Een digital detox. Het klinkt even angstaanjagend als rustgevend in mijn oren. Want zoals zovelen besef ik heel goed dat mijn smartphonegebruik op een verslaving begint te lijken, maar weet ik niet hoe aan een ontwenning te beginnen. Flairs detoxdossier komt tot mijn redding.
Mate van verslaving?
Ik gebruik mijn telefoon veel. Te veel. ‘s Morgens kan ik soms tot een halfuur lang mijn smartphone checken voor ik uit bed kom, in de wetenschap dat ik evengoed een halfuurtje langer had kunnen soezen. Als ik alleen in de auto zit en voor het rood sta, gebruik ik die enkele seconden soms om meldingen of berichtjes te bekijken, terwijl ik weet dat ik daar een dikke boete voor kan krijgen. Ik ga zo goed als nooit naar de wc zonder gsm, ook al betekent dat dat ik vaak langer op de pot zit dan nodig, want dat ene YouTube-filmpje wil ik toch wel heel graag uitkijken. Walgelijk weetje: ik heb ooit gelezen dat je aambeien krijgt van te lang op toilet zitten, dus daar moet ik echt eens dringend mee stoppen. Reden te meer om te detoxen.
Mijn grootste tijdverspiller is Instagram. Niet dat ik zelf een grote sharer ben. In bijna zeven jaar op de app postte ik welgeteld 105 foto’s en 1 verhaal. Zielige cijfers waar ik eerlijk gezegd best trots op ben. Maar Stories kijken kan ik als de beste. Vind ik zo’n verhalen interessant? Nope, tenzij ze van goeie vrienden zijn óf van een van de pakweg drie grappige accounts die ik volg. Wil ik weten wat die ene persoon waar ik ooit een groepswerk mee had op de unief als lunch heeft gegeten, of welk schattig pakje de baby van die verre collega aanheeft? Absoluut niet. Maar blijf ik kijken? Ge moogt gerust zijn. Als dat niet de definitie van een verslaving is...
Detoxen?
Voor ik begin aan mijn ontwenningskuur, bekijk ik het detoxdossier in Flair. Naast de getuigenis van een jonge vrouw over haar smartphoneverslaving en detoxtrucjes van influencers, lees ik tips van experts over hoe ik zo’n detox best aanpak. Het eerste statement van Christina Wittoeck, auteur en oprichtster van Digital Detox Academy, lucht me onmiddellijk op. ‘Een digitale detox betekent niet van de ene op de andere dag alle technologische middelen aan de kant schuiven en offline beginnen leven’, zegt ze. Fiuw. Ik wil dan wel leren leven zonder mijn gsm voortdurend aan mijn hand gekleefd, maar het wereldwijde web helemaal opgeven, zie ik niet zitten.
Hoewel een smartphone vaak een stoorzender is, is het in mijn ogen ook een enorm handig hulpmiddel dat het leven makkelijker maakt. De Bancontact-app is – als je ‘t mij vraagt – een van de beste uitvindingen van de voorbije jaren, zonder Waze geraak ik nergens en voor een journalist die op de hoogte wil blijven, zijn nieuwsapps vrij onontbeerlijk. Het doel van de detox is volgens Wittoeck gelukkig niet om de gsm uit je leven te bannen, maar om ‘een nuttige en gezonde manier te vinden om met digitale communicatiemiddelen om te gaan, zodat het gebruik ervan je sociale contacten niet ondermijnt en je er geen hinder van ondervindt’. Daar kan ik me volledig in vinden.
Ik wil wel leren leven zónder mijn gsm voortdurend aan mijn hand gekleefd, maar het wereldwijde web helemaal opgeven zie ik niet zitten.
Om mijn doel te bereiken, stel ik enkele regels op. Regel 1: geen smartphone op het toilet, tijdens het werk en tijdens het serie kijken. Regel 2: geen gsm in bed wanneer ik wakker word, noch voor ik ga slapen. Regel 3: niet langer dan vijf minuten Instagram Stories kijken per sessie, maximum drie sessies per dag. Kleine stapjes voor een minder smartphoneverslaafd persoon, best een grote aanpassing voor mij. Maar ik weet nu al dat mijn batterij, mijn smartphone-pink (verslaafden weten wat ik bedoel) en mijn hoofd me na enkele dagen dankbaar zullen zijn.
Dag 1: stuiptrekkingen zonder smartphone
Alle begin is moeilijk, zegt men weleens, maar mijn eerste offline dag gaat best goed. Toegegeven: ik ben niet helemaal offline. Mijn job speelt zich nu eenmaal af op het internet, en grotendeels op sociale media. Bij wijze van research voor artikels spendeer ik dus best wat tijd op Facebook, Instagram en Twitter (wel enkel op m’n laptop!), maar ik kan me beheersen om verder te scrollen ter entertainment. Instagram en Twitter zijn vrij onhandig via een computer, dus de verleiding is niet zo groot. Bovendien is ‘context geven’ een van de expertentips in het detoxdossier, en die pas ik hier op een manier toch toe. Context geven betekent dat je ervoor kiest om aan bepaalde digitale handelingen een omstandigheid toe te kennen. Zo kan je besluiten je werkmails enkel op je laptop te bekijken, of kies je ervoor om enkel na het eten tien minuutjes door Instagram te scrollen. Zo geef ik Instagram en Twitter op een manier de context van mijn werklaptop en werkuren. Opgelost!
Het is bijna eng om te merken hoe vaak ik een stuiptrekking in mijn arm voel terwijl de gedachte ‘telefoon checken’ door mijn hoofd gaat.
De eerste detoxdag is een thuiswerkdag, dus ik besluit mijn smartphone boven te laten terwijl ik me beneden aan het werk zet. Uit het oog is misschien niet helemaal uit het hart, maar op z’n minst wel uit mijn reikwijdte. Zo wordt de verleiding veel minder groot. Zonder telefoon naast me, word ik pas echt geconfronteerd met mijn verslaving. Het is bijna eng om te merken hoe vaak ik een stuiptrekking in mijn arm voel terwijl de gedachte ‘telefoon checken’ door mijn hoofd gaat. Zelfs zónder enige aanleiding of reden waarom ik op dat moment op mijn smartphone zou moeten kijken – het uur checken, iets opzoeken, een melding – gaat mijn arm meerdere keren bijna de hoogte in, vooraleer ik besef dat mijn geliefde toestel niet in mijn nabijheid is. Het is bijna alsof smartphone kijken een basisbehoefte geworden is, zoals plassen of water drinken. Alleen is het niet mijn lichaam dat zegt dat mijn blaas vol is of mijn keel droog, maar mijn hoofd dat denkt een prikkel nodig te hebben.
In de eerste 24 uren van mijn detox slaag ik erin zonder smartphone al mijn toiletbezoekjes, een trip naar de supermarkt, een sportuurtje én een aflevering van ‘Big Little Lies’ door te komen. Ik neem mijn telefoon ‘s avonds niet mee naar de slaapkamer en word gewekt door het heerlijk enerverende geruis van mijn wekkerradio – dankuwel, Mechelse radiogolven. Vreemd genoeg betekent het gebrek aan telefoon bij het ontwaken niet per se dat ik onmiddellijk uit mijn nest rol, zoals ik hoopvol had verwacht. Al kan het zware Maanrock-weekend daar ook iets mee te maken hebben.
Hoe dan ook: de eerste dag is een succes. Of ik het smartphoneloze leven ook volhou, lees je hier vrijdag. Of niet, indien je besloot mee te doen aan onze Digital Detox Week. Al meen ik in het detoxdossier te hebben gelezen dat Flair.be de enige digitale plek is die je wél mag bezoeken tijdens een ontwenningsweekje, gezien het vele plezier dat je er vindt...Het zijn de woorden van een expert, hè, niet de mijne.
Meer over onze Digital Detox Week:
