Omdat een mens maar twee ogen en 24 uren in één dag heeft, offer ik me op om voor u bij te houden welke televisiemomenten het uitgesteld kijken waard zijn.
Het lijkt nog maar nét geleden dat we door zowat alle zenders tegelijk getrakteerd werden op een massa nieuwe programma’s en seizoenen, en toch loopt het gros van die reeksen stilaan al op z’n einde. Deze week zagen we de ontknoping van ‘Studio Tarara’, ‘Hotel Römantiek’ sloot zijn deuren vorige week al en de ‘Down the Road’-reis nadert eveneens zijn eindpunt. Zoals steeds zal ook dit jaar het dichterbij komen van de mooie zomerdagen betekenen dat de tv-gids er steeds minder aantrekkelijk gaat uitzien. Tijd om ons kijkplezier elders te zoeken, dus. In het aanbod van Telenet, bijvoorbeeld, met de nieuwe Vlaams-Nederlandse fictiereeks ‘Grenslanders’.
In ‘Grenslanders’ zien fans van ‘Professor T.’ Koen De Bouw in een bekend aandoende rol, namelijk die van een slimmerik die zich ten dienste stelt van de politie. Al speelt de acteur dit keer een psychiater en geen professor, en vertoont hij iets minder rare kuren. Maar de echte hoofdrol is weggelegd voor de Nederlandse politie-inspecteur Tara Dessel, gespeeld door de voor velen – alsook voor De Bouw, volgens een interview – totaal onbekende actrice Jasmine Sendar. Dessel gaat samen met Bert Dewulf, het personage van Koen De Bouw, op zoek naar het verhaal van Afi, een Afrikaans meisje dat aanspoelde op het Zeeuwse land. Bij hun onderzoek ontdekken ze dat de inwoners van het grensgebied tussen Vlaanderen en Nederland al eeuwenlang op hun eigen manier omgaan met vreemdelingen, en dat ze heel wat geheimen verbergen die het daglicht niet mogen zien.
De trailer van ‘Grenslanders’ triggerde me, maar deed eveneens vermoeden dat dit weleens een trage reeks kon zijn. Zo eentje die meer draait om de sfeer dan de vooruitgang van het verhaal, en waarbij je weken zit te wachten tot er iets lijkt te gebeuren. Onlangs bewees ‘Over water’ nog dat een flitsende trailer en een sterke eerste aflevering niet betekenen dat je tot het einde van de reeks op het puntje van je stoel zal zitten, om het zacht uit te drukken.
Niets is zeker na het zien van twee afleveringen, maar voorlopig ben ik van mijn eerste vooroordeel afgestapt. Vliegensvlug vordert het verhaal niet, maar je zit wel voortdurend met een onbehaaglijk gevoel te kijken naar ‘Grenslanders’, alsof er elk moment iets kán gebeuren. Er worden voldoende vraagtekens geplaatst die je graag beantwoord ziet, en de spanning bouwt mooi op naar het einde van de aflevering toe, zodat je sowieso de volgende zal willen bekijken. Beetje vervelend als je geen Telenet Play of Play More hebt en je de eerste twee afleveringen in preview kreeg, zoals in mijn geval.
De Bouw toont in de serie dat zijn talent en z’n George Clooney-gehalte perfect bestand zijn tegen de tand des tijds.
Ik zal dus nog wat geduld moeten oefenen, want ‘Grenslanders’ is pas dit najaar te zien op Eén. Een goede programmatie, want op een koude en donkere zondagavond in de herfst komt de reeks ongetwijfeld nog meer tot zijn recht. Meer nog dan het verhaal zelf, zijn het namelijk de donkere sfeer, het desolate decor van het grensland en de ongure types wiens vreemde accent – een soort mix tussen West-Vlaams en Hollands – hen op een manier nog enger maakt, die van ‘Grenslanders’ een thrillerreeks maken. Geen beter moment om zulke serie te bekijken dan onder een dekentje terwijl het buiten net zo onguur is als op je televisie. Bangerikjes voorzien best iemand om mee te kijken, want sommige figuren zouden je de stuipen op het lijf kunnen jagen. Het personage van Herwig Ilegems bijvoorbeeld, de man die wij zo graag blijven zien als de super sympathieke en onschuldige Herman uit ‘Van Vlees en Bloed’, is de laatste persoon die je ‘s nachts op straat wil tegenkomen, laat staan in je nachtmerries.
De enige man in ‘Grenslanders’ die je als kijker volledig lijkt te kunnen vertrouwen, is Bert Dewulf, ofwel Koen De Bouw. De rol van de goede, wijze man die de situatie komt redden gaat de acteur perfect af, deels met dank aan zijn grijzende haren en de groeven in z’n gezicht die steeds dieper worden. In tegenstelling tot zijn huid, is het acteertalent van De Bouw gelukkig wel bestand gebleven tegen de tand des tijds. De acteur is nog steeds een van de besten van Vlaanderen, en dat toont hij hier opnieuw. Het feit dat de hoofdrolspeler ondanks de ouderdomstekenen zijn George Clooney-gehalte niet lijkt te verliezen, is eveneens mooi meegenomen, nietwaar?
Je kan ‘Grenslanders’ nu al bekijken op Telenet Play en Play More. Dit najaar wordt de serie uitgezonden op Eén. Je kan de trailer hier bekijken.
Meer series om te zien:
