Ayan moest als kind vluchten voor de oorlog in Somalië en kwam in Brussel terecht, waar ze nu kabinetsmedewerker is van minister-president Jambon.
‘Op zoek naar vaste grond’ van Ayan Mohamud Yusuf, een vluchtelingenverhaal dat je ogen opent
Yes, het is een nieuwe maand en dat betekent ook een gloednieuwe #FlairBookClub. Elke maand tipt een van onze redactrices je een must-read. Zo van die boeken die je niet kan wegleggen en waarvan je niet wil dat ze eindigen. Deze week tipt redactrice Eline ‘Op zoek naar vaste grond’ van Ayan Mohamud Yusuf, een verhaal dat je ogen kan openen over wat het betekent om je thuis en alles wat je liefhebt te moeten achterlaten.
Waarover gaat ‘Op zoek naar vaste grond’?
In ‘Op zoek naar vaste grond’ vertelt Ayan haar verhaal, van haar onbezorgde kindertijd in de Somalische hoofdstad Mogadishu tot het leven dat ze als 39-jarige kabinetsmedewerker heeft opgebouwd in België. Ayan moest als kind vluchten voor de oorlog in Somalië, werd gescheiden van haar familie en kwam als 17-jarige in Brussel terecht, zonder haar ouders, broers en zussen. Ze bleef niet bij de pakken zitten en leerde de taal, ging naar school en vond een bijbaantje. Door onvermoeibaar aan haar weg te timmeren, kwam Ayan na enkele jaren terecht op het kabinet van toenmalig minister-president Leterme. Ondertussen staan ook Herman Van Rompuy, Geert Bourgeois en huidig minister-president Jan Jambon op haar lijstje van werkgevers. Het boek begint met een voorwoord door elk van die politici én door komiek en mensenrechtenactivist Geert Hoste.
Favoriete quote?
De meest pakkende fragmenten in het boek gaan over het moment waarop Ayan als kind gescheiden wordt van haar ouders. Ayan ziet van jongs af aan heel slecht en wordt na de vlucht uit Mogadishu door haar mama naar haar oudere zus en vervolgens naar haar nonkel in Ethiopië gestuurd, omdat daar oogartsen zijn en geen oorlog heerst. Haar ouders blijven in Somalië. ‘Ik was liever blind geweest en bij mijn ouders gebleven dan dat ik kon zien in een vreemd land met vreemde mensen, ver weg van mijn familie’, schrijft Ayan. De scheiding van haar ouders is het ergste wat haar is overkomen. ‘Een andere cultuur en taal leren is niet zo moeilijk, omgaan met een gebrek aan liefde daarentegen is bikkelhard’, schrijft ze ook.
Waarom moet je ‘m absoluut lezen?
Ayans bedoeling met het boek is om het foute beeld dat sommigen nog steeds hebben over vluchtelingen en haar geliefde Afrika te veranderen, en dat lukt wonderwel. Als wij Somalië horen, denken we aan oorlog, verwoesting en piraterij. Een land dat je met plezier zou inruilen voor het rustige België. Maar voor Ayan was Mogadishu thuis, een plek waar haar vrienden geliefden waren en die ze zich nog steeds herinnert als een paradijs. ‘Waarom zou ik weggaan uit mijn land om ergens anders voor altijd vluchteling te zijn?’, zegt ze in het interview dat je volgende week in Flair leest.
Ayan wil geen medelijden van haar lezer. Ze is dankbaar voor de kansen die ze in België – dat ze het beloofde land noemt – kreeg en voelt zich vandaag de dag evenzeer Vlaamse als Somalische. Maar ze hoopt haar lezer te doen begrijpen dat de meeste vluchtelingen niets liever hadden gewild dan in hun land te blijven, dat de meeste vluchtelingen allesbehalve profiteurs zijn die hier het grote, gemakkelijke geluk komen zoeken. Ze wil mensen de ogen openen, en dat doel bereikt ze.
Je vindt ‘Op zoek naar vaste grond’ onder meer in Standaard Boekhandel en op bol.com. Volgende week lees je een interview met Ayan in Flair.
Meer boeken:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier