Evi Hanssen (42): ‘Geluk ga je nergens vinden, het zit in jezelf’

‘Als je jong bent, focus je je vooral op je slechte punten’, vertelt Evi Hanssen. ‘Als je vindt dat je te kleine borsten, te veel cellulitis of afhangende schouders hebt, dan zie je ook enkel nog maar die zaken in de spiegel. Dat is jammer. Je moet eigenlijk naar je volledige lichaam kijken in zijn geheel in plaats van naar één bepaald aspect en dan kan je je lichaam echt veel beter appreciëren.’

Kijk jij met een grote glimlach naar jezelf in de spiegel?

‘Ik heb dagen dat ik me “in mijnen lelijken” voel en dan vind ik dat ik er niet goed uitzie, maar ik trek me dat niet aan. Als je innerlijk goed zit en je voelt je goed in je vel, ook al heb je eens een dag vettig haar of een hoofd vol met pukkels, dan kan je namelijk álles aan. Uitstraling is zo belangrijk! Je mag dan nog aan dat stereotiepe schoonheidsideaal voldoen met opgespoten lippen en een voorhoofd zonder rimpels, als je niks uitstraalt en niet goed in je vel zit, dan gaan mensen je nog altijd niet opmerken.’

Stoort dat stereotiep schoonheidsbeeld, dat Instagram ons oplegt, jou?

‘Als ik op straat loop, zie ik echt allemaal dezelfde gezichten. Die opgespoten lippen, botox of fillers, extreem lange wimpers en zwaar bijgetekende of getatoeëerde wenkbrauwen. Ik noem dat het Instagramfilter-type. Dat zie je nu in real life overal opduiken. Ik vind dat heel raar! Jongeren worden verdrietig als ze niet op hun Instagramfilters lijken, en dat vind ik een gevaarlijke trend. Je kan je borsten vergroten, je taille verkleinen, oneffenheden wegwerken, er jonger uitzien, echt werkelijk álles kan op een foto op sociale media. Maar we vergeten soms als we in de spiegel kijken, dat we niet die filter, maar ons echte zelf te zien krijgen.’

Jongeren worden verdrietig als ze niet op hun Instagramfilters lijken, en dat vind ik een gevaarlijke trend.

Die opgelegde schoonheidsidealen waren er vroeger ook al. Had jij het gevoel dat je moest voldoen aan die babe-status die je soms werd opgelegd?

‘Ik kreeg dat etiket een beetje opgeplakt, terwijl ik helemaal geen babe was. Ik ging daar dan zelf ook totaal niet in mee. Ik herinner me dat ik ooit voor een fotoshoot in een mannenblad in bikini moest poseren en ik kreeg zo van die kippenfiletjes om in mijn bh te steken voor een vollere boezem te creëren. De weken nadat dat nummer in de winkelrekken lag, deed ik opzettelijk spannende T-shirts aan en zag ik mensen echt raar kijken omdat ik plots geen enorm grote cup had (lacht). Wat mij enorm hielp om mezelf liever te leren zien, was realiseren dat we er niet allemaal hetzelfde hoeven uit te zien. Helaas schetsen sociale media nog altijd een ander, verkeerd of vertekend beeld.’

Je hebt zelf twee zonen en twee plusdochters. Worstelen zij hier ook mee?

‘Ja. Ik merk ook op bij de dochters van mijn vriend dat de druk om er perfect uit te zien enorm groot is. Je kan daar weinig tegenin brengen, want Instagram is alomtegenwoordig. Het enige wat je kan doen, en wat ik toch probeer te doen, is een ander voorbeeld stellen. Ik post ook af en toe eens een mooie foto met een filter, maar daarnaast toon ik ook de echte Evi zonder make-up en met rimpeltjes of wallen.’

Je hebt het over filters waardoor je er jonger uitziet. Jij bent 42, heb je het soms moeilijk met dat getalletje?

‘Totaal niet. Ik ga niet beweren dat ik alle gevolgen daarvan even fijn vind (lacht). Zo ga ik nu iets blonder door het leven omdat ik best wel grijs haar begin te krijgen en met iets blondere lokken valt dat wat minder op. Maar als ik het beu ben om mijn haar te kleuren, dan ga ik fier door het leven met grijze haren. Ik ben eigenlijk heel blij dat ik al 42 jaar ben mogen worden. Dat kan geen enkele twintiger zeggen (knipoogt). Met ouder te worden, begin je ook op een andere manier naar jezelf te kijken.’

Vertel.

‘Ik kan niet meer naar mijn lichaam kijken zonder enorm dankbaar te zijn. Ik ben er niet altijd even aardig voor geweest. Ik heb namelijk niet altijd even gezond gegeten, te weinig of net te veel bewogen waardoor mijn lijf soms pijn deed, maar het is er altijd voor mij. Dus ik kijk met respect en dankbaarheid naar mijn lijf. Het mooie is dat als je jezelf mooier vindt, je ook andere mensen mooier begint te vinden omdat je die met een even grote mildheid bekijkt als jezelf. Als je heel kritisch bent voor jezelf, ben je ook heel kritisch voor anderen. Vroeger als ik heel erg gefocust was op mijn gewicht, dan merkte ik elk vetrolletje bij iemand anders ook op. Terwijl ik nu ik met respect, liefde en dankbaarheid naar mijn lichaam kijk, ik andere mensen ook keimooi vind. Een lichaam is per definitie ook nooit lelijk. Wij maken er soms gewoon iets lelijk van in onze gedachten.’

Een lichaam is per definitie ook nooit lelijk. Wij maken er soms gewoon iets lelijks van in onze gedachten.

Je staat bekend als een stoere madam, maar toch durf jij je ook kwetsbaar opstellen en over je problemen te praten. Zo vertelde je eerder in interviews dat je je eenzaam voelde.

‘In een wereld waar we meer dan ooit iemand anders kunnen zijn door al die Instagramfilters, is het belangrijk dat we eerlijk blijven naar onszelf en naar elkaar. Het gaat op dit moment keigoed met mij. Mijn geliefden zijn gezond en ik doe mijn werk keigraag, dus het loopt allemaal op rolletjes. Maar ik heb ook mijn portie tegenslagen gekend in het verleden zoals bijvoorbeeld mijn scheiding. In die periode zat ik minder goed in mijn vel, voelde ik me eenzaam en stond ik op de rand van een depressie, ook al werd ik goed omring. Ik heb daar nooit een geheim van gemaakt omdat er zovelen zijn die met dezelfde dingen worstelen. Het is tof om te weten dat je dan niet alleen bent.’

Ook in het VIER-programma ‘Over De Oceaan’ zagen we een andere kant van jou.

‘Amai die ervaring heeft me veranderd! Ik merkte dat ik ook een introvert en rustig type ben. Dat ik niet altijd sterk, extravert en ad rem door het leven wandel. Ik was ook heel moe op die boot en dat maakte me onzeker en klein. Maar ik vond het tof om die kant van mezelf te ontdekken en ik heb die ook aanvaard. Je moet jezelf omarmen zoals je bent met al je goede, maar ook mindere kantjes.‘

Je schreef het boek ‘Ergens onderweg’ over dat avontuur. 

‘Ja. Ik vertel anekdotes die op de boot zijn gebeurd en die trek ik door naar het dagelijkse leven. Zeilen is namelijk echt een metafoor voor het alledaagse leven. “Go with the flow” bijvoorbeeld moest je op die boot letterlijk nemen, want je gaat pas vooruit als er wind is en wind kan je niet zomaar tevoorschijn toveren. Je kan daar dus gefrustreerd over raken of je kan er je bij neerleggen. Wat ik ook besefte door te staren naar de oceaan, is dat het leven een oceaan van mogelijkheden is. Jij bepaalt welke richting je uitgaat, welke koers je vaart en of je vooruitgaat of blijft ronddobberen. Het boek kan mensen helpen om soepeler met het leven om te gaan, en dit alles is uiteraard overgoten met een sausje van humor (lacht).’

Meditatie gaat niet al je problemen oplossen, maar je gaat er wel op een andere manier naar kijken.

Jij hebt in die 42 jaar al ontzettend veel gedaan en meegemaakt. Wat is de belangrijkste levensles die je hieruit opstak en is dus bijgevolg een goeie self-love-tip voor onze lezers?

‘Ik was altijd op zoek naar geluk en het moest altijd meer en groter zijn. Zo heb ik al een fantastische carrière achter de rug waarbij ik vele reizen maakte en zalige dingen meemaakte. Maar uiteindelijk ben ik toch het meest content thuis, bij de mensen van wie ik hou. Daar ben ik de leukste en voel ik mij het best. We willen soms te veel en net dat maakt ons ongelukkig in plaats van gelukkig. Geluk ga je dus nergens anders vinden, het zit in jezelf. Maar je moet het jezelf wel gunnen en aan jezelf werken om die tevredenheid te vinden in jezelf. Ik heb dat mede geleerd dankzij meditatie.’

Welke voordelen haal je daar nog uit?

‘Ik heb meer empathie en begrip voor anderen. Ik laat me op moeilijke momenten minder volledig meesleuren door mijn emoties, het vermindert mijn angsten en ik kijk liefdevoller naar mezelf. Meditatie gaat niet al je problemen oplossen, maar je gaat er wel op een andere manier naar kijken. Voor mij was het alleszins in moeilijke periodes een reddingsboei waarop ik kon leunen zodat ik niet kopje onder ging. Het gaf me de kracht om erdoor te geraken. Het versterkt ook je immuunsysteem en maakt je goedgezind.’

Is het iets wat je iedereen zou aanraden om eens te proberen?

‘Sowieso! Ik vind het heel gek dat wij tweemaal per dag onze tanden poetsen en weten dat we voldoende moeten bewegen en groenten en fruit eten om gezond te zijn. Maar stilte en rust opzoeken in onszelf dat doen we niet. Mensen geloven het niet of maken er geen tijd voor vrij. We weten nochtans dat we ons lichaam kunnen trainen. Als je naar de fitnes gaat, kan je spierballen kweken. We kunnen leren autorijden of een vreemde taal leren spreken. Waarom zou je je hersenen dan niet kunnen trainen om liefdevol naar onszelf te kijken. Iedereen is gebaat bij een bepaalde vorm van mindfulness en meditatie. Het is zoals gezond eten. Er zijn keiveel verschillende soorten, maar je moet zoeken wat jij lekker vindt.’

Je stampte nu samen met Jutta Borms en Hilde De Baerdemaeker een eigen meditatie-uitdaging uit de grond.

‘Klopt, het heet “Nog 9 Minuten”. Hilde, Jutta en ik mediteerden elk apart ‘s morgens en wisselden daarna ervaringen uit. Op een bepaald moment kwam het idee dat wij dit eigenlijk ook zélf konden. We willen dit als gratis cadeautje aan alle Vlamingen en Nederlanders geven en zo ontstond de challenge. Zo kunnen mensen, zeker in deze tijden, toch al liefdevol opstaan.’

Hoe gaat het in z’n werk?

‘De bedoeling is dat iedereen als ie wakker wordt 9 minuten mediteert. Dat is de snoozetijd van je wekker. Je moet dus niks doen: gewoon blijven liggen in je bed. Het is een telkens een begeleide meditatie en we bieden een zo breed mogelijke waaier aan. Je moet er geen moeite voor doen, je verliest er geen tijd mee én het is gratis. De uitdaging start op 1 maart en duurt 21 dagen omdat dit de termijn is om een nieuwe (goede) gewoonte aan te leren.’



 

‘Nog 9 Minuten’ start op 1 maart en duurt tot en met 21 maart. Alle info vind je op de Instagrampagina.

Lees ook:

• Sharon (31): ‘Ik liet mijn hoofd vroeger toe om mijn lichaam te pesten’
• Tatyana Beloy (35): ‘Waarom zou je als mama plots geen sexy foto’s meer mogen posten?’
• Margot Hallemans (27): ‘Ik ben zelfzeker genoeg om met vettig haar en gigantische wallen op televisie te komen’