20 lezeressen over die eerste keer ‘ik hou van jou’

‘Ik zei niet meteen dat ik van hem hield, ik zei dat ik dacht dat ik van hem hield. We waren nog maar enkele weken samen en ik wilde hem niet afschrikken, vandaar dat ik dacht dat voorzichtigheid wel aangeraden was. Alle twijfel ten spijt dacht hij gelukkig hetzelfde.’

‘Op een dag waren we met de wagen onderweg naar een feestje. Het was erg druk en we stonden in de file, wat me frustreerde. Ik reed en toen een andere wagen wilde voorkruipen, begon ik te vloeken. Ik zat te roepen en tieren, en toen ik uitgeraasd was, zei hij het voor het eerst. Hij had een grote glimlach op zijn gezicht en legde zijn hand op mijn knie. Ik heb luid gejuicht en geclaxonneerd, en na die extreme uiting van vreugde heb ik hetzelfde gezegd tegen hem.’

‘In het begin zei ik dat ik hem heel graag had. Dat was ook zo. Graag hebben werd graag zien, en dat werd dan weer houden van. De eerste keer dat ik het zo zei, was ik er dan ook helemaal van overtuigd. We zijn al heel lang samen en mijn man is trouwens de enige tegen wie ik het ooit gezegd heb en het nog steeds in volle overtuiging zeg.’

‘Op een bepaald moment floepte het er gewoon uit. Ik hou van jou. Ik zei het zonder nadenken en zonder twijfel. Zijn antwoord bevestigde alles, want met grote opluchting riep hij: “Eindelijk!” om dan ook zijn liefde aan mij te verklaren. Alsof we er beiden op aan het wachten waren.’

‘We hadden die avond ruziegemaakt over wie naar de winkel moest gaan om eten te kopen. Ik had aan het kortste eind getrokken, dus met tegenzin en een winkellijstje dat hij gemaakt had, stapte ik de winkel binnen. Mijn ogen gleden over het lijstje, en als laatste regel zag ik het staan: Ik hou van jou. Onmiddellijk was alles weer goed. Nog nooit heb ik zo snel boodschappen gedaan, want ik wilde terug naar mijn vriend en hetzelfde tegen hem zeggen!’

‘Hij zei het na een stevige vrijpartij, wat bij mij enigszins verdacht overkwam. Mag je zoiets wel zeggen na de seks? Zit je dan niet in een roes waarin de liefde onmetelijk groot is? Ik heb hem op zijn mond gekust en we zijn gaan slapen. De volgende ochtend kroop hij dicht tegen me aan en herhaalde hij zijn woorden. Zonder eerst seks te hebben (lacht). Toen wist ik het: hij meende het echt.’

‘Eigenlijk begon het heel onnozel, met een spelletje waarbij we beiden op hetzelfde moment een kleur moesten noemen. Als we dezelfde kleur zeiden, mochten we elkaar knijpen. Don’t ask, het was een spelletje van mijn nichtje... We hadden ongeveer alle kleuren opgenoemd en toen we het voor de laatste keer speelden, zei ik: Groen, terwijl hij zei dat hij van me hield. Een moment dat ik nooit meer zal vergeten.‘

‘We waren toch al bijna twee maanden samen toen ik besefte dat we die woorden nog nooit gezegd hadden. We zeiden eerder I love you in plaats van Ik hou van jou. Dat durfde ik gewoon niet, uit schrik dat het te snel was en ik hem zou afschrikken. Hij was mijn eerste lief en ik had geen ervaring, dus ik besloot hem via een sms’je te zeggen dat ik van hem hield. Ik merkte wat terughoudendheid en later zei hij hetzelfde, ook via een sms’je. Het heeft dan toch nog een maand geduurd voordat we het niet enkel typten, maar het ook durfden uit te spreken.’

‘Mijn ex zei het toen we drie maanden samen waren, maar heel romantisch was het niet. We hadden er een leuke maar lange dag op zitten in de stad, en toen het tijd was om onze trein naar huis te halen, wilde hij zich niet haasten. Ik moest uiteindelijk lopen om mijn trein nog te halen, dus boos en uitgeput stapte ik op. Plots riep hij me na dat hij van me hield. En ik zei: Ja, oké. Oeps... Ik heb het nooit teruggezegd. Heel erg lang zijn we niet samen geweest.’

‘Mijn vriend was op vakantie in New York, dus door het tijdsverschil sliep ik al op het moment dat hij in bed kroop. Daarom liet hij elke avond een berichtje achter op mijn voicemail, en tijdens een van die berichtjes zei hij het. Ik heb hem ’s ochtends meteen teruggebeld, maar toen was het zijn beurt om te slapen. Ik heb toen de uren afgeteld om hem te horen.’

‘Al sinds het begin van onze relatie voelde het alsof alles goed zat. Toch durfde ik niet meteen te zeggen dat ik van hem hield, want ik wilde me niet kwetsbaar opstellen. Uiteindelijk floepten de woorden er na twee weken toch uit. Meteen na mijn liefdesverklaring zei ik pruilend dat ik het helemaal niet zo vroeg wilde zeggen (lacht). Gelukkig herhaalde hij mijn woorden en zat mijn buikgevoel toen al juist, want na vier jaar zijn we nog steeds samen. En nog steeds lacht hij om die opmerking van mij.’

‘Ik studeer Vlaamse gebarentaal, en op school had ik het LORM-alfabet geleerd. Dat is een alfabet met letters die je op een hand maakt. Op die manier kunnen doofblinde mensen voelen wat je wil zeggen. Op een avond nam ik de hand van mijn vriend om er I love you op te gebaren. Ik dacht dat hij geen idee had van wat ik deed, maar hij begon te glimlachen. Wat ik niet wist, was dat hij mijn LORM-alfabet al eens had zien rondslingeren en dat hij het ook uit zijn hoofd had geleerd. Later die avond nam hij mijn hand en deed hij hetzelfde.’

‘Hij was de eerste om het te zeggen. En ik antwoordde. We waren ongeveer twee maanden samen en ik was echt nog niet bezig met heel dat houden van-gegeven. We hadden samen veel plezier, maar was dat dan liefde? Ja, zo bleek. Want zodra hij het zei, kwam het er ook bij mij spontaan uit. Meteen wist ik wat het betekende en hoe het moest voelen. En zo voelt het nog steeds, elke keer we het tegen elkaar zeggen.’

‘De eerste keer dat ik het zei tegen mijn vriend, was hij niet eens mijn vriend. We leerden elkaar kennen op school en werden goede vrienden, maar langzamerhand werd ik verliefd op hem. Maar hij kwam pas uit een relatie en was er niet klaar voor. Op een dag zei hij dat hij van me hield, maar dat hij bang was en dat hij nog tijd nodig had. Uiteindelijk hebben we elkaars vertrouwen gewonnen en elke avond sluiten we af met een sms’je waarin we zeggen dat we van elkaar houden. Ik hoop dat we dat nog lang kunnen doen.’

‘Ik had net een moeilijke week achter de rug door het plotse overlijden van mijn tante. Mijn vriend en ik waren toen nog gewoon vrienden. We chatten vaak, maar hadden elkaar al vier jaar niet meer gezien. Na het slechte nieuws wilde hij me opbeuren en spraken we af. Dat voelde vreemd, want ik was altijd al verliefd op hem, hoewel ik het nooit durfde te zeggen. We gingen wandelen en ergens onderweg nam hij mijn hand vast, trok hij me naar zich toe en zei hij het. Eindelijk... Ik ben zo gelukkig dat we elkaar gevonden hebben. Ik heb zelfs het gevoel dat mijn tante niet wilde gaan zonder me een mooie liefde in de plaats te geven...‘

‘Onder vriendinnen hadden we de regel dat het aan de man was om het eerst te zeggen en dat hij het pas na zes maanden mocht zeggen. Toen ik en mijn lief begonnen met daten, voelde ik al dat ik die regels zou breken. Het heeft dan ook slechts vier maanden geduurd tot ik het zelf zei. Hij had me verrast met een boeketje bloemen en ik bedankte hem met een liefdesverklaring. Het leek het meest logische ding om te doen, en dat is het nu nog steeds.’

‘Heel stom, maar ik dacht dat ik het die eerste keer moest zeggen. Als een soort verplichting, iets wat erbij hoorde. We waren een halfjaar samen, hadden net seks gehad om dat te vieren, en toen besefte ik het: we hadden nog nooit gezegd dat we van elkaar hielden. Bij wijze van test zei ik het dus maar. En hij zei het terug. Een week later was het gedaan.’

‘Hij zei het tijdens een ruzie. Waarover die ruzie ging, weet ik al niet meer, want we ruziën wel vaker (lacht). Hij verweet mij van alles, ik verweet hem van alles. En net toen ik de strijd dacht te winnen met ijzersterke argumenten, zei hij dat hij van me hield. De ruzie was meteen bijgelegd. We hebben beiden een nogal temperamentvol karakter en zijn dus ook heel passioneel. Hoe kan je daar dan niet van houden?’

‘Mijn vriend en ik zijn echte lekkerbekken. We gaan graag uit eten en genieten daar heel hard van. We hadden weken op voorhand gereserveerd in een toprestaurant, en eenmaal aan tafel waren we in onze nopjes. Ik boog me over mijn bord en zei grappend dat ik zo veel hield van desserts. Hij boog zich over tafel en zei dat hij zo veel hield van mij.‘

‘We waren samen naar een romantische film aan het kijken. Plots was er een scène waarin de man toegaf dat hij bang was om tegen de vrouw te zeggen dat hij van haar hield. We durfden elkaar niet aan te kijken, omdat we wisten dat die angst herkenbaar was. We hebben de film uitgekeken en zijn naar bed gegaan. En net voordat ik in slaap viel, fluisterde hij in mijn oor: “Je hoeft niet bang te zijn, ik hou van jou”.’