Dubbelinterview met Margot uit ‘Familie’ en Tine uit ‘Thuis’: ‘Op dickpics of berichten met hartjes reageren wij niet’

Ik ben al meer dan vier jaar van ‘t straat, maar onlangs had ik nog eens een dubbeldate, of toch iets wat daarop lijkt. In een gezellige Antwerpse koffiebar ontmoette ik Margot Hallemans en Tine Priem. Wat die twee vrouwen met elkaar te maken hebben? Ze spelen allebei een belangrijke rol in de grootste soaps van Vlaanderen. Margot kruipt elke weekdag in de huid van Hanne, een modeontwerpster in ‘Familie’. Tine vertolkt de rol van Tamara, de mama van Leo in ‘Thuis’.

Kennen jullie elkaar eigenlijk?

Tine: ‘Wat veel mensen niet weten, is dat ik voor ik in “Thuis” kwam, een jaar in “Familie” meespeelde. Ik had een klein rolletje als Anja in de Foodbar, maar ik denk niet dat iemand zich dat herinnert (lacht). We kwamen elkaar dus af en toe eens tegen op de set.’

Margot: ‘Maar we hadden jammer genoeg niet veel scènes samen, dus we kennen elkaar slechts oppervlakkig.’

Ondertussen speel jij al bijna vier jaar mee in ‘Thuis’, Tine. Voelen jullie concurrentie tussen de twee series?

Tine: ‘Nee, ik heb daar geen last van. We spelen ook vaak samen met onze collega’s in theaterstukken, en dat verloopt altijd heel gemoedelijk. Ik denk dat de bazen er meer mee bezig zijn.’

Margot: ‘Toen “Thuis” onlangs een award voor favoriete tv-serie won, vloekten we wel even bij “Familie”. Maar het is hen gegund. Eigenlijk is het geen concurrentie, maar een fijne strijd, want je daagt elkaar uit om steeds beter te worden.’

Kijken jullie naar de ‘concurrentie’?

Margot: ‘Nee. Ik heb bewust geen televisietoestel omdat ik veel bezig ben met yoga en meer wil lezen. Als kind keek ik wel naar “Thuis” omdat mijn ouders die reeks bekeken. Sinds ik in “Familie” speel, kijkt mijn mama naar beide series (lacht). Als ik hen bezoek, probeer ik wel een aflevering van “Familie” mee te pikken. Zeker als ik veel werk stak in een pittige verhaallijn, wil ik het resultaat zien. Mijn mama geeft dan ook altijd commentaar, en pas op: ze is streng (lacht)!’

Tine: ‘Ik kijk ook enkel naar mijn eigen serie, en ik doe dat vooral om mee te zijn met de verhaallijn, want we zitten drie maanden voor met filmen, en om mezelf te zien spelen. Zo zie ik onmiddellijk wat goed is en wat beter kan. Ook mijn gezin keek vroeger naar “Thuis”, maar toen ik op kot ging, stopte ik met kijken.’

Zie je je ooit in de andere serie meespelen?

Tine: ‘Als “Thuis” ooit zou stoppen en ze me opnieuw voor “Familie” zouden vragen, zou ik het misschien overwegen. Al hoop ik dat ik die keuze nooit hoef te maken maken. Tamara is me zo eigen geworden dat ik dat personage het liefst zo lang mogelijk wil spelen.’

Margot: ‘Hmm, ik weet het niet. Ik voel me zo goed bij “Familie” en ik weet niet hoe het bij “Thuis” werkt. Het liefst van al blijf ik gewoon waar ik ben (lacht).’

Wat is volgens jullie het grote verschil tussen de twee series?

Tine: ‘”Thuis” is iets volkser. De gewone mens kan zich iets meer spiegelen aan de personages daarin. Zo spreken we bijvoorbeeld allemaal meer tussentaal. In “Familie” hoor je vooral mooi Nederlands. Wij vertolken Jan met de pet, zij zijn meer Hollywood.’

Margot: ‘Daar ga ik mee akkoord. “Thuis” bevat ook meer scènes over het alledaagse leven, terwijl er in “Familie” meer dramatiek en suspense zit.’

‘Familie’ heeft nog altijd iets minder kijkers. Waaraan ligt dat?

Margot: ‘Wij hebben veel jonge kijkers, en die volgen “Familie” steeds meer via andere kanalen.’

Tine: ‘Er kijken evenveel jongeren naar “Thuis” en online, vergis je daar niet. Maar ook alle andere leeftijden willen we een leuk halfuurtje geven, we laten niemand links liggen.’

Hoe is de sfeer op de set?

Tine: ‘Geweldig! Ik heb een heel goede band met mijn collega’s. Ik probeer altijd het beste uit een scène te halen en als je je goed voelt bij je tegenspeler, ga je je ook veel meer durven openstellen en smijten bij een emotionele scène. We houden ook kerst- en eindejaarsfeestjes met alle spelers en de crew. Zo zie je elkaar eens op een andere manier, en dat is echt fijn.’

Margot: ‘Dat is bij “Familie” exact zo. Je spendeert zo veel tijd met elkaar, dat je automatisch goede vrienden wordt. Er zijn collega’s die ik zelfs naast de set vaak zie, zoals Jasmijn Van Hoof. Dat is nu een van mijn beste vriendinnen.’

Zijn er veel gelijkenissen met jullie personages Hanne en Tamara?

Margot: ‘Ja, wij hebben heel veel raakvlakken. Dat is fijn, want dat maakt het makkelijker om haar heel naturel te doen overkomen. Daarnaast vind ik het belangrijk dat het personage trekken bevat die ver van me af staan. Zo blijft mijn rol een uitdaging en kan ik mijn tanden erin zetten.’

Tine: ‘Ik merk dat hoe langer ik mijn rol speel, hoe meer ik er kleine dingen van mezelf in stop. In het begin was dat totaal niet zo, want toen was Tamara een echte bitch. Nu is ze een pak menselijker. Toch wil ik dat onderscheid tussen Tamara en Tine bewaren om de grens tussen fictie en werkelijkheid duidelijk te maken. Mensen vragen me soms op Instagram waarom ik mijn bril niet draag in “Thuis”, maar het is Tine die de bril draagt, niet Tamara. Er moet een onderscheid zijn, want anders speel ik gewoon mezelf. Onze kledingstijl is trouwens volledig anders. Ik zou de kleren die in Tamara’s kleerkast hangen, zelf nooit dragen. Verder is ze heel rap van tong, terwijl ik gedoseerder ben.’

Hebben jullie inspraak in jullie rol?

Tine: ‘We mogen met ideeën aankloppen bij het schrijversteam, en soms wordt daar iets mee gedaan. Vaak ook niet, maar we zijn altijd welkom.’

Margot: ‘Onze schrijvers zijn ook heel toegankelijk en zijn altijd bereid om te luisteren als je je rol een bepaalde weg ziet opgaan. Er is veel openheid, en dat geeft me een goed gevoel.’

Zien jullie jezelf dit nog lang doen?

Margot: ‘Ja, ik hoop dat ik het nog lang mag doen én dat ik er nog lang voldoening uithaal.’

Tine: ‘Ja. Eerst en vooral hou ik echt enorm van mijn personage. Ik vind het heerlijk om haar te mogen spelen. En ik ben daar nog altijd dankbaar voor dat ik elke dag naar de set mag gaan dus voor mij mag het zeker nog lang duren.  Daarnaast is het een heel toffe job die stabiliteit geeft, en je kan daarnaast nog veel andere dingen doen zolang die niet bij de concurrerende zender plaatsvinden. Maar ze stimuleren je wel om bijvoorbeeld theater te doen, want zo groei je als actrice, en dat komt ook je personage ten goede.’

Ben je bang dat die rol aan je persoon blijft plakken?

Margot: ‘Vroeger piekerde ik daarover, maar nu niet meer. Ik doe het zo ontzettend graag, dus waarom zou ik me daar zorgen over maken?’

Tine: ‘Ik denk er ook zo over. Ik speel wel veel theater, dus ik toon vaak een andere kant van mezelf. Maar zelfs als ik over twintig jaar nog altijd Tamara speel, stoort dat me niet, want ik word er gelukkig van.’

Een vaste job in een serie lijkt dan ook een gouden deal, zeker gezien de besparingen die de overheid wil doorvoeren.

Margot: ‘Ik besef maar al te goed dat ik echt geluk heb. Ik mag mijn beide pollekes kussen. Ik doe wel mee met acties om collega’s te steunen in de acteurswereld.’

Tine: ‘Ja, wij zitten in een luxepositie. We hebben een houvast, en dat biedt ons financiële zekerheid. Ik realiseer me wel dat het ook bij mij op elk moment gedaan kan zijn. Daarom blijf ik dingen naast “Thuis” doen, want zo heb ik altijd een opvangnet.’

De series trekken elk honderdduizenden kijkers per dag. Word je er eigenlijk rijk van?

Margot: ‘Ik vind het altijd vreemd als mensen mij naar mijn loon vragen (lacht). Laat ons zeggen dat ik er comfortabel van kan leven.’

Tine: ‘Ik zou ook enkel in “Thuis” mee kunnen spelen en daarvan overleven, maar ik ben jong en wil blijven groeien. Ik moet nog zo veel leren, en hoe meer invloeden ik in me opneem, hoe beter ik word.’

Zouden jullie alles overhebben voor een rol? Denk maar aan twintig kilo verdikken of je haar afscheren.

Margot: ‘Ik veranderde onlangs van haarkleur, maar dat was op mijn eigen vraag. Mijn lokken groen verven zou dan weer een brug te ver zijn.’

Tine: ‘We moeten natuurlijk in het dagelijkse leven nog over straat kunnen, hè.’

Margot: ‘Ik kijk altijd naar welke invloed het heeft op mijn privéleven, want ik ben enorm gesteld op mijn mentale en fysieke gezondheid. Twintig kilo bijkomen zou ik echt niet kunnen. Mijn personage was in het begin dikker, maar dan droeg ik een fat suit. Dat was keileuk, want ik kon dat na de opnames gewoon uittrekken. Het was wel superwarm!’

Wat vinden jullie de allerleukste scènes om te spelen?

Margot: ‘Ik speel het liefst één op één, zodat je diep in een emotie kan gaan, bijvoorbeeld woede of verdriet. Veel dramatiek in een verhaallijn vind ik geweldig. Dat is de grootste uitdaging en daar haal ik de meeste voldoening uit.’

Tine: ‘Tamara is rap van tong en ik vind het heerlijk als ze bitchy uitspraken doet. Dan kan ik me volledig laten gaan omdat ik zelf helemaal niet zo ben. Buitenopnames vind ik in de winter soms minder leuk. Ik heb het snel koud en ik begin dan te verkleumen, waardoor praten niet meer zo vlot gaat (lacht).’

Margot: ‘Ik sluit me daarbij aan. Ik rijd ook altijd verkeerd naar die locaties. Ik wil gewoon naar de studio, want daar ken ik mijn weg, en dat is het veiligst (lacht).’

Zijn er bepaalde scènes die jullie nóóit zouden willen spelen, bijvoorbeeld naaktscènes?

Tine: ‘Volledig naakt zouden ze bij “Thuis” nooit toestaan, want het is een familieprogramma. We hebben een jong publiek.’

Margot: ‘De kinderen slapen dan nog niet, hè (lacht).’

Typisch aan soaps is dat ze heel hard inspelen op actuele thema’s. Vinden jullie dat belangrijk? 

Margot: ‘Vroeger filmden we alles zes maanden op voorhand en konden we die hete hangijzers veel minder in de verhaallijnen verwerken. Ik vind het goed dat dat nu wel vaak gebeurt. Er kijken dagelijks zo veel mensen naar ons, dus het is goed dat we hen iets proberen bij te brengen.’

Tine: ‘Ik vind dat dubbel. Mensen kijken net naar een serie om te ontspannen, maar met thema’s als moord en verkrachting wordt het soms wel heel zwaar. We moeten maatschappelijke thema’s aan bod laten komen, maar het mag niet over grenzen heen gaan. Tegelijkertijd bestaat een reeks natuurlijk vooral uit drama en spanning. Als het te lang alledaags blijft, wordt het saai om naar te kijken.’

Maar wordt de boel daardoor soms niet een beetje onrealistisch of ongeloofwaardig?

Tine: ‘Alles wat in “Thuis” en “Familie” gebeurt, zie je niet terug in het gemiddelde Vlaamse gezin. Dat hoop ik toch! Daarom doen we vaak een beroep op gastacteurs om verhaallijnen wat te voeden. Zo wordt dat dramatische luik wat gespreid.’

Margot: ‘Het blijft natuurlijk fictie. Zo had Hanne al een abortus, werd ze aangerand, zat ze ook al vast in kraakpanden, enzovoort. Het is fijn om afwisseling te hebben in het schrijven én het spelen, maar een balans is belangrijk. Die is, vind ik, bij “Thuis” bijvoorbeeld anders ingedeeld dan bij “Familie”, waar de focus iets minder ligt op het luchtige van alledag. Naast al die momenten waarop je op het puntje van je stoel zit, zijn genoeg rustpunten nodig vind ik.’

Doen jullie soms ‘huiswerk’ om je in te leven in bepaalde situaties?

Tine: ‘Ik kan me meestal inbeelden hoe iets voelt, of ik probeer te putten uit dingen die ik meemaakte om bepaalde emoties op te roepen. Maar Tamara moest begin dit seizoen bevallen, en dat lag mijlenver buiten mijn comfortzone, wat me wel wat onzeker maakte. Tijdens het filmen wilde ik daarom veel vrouwen op de set, omdat die me tips konden geven. Dat heeft me enorm geholpen.’

Margot: ‘Ik probeer ook zo veel mogelijk op mijn gevoel te vertrouwen. Hanne is nu toevallig ook zwanger en ik vraag wel wat raad bij vriendinnen. Haar zwangerschap verloopt voorlopig goed. Meer mag ik nog niet verklappen, al hoop ik stiekem wel dat het kindje gezond ter wereld komt.’

Heb je een grote kinderwens?

Margot: ‘Ja, die is enorm. Ik wilde eigenlijk zwanger zijn voor mijn personage dat was, maar dat is nogal moeilijk als vrijgezel (lacht). Ik kijk er alleszins enorm naar uit om die rol van mama – als alles vlot blijft lopen met Hanne – te spelen en dat moedergevoel dat nu al in me zit, te gebruiken.’

En jij, Tine?

Tine: ‘Ik weet eerlijk gezegd nog niet of ik mama wil worden, dus ik was in het begin echt niet blij dat mijn personage zwanger werd. Ik moest er ook heel hard aan wennen om ineens met een nepbuik op de set te staan. Die duwt enorm op je borsten en ik voelde me echt niet altijd even vrouwelijk. Tijdens die eerste scènes met mijn baby had ik zo veel stress dat dat kindje onmiddellijk begon te huilen in mijn armen. We moesten de opnames stoppen, want de baby voelde die spanning. Nu gaat het gelukkig veel vlotter. Het is zelfs tof om te spelen met een baby, want die is heel onvoorspelbaar, waardoor je voor een groot stuk moet improviseren. Toch heeft de situatie voorlopig nog geen invloed op mijn eigen kinderwens.’

Naast zwanger zijn of kindjes krijgen, moeten jullie ook vaak kussen tijdens de opnames. Is dat niet vreemd voor jullie en je partners?

Tine: ‘In het begin was het wel een beetje moeilijk voor hem, want we waren nog maar enkele maanden samen en waren nog volop bezig onze vertrouwensband op te bouwen. Nu is hij het gewend en heeft hij mijn tv-lief al ontmoet.’

Margot: ‘De allereerste keer kussen met collega is wel even raar, maar op den duur wen je eraan en is dat iets technisch, zoals je in de danswereld een bepaalde pas moet doen. Het is zo technisch en er staan altijd zo’n twaalf mensen op te kijken. Er is niets romantisch aan hoor.’

Meespelen in een serie lijkt een droomjob, maar het is waarschijnlijk ook hard werken.

Tine: ‘Ik heb even op het punt gestaan om iets helemaal anders te gaan doen, want in het begin van mijn carrière raakte ik niet gelanceerd en moest ik soms rondkomen met een heel laag inkomen. Maar als ik nadacht over wat ik wilde doen, kwam ik altijd terug bij acteren. Het zijn pittige dagen en de ene dag rolt de tekst er vloeiend uit, terwijl je de andere dag voortdurend over je woorden struikelt.’

Margot: ‘Acteren is al van kindsbeen af mijn passie, dus ik heb echt geluk dat ik van mijn hobby mijn beroep heb kunnen maken. Ik ga altijd met plezier werken, maar dat wil niet zeggen dat het geen hard labeur is. Het tempo van de opnames ligt hoog, we moeten grote stukken tekst in korte tijd uit ons hoofd leren en scènes worden niet chronologisch opgenomen, dus je moet er je koppeke echt wel bij houden. Wat mensen ook vaak onderschatten, is de impact ervan op je privéleven. Afgelopen zomer merkte ik voor het eerst dat mijn bekendheid in mijn systeem kruipt. Ik was toen op reis en heb daar zo van genoten! In Vlaanderen moet je altijd een beetje op je hoede zijn en je bewust zijn van wat er rondom je gebeurt, terwijl ik gewoon mezelf wil zijn, en dat is een Margot die af en toe een wijntje drinkt en ook eens serieus belachelijk kan doen.’

Tine: ‘Dat klinkt zo herkenbaar. Ik had niet verwacht dat in “Thuis” meespelen zo’n grote impact zou hebben op mijn leven. Ik word enorm vaak herkend en aangesproken, zelfs wanneer ik zonder make-up in mijn trainingsbroek boodschappen doe. Ik voelde me plots enorm zelfbewust als ik het gevoel had dat mensen me aanstaarden. Daarom hield ik me bijvoorbeeld op feestjes veel meer in en voelde ik me net iets minder mezelf. Afgelopen zomer ging ik op reis met vrienden, waarbij we ergens in the middle of nowhere in Spanje verbleven. Ik heb me daar eindelijk nog eens hard kunnen smijten en heb mezelf zo een beetje teruggevonden. Ik heb het eindelijk kunnen loslaten en trek het me niet meer aan als mensen me aanstaren.’

Jullie hebben duizenden volgers op jullie sociale media. Zitten daar soms vunzige berichten tussen?

Margot: ‘Via Snapchat kreeg ik vaak dickpics. Daarom heb ik die app ook van mijn gsm gegooid.’

Tine: ‘Bij mij was het net hetzelfde (lacht). Soms vertellen mannen dat ze me graag zien of sturen ze berichtjes met hartjes, vooral via Facebook, maar daar reageer ik eerlijk gezegd niet op. Ik wil niets uitlokken en op den duur stoppen ze wel met sturen.’

Het tegenovergestelde dan: wat is het mooiste compliment dat je kreeg van een fan?

Tine: ‘Ik kreeg ooit een handgeschreven brief van een meisje dat een zware jeugd had en me vertelde dat ik het lichtpuntje was in haar leven. Dat raakte me heel hard. Op zo’n moment besef je weer wat je kan betekenen voor mensen.’

Margot: ‘Iemand vertelde me ooit dat ik haar grootste inspiratie was. Dat is zo tof, want dat is mijn levensmissie. Ik wil als een vlinder positieve energie afstralen op andere mensen. Daarom ben ik ook blij dat ik een positief personage kan neerzetten. Zo kan je echt iets betekenen voor hen.’

Tine: ‘Dat is waar. Mijn personage is enorm geëvolueerd en door ook al een tijdje mee te spelen, heb ik het gevoel dat ik bij de “Thuis”-familie hoor. Er zijn altijd voor- en tegenstanders, maar nu voel ik in het algemeen dat mensen mijn personage aanvaard hebben.’

Lezen jullie reacties op foto’s of artikels die over jullie gaan?

Tine: ‘In het begin deed ik dat wel, omdat ik wilde weten hoe mijn personage overkwam. Ik ben daar snel mee gestopt, want er zijn nu eenmaal altijd mensen die je niet graag hebben en die het nodig vinden om dat online in geuren en kleuren te vertellen.’

Margot: ‘Ik reageer ook enkel op Instagramreacties omdat fans dat appreciëren. De rest laat ik aan me voorbijgaan omdat ik me daar niet negatief door wil laten beïnvloeden.’

Jullie zijn iedere werkdag in de huiskamers van honderdduizenden Vlamingen te zien. Legt dat een bepaalde druk op jullie om er te allen tijde goed uit te zien?

Margot: ‘Je komt natuurlijk niet met je rug op televisie, dus dat speelt wel mee. Als ik opsta met een joekel van een puist op mijn gezicht, kan ik weleens vloeken. Gelukkig kunnen we rekenen op fantastische make-upartiesten. In mijn vrije tijd kan ik perfect zonder make-up buitenkomen, maar op televisie kan ik dat extra laagje wel appreciëren (lacht).’

Tine: ‘Mijn lichaam is mijn instrument. Als ik niet fit ben, heeft dat een effect op mijn spelen. Omgekeerd geldt ook: als ik me goed in mijn vel voel, straal ik dat uit.’

Tot slot: waar dromen jullie als actrice nog van?

Tine: ‘Ik zou heel graag eens een echte seut spelen, want daar word ik nooit voor gecast. Nu ben ik altijd de slechterik of de bitch. Ik heb blijkbaar een boze blik als ik neutraal kijk, maar ik kan daar niets aan doen. Dat is gewoon mijn gezicht (lacht). Daarnaast lijkt het me ook leuk om een programma te presenteren. Dat alles geldt op voorwaarde dat ik het kan combineren met “Thuis”. Mijn rol als Tamara zal ik niet snel laten schieten voor iets anders.’

Margot: ‘Ik zou heel graag eens meespelen in een Vlaamse film. Als ik dat ooit kan doen, heb ik alles gedaan wat ik wilde. Ik zou dan wel een zware rol willen spelen, omdat ik dan diep in mezelf moet graven, en dat vind ik heel leerrijk. Dus bij dezen: bel mij (lacht)!’

Lees ook:

• Bart Hollanders speelt in eerste Vlaamse zombiefilm: ‘Maar zelf ben ik te bang om horror te kijken’
• INTERVIEW: Leen Dendievel (34) over haar angsten: ‘Het gaat over. Echt’
• INTERVIEW Frances Lefebure: ‘Ik ben niet zo onzeker, omdat ik heel goed besef wat ik níét kan.’