Bij Flair was Julie Vranckx (25) vooral voor en achter de camera te vinden, maar een dik jaar geleden besloot ze dan toch in haar pen te kruipen. Het resultaat is ‘(Over)leven op Tinder’, een survivalgids voor online dating vol tips voor een aantrekkelijk profiel, waarschuwingen voor gevaarlijke Tinder-types, hilarische tekeningen van Niet Nu Laura en vooral veel geweldige verhalen.
‘Het idee voor het boek kwam er doordat ik merkte dat er heel vaak over Tinder gebabbeld wordt. Als ik ging eten met vriendinnen, op girls’ nights, tot zelfs in de kleedkamer van de fitness. Ik ving veel verhalen op over de app, dus wilde ik er iets mee doen. Ik ben naar de uitgeverij getrokken met mijn idee, en ze waren onmiddellijk mee’, vertelt Julie. Het is een verhaal dat ons best fier maakt, want Julies carrière begon op de Flair-redactie. Na een stage ging de Antwerpse aan de slag als Flairs video wizard. Twee jaar later vond ze het tijd voor iets anders, en nog een kleine twee jaar verder ligt haar eerste schrijfsel in de winkel.
Een survivalgids over Tinder: hoe begin je daaraan?
Julie: ‘Ik ben begonnen vanuit de verschillende types die je vindt op Tinder: de ghoster, de cheater, de emotionele allesdeler, enzovoort. Om verhalen te vinden over elk type, deed ik online oproepen en organiseerde ik Tinder-avonden. Op die avonden praatten Laura en ik met een drankje en een hapje erbij met enkele ervaren Tinder-gebruikers. Ik moet eerlijk zeggen: dat waren typische vrouwenavonden. Het was moeilijk om er mannen bij te krijgen. Ik merkte dat die het al snel zagen als een soort zelfhulpgroep: de slachtoffers van Tinder (lacht). Mannen relativeren ook gewoon meer wanneer ze iets meemaken op Tinder. Ik denk dat vrouwen over het algemeen meer met hun verhalen blijven zitten en er verder over nadenken, alles analyseren. Vrouwen weten nog alle details en kunnen het verhaal extra pittig vertellen, dus dat was heel goed.’
Mannen zagen onze praatavonden al snel als een soort zelfhulpgroep voor “slachtoffers” van Tinder.
‘Via online oproepen heb ik dan weer wél veel verhalen binnengekregen van mannen. Ik heb zelfs enkele verhalen gekregen van een man in een vrij hoge functie die af en toe in de media komt. Maar ik ga niet vertellen wie (lacht). De verhalen worden anoniem gebracht in het boek, dus dat maakte het toegankelijk.’
Ik kan me voorstellen dat er best sappige anekdotes tussen zaten.
‘Ik heb inderdaad véél gekke verhalen gehoord. Eén specifiek catfishverhaal van op een praatavond is me bijgebleven. Een vrouw had een Tinderdate met een kerel die na die date bij wijze van spreken nooit meer is weggegaan bij haar. Hij is direct blijven slapen, de volgende avond ook, en opeens waren ze samen en woonde hij bij haar in. Ze had wel een paar verdachte dingen opgemerkt. Ze had bijvoorbeeld zijn zoontje ontmoet, maar hij moest hem altijd op een speciale plek gaan ophalen. Zij mocht niet weten waar. Zo klopten wel vaker elementen van zijn verhalen niet. Na een aantal maanden samen stelde hij voor om een citytrip te doen. Hij had het tripje geboekt, dus zij stortte haar deel van de reis aan hem. Maar tegen dat de reis naderde, ging het minder met hun relatie. Zij zag het niet meer zitten en wilde de reis annuleren, maar hij deed moeilijk en zocht excuses waarom dat niet meer zou gaan. Toen ze uiteindelijk zelf naar de reisorganisatie belde, bleek er helemaal geen boeking te zijn op zijn naam. Wanneer ze hem confronteerde met zijn leugen, kwam uit dat hij al die tijd dakloos was. Daarom bleef hij zo snel bij haar wonen, en moest hij zijn zoontje gaan ophalen bij een soort van zorgcentrum. Achteraf zag ze in dat alle signalen er waren, maar ze heeft het gewoon laten gebeuren. Ze heeft haar deel van de reis nooit terugbetaald gekregen. Tinder had daarna voor haar wel afgedaan.’
En ‘vuile’ verhalen?
‘Oh ja, die waren er ook. De verhalen over het type ‘de weirdo’, de extreem rare verhalen, kwamen het snelst van allemaal binnen. Zoals het verhaal van iemand die van een match de vraag kreeg om te facetimen en dan moest toekijken hoe hij blikjes cola en komkommers in zijn kont begon te steken. ‘Ik vind het geil als iemand kijkt’, zei hij. Dat meisje zat volledig in shock te kijken en durfde het zelfs niet afzetten. Ze heeft ‘m achteraf geblokkeerd (lacht).’
Welk type dat je beschrijft in het boek is het gevaarlijkst?
‘Waar ik zelf snel door afgeschrikt word, is de emotionele allesdeler. Dat is zowat het wanhopige type. En ook wel de pusher. Mensen die meteen het perfecte plaatje voor zich zien en geen grenzen meer kennen, bijna stalkerig worden. De mannen die voortdurend berichtjes sturen, en na een date onmiddellijk sturen om te zeggen dat het fijn was en te vragen wanneer je nog eens wil afspreken. Of die spontaan komen aanbellen bij je thuis en een liefdesbrief afgeven.’
Volgens studies heeft zo’n 25% van de Tinder-gebruikers al een relatie.
‘De cheater is natuurlijk ook allesbehalve fijn. Als je je helemaal hebt opengesteld en je begint gevoelens te krijgen voor iemand, is het heel rot om te horen dat die persoon al een relatie heeft. Er zitten best veel valsspelers tussen. Volgens studies heeft zo’n 25% procent van de Tinder-gebruikers al een relatie. Velen daarvan willen natuurlijk gewoon kijken of ze nog goed in de markt liggen en wie ze aantrekken. Voor hen is het meer een spel: tot waar kan ik gaan? Maar er zijn er ook die gewoon van in het begin toegeven dat ze een relatie hebben. Zij zeggen dan dat het echt niet goed gaat en dat ze bijna een punt gaan zetten achter hun relatie, wat dan uiteindelijk nooit gebeurt.‘
Kwam je makkelijk aan positieve verhalen?
‘Ja, de happy love stories kwamen wel vlot binnen. Het kán ook gewoon gebeuren, hè, de liefde vinden op Tinder. Soms kregen we na een oproep zelfs alleen maar positieve verhalen. Dan dachten we: oké, dit is leuk, maar toch iets te saai voor een heel boek (lacht). Het viel op dat mensen graag hun liefdesverhaal delen.’
Geloof je zelf nu meer in Tinder, of net minder?
‘(denkt na) Hetzelfde. Ik geloof ergens wel dat het kan werken, als je er veel tijd en energie in wil steken. En als je heel openminded bent en niet te snel mensen afkeurt op basis van de foto’s. Maar ik heb wel het gevoel dat je met veel mensen moet afspreken voor er iets uit komt. Je moet er wat geluk mee hebben. Maar de verhalen die ik heb doorgekregen bewijzen wel dat het kan. Je moet er tijd in steken, en voor mij is het geen app die je een heel jaar door gebruikt. Het gaat met periodes. Je hebt af en toe een pauze nodig (lacht).’
Je hebt het in het boek ook over tips om je profiel aantrekkelijker te maken.
‘Ja, daarvoor heb ik onder meer enkele studies gelezen, bijvoorbeeld over de eerste foto van je profiel en waar mensen op letten. Het is wetenschappelijk bewezen dat dingen zoals de stand van je ogen en de manier waarop je lacht een grote invloed hebben op het al dan niet links swipen. Het is dan ook belangrijk dat je eerste foto duidelijk en waarheidsgetrouw is. Een foto waarop je in een handstand staat, waardoor mensen hun smartphone moeten draaien om een glimps van je gezicht op te vangen, is bijvoorbeeld geen goed idee (lacht). We willen op Tinder zo weinig mogelijk moeite doen en geen tijd verspelen, dus maak het elkaar niet te moeilijk. Je hebt maar een seconde of twee voor er beslist wordt.’
Heb je zelf iets veranderd aan je profiel na al je opzoekingswerk en de gesprekken met andere Tinder-gebruikers?
‘Ik heb iets meer moeite gedaan voor m’n bio, omdat het opviel dat echt iedereen daar belang aan hecht. Ik zelf ook wel. Terwijl ik dan dacht: maar nee, ik ga er niets in zetten (lacht). Nu heb ik er dus wel iets staan.’
Waren er afknappers die vaak terugkwamen?
‘Wat ik vaak van mannen hoorde, is dat Snapchatfilters op je foto’s gebruiken echt een mega afknapper is, omdat je je dan bijna letterlijk gaat verstoppen. Dieren zijn ook niet altijd goed. Vrouwen vinden het vaak afschuwelijk als een man poseert met een enorme karper die hij net heeft gevangen, terwijl veel mannen een probleem hebben met zogenaamde paardenmeisjes. Daarmee bedoelen ze vrouwen die echte paardenliefhebsters zijn en vaak zelf een paard hebben. Het is gek dat ze zo expliciet een probleem hebben met een paard, maar het is wel duidelijk een ding. Voor mij is een eerste foto in bloot bovenlijf, en dan vooral een selfie in de zetel vanuit vogelperspectief, altijd een nee. In het algemeen is te expliciet je lichaam tonen geen goed idee.’
Dierenfoto’s zijn niet altijd goed. Vrouwen lijken vaak een probleem te hebben met vissen, terwijl mannen geen paarden willen zien op je profiel.
‘Het is natuurlijk onnozel dat we zo veel waarde hechten aan die foto’s, want het is maar een kleine selectie uit iemands leven. Maar voor mezelf heb ik toch al gemerkt dat als ik écht een goed gevoel heb bij iemands foto’s, het meestal ook klikt in het gesprek. Wat ik had opgemaakt uit de foto’s klopt meestal wel.’
Wat gaat er over het algemeen mis dan bij Tinder-gebruikers die de liefde niet vinden, denk je?
‘Ik denk vooral dat sommigen het allemaal wat te serieus nemen. En anderen nemen het dan weer niet serieus genoeg (lacht). Die twee uitersten kwamen vaak terug. Er zijn de ‘wanhopige’ types die bij een eerste hallo al denken dat de relatie binnen is, die met liefdesbrieven opdagen op een eerste date of liedjes schrijven voor ze de ander ontmoet hebben. Dat jaagt mensen heel hard weg. Anderen blijven te vaag. Ze gaan vaak op date en vinden het wel leuk, maar daar blijft het bij. Ze blijven wat hangen.’
Is te lang praten voor je afspreekt ook geen kapitale fout?
‘Goh ja, daar zijn niet echt regels over, vind ik. Ik praat zelf graag iets langer voor ik afspreek, maar dat hangt er vanaf wat je graag hebt. Ik zou zeker niet langer dan een maand sturen, want dan zit je in een online bubbel. De ander wordt dan een fantasie en als je hem of haar ziet, kan het bijna alleen maar een teleurstelling zijn. Maar het is zeker niet zo dat je na één gesprek móét afspreken. Het kan als je dat allebei ziet zitten, maar het is geen noodzaak.’
Hoe is de samenwerking met Niet Nu Laura er gekomen?
‘Ik volgde Laura al een tijdje op Instagram. Ze had ook ooit een cartoon gemaakt voor mij, voor m’n verjaardag. Ik vond dat ze heel leuk boodschappen kan overbrengen en to the point mopjes maakt, met veel zelfrelativering. Die zelfrelativering had dit boek nodig, want de insteek is toch vooral: we lachen een beetje met onszelf en met het hele online dating-gedoe. We komen nu eenmaal keigekke dingen tegen en het kan is slecht gaan, maar het kan ook goed gaan. Ik zocht iemand die er extra humor in kon brengen. Ze had net samengewerkt met de uitgeverij, dus de link was snel gelegd. Ze vond het meteen een heel dankbaar onderwerp, ook al is ze nu niet meer single. Op basis van de verhalen kon ze zich helemaal uitleven.’
‘(Over)leven op Tinder’, het resultaat van de samenwerking tussen Julie en Laura, vind je nu terug in de winkel en op Bol.com.
Lees ook:
