Redactrice Manon trok vorige maand naar Ibiza om te genieten van zon, zee en parelwitte stranden
• Redactrice Herlinde ging voor het eerst met de camper op reis en trok richting Étretat
• BIJZONDER BELGIË: 19 staycation-tips van onze redactie