Irmy (25): ‘Zolang ik me nog aantrek wat anderen van me denken, blijf ik mijn hoofd kaalscheren’

Je bent fotografe. Merk je dat als mensen voor je lens staan ze zichzelf toch nog te weinig graag zien?

‘Ja, helaas wel. Mensen boeken me om die reden vaak. Ik heb blijkbaar de gave om anderen op hun gemak te stellen. Ik neem mijn tijd om de persoon die voor me staat te leren kennen. We slaan een babbeltje en zo kom ik te weten wat hij/zij/die mooi en minder mooi vindt aan zichzelf. Ik luister daarnaar en hou er echt rekening mee. Dat wil niet zeggen dat ik mijn klanten niet uit hun comfortzone durf te trekken, want ze beseffen meestal niet hoe prachtig ze eruitzien! Het is mijn taak om dat vast te leggen op beeld zodat het eindelijk tot hen doordringt.’

Hoe zit het met jouw self-love? Is daar ook nog werk aan?

‘Er is altijd nog wel wat werk aan. Ik denk dat niemand zichzelf voor de volle 100 % graag ziet. Maar ik kom wel van ver. Vroeger zette ik mezelf altijd op de laatste plaats waardoor ik ook niet goed voor mezelf zorgde. Zo sliep en at ik niet goed, ik bewoog niet voldoende en ik nam veel te weinig tijd voor mezelf. Dat resulteerde in een burn-out. Ik had voortdurend migraine en ik zakte op den duur zelfs gewoon door mijn enkels waardoor ik in de gips moest. Mijn lichaam gaf het letterlijk op. Mensen merkten dat niet aan me, want ik bleef een grote glimlach opzetten. Maar achter dat maskertje schuilde heel wat ongeluk.’

Hoe heb je dit kunnen keren?

‘Door nee te durven leren zeggen. Als ik moe ben, dan blijf ik thuis én dat zonder schuldgevoel. Gewoon leren luisteren naar je lichaam. Ergens in onze razend drukke maatschappij zijn we plots gestopt met te luisteren naar dat stemmetje. Het moet altijd meer en beter, maar dat gaat op den duur ten koste van jezelf. Het is goed om af en toe eens aan die handrem te trekken en aan jezelf te denken.’

Mijn lichaam gaf het letterlijk op. Mensen merkten dat niet aan me, want ik bleef een grote glimlach opzetten. Maar achter dat maskertje schuilde heel wat ongeluk.

Was dat ook de reden dat je onlangs je hoofd helemaal kaalschoor?

‘Ja. Ik wilde mijn haar eigenlijk al lang kort knippen, maar ik was bang voor de reacties van anderen. Op een dag besloot ik er gewoon voor te gaan en te kiezen voor wat ík wilde. Dat zou ik twee jaar geleden niet gedurfd hebben, maar nu is het een ode aan mezelf. Ik vind het cool dat ik later aan mijn kinderen kan zeggen dat hun mama nog kaal is geweest (lacht).’

Hoe voelde je je daarna?

‘De eerste twee dagen heb ik wel echt gehuild en had ik spijt van mijn beslissing. Ik durfde mijn hoed zelfs niet af te zetten. Het is dan ook een grote stap om jezelf plots kaal te zien! Maar na die kleine crisis, heb ik mijn nieuwe look volledig omarmd. Dit kapsel past perfect bij mij. Het is stoer, maar ook schattig. Ik heb door dit kapsel zelfs meer zelfvertrouwen en self-love gekregen.‘

Vertel.

‘Ik kan me niet meer verstoppen achter mijn haar. Een bad hair day kan mijn dag ook niet meer verpesten. Mijn kapsel of het gebrek eraan (lacht) zet alles in perspectief en leert je beter relativeren. Of ik nu haar heb of niet, dat maakt me niet plots leuker als persoon, dus eigenlijk doet dat er niet toe. Ik ben geen enkele vriend kwijtgespeeld door mijn haar af te scheren. Het gaat om wie je bent als persoon en niet hoe je eruitziet.’

Of ik nu haar heb of niet, dat maakt me niet plots leuker als persoon, dus eigenlijk doet dat er niet toe.

Is het ook een beetje een ‘fuck you’ tegen het standaard stereotiepe schoonheidsideaal?

‘Ja! We moeten afstappen van de gedachte dat vrouwen enkel en alleen lang haar moeten hebben. Vrouwen hebben verschillende maten, lengtes, huidskleuren en kapsels. Ik krijg veel berichtjes van vrouwen die me bedanken dat ik kort haar en zelfs kaal zijn normaliseer. Sommigen nemen mijn foto zelfs mee naar hun kapper (lacht). Ik vind het heerlijk dat ik mijn steentje kan bijdragen om dit taboe te doorbreken, want mannen lopen al eeuwenlang rond zonder haar en zij krijgen helemaal geen vreemde blikken toegeworpen.’

Krijg je soms nog negatieve reacties op je nieuwe look?

‘Ja. Er gaat geen dag voorbij zonder dat iemand vraagt of ik ziek ben of lesbisch ben. Ik vind het echt jammer dat je precies enkel kaal mag zijn als je chemo krijgt of op vrouwen valt. Dat slaat toch helemaal op niets!’

Zijn het vooral mannen of toch ook vrouwen die deze vraag stellen?

‘Vrouwen zullen eerder zeggen dat ze het cool vinden. Het zijn vooral mannen die deze vreemde denkpiste hanteren. Ik heb zelfs al met enkele heren gedatet die foto’s zagen van mij met lang haar en het toch niet konden laten om even te laten vallen dat ze dat toch mooier vonden. Dat is vermoeiend! Schoonheid vervaagt altijd en op den duur gaat iedereen zijn of haar haar uitvallen, punt.’

We moeten afstappen van de gedachte dat vrouwen enkel en alleen lang haar moeten hebben. Vrouwen hebben verschillende maten, lengtes,huidskleuren en kapsels.

Voel je je soms nog eens onzeker over je gladgeschoren kopje?

‘Ja. Zeker als ik een shoot heb met allemaal vrouwen die van dat prachtig, lang, golvend haar hebben. Maar dat gevoel gaat snel over als ik zie hoelang zij in de kappersstoel moeten zitten om hun lokken te stylen (lacht). Ik ben ‘s morgens in een mum van tijd klaar. Het geeft me daardoor een soort van vrijheid, dat is echt zalig! Ik heb ook eens een pruik gekocht op zo’n onzeker moment, maar ik besefte dat ik door die te dragen me niet per se beter voelde. Nogmaals: ik blijf dezelfde persoon, met of zonder haar.’

Ga je je haar ooit opnieuw terug laten groeien?

‘Ik heb een deal met mezelf gesloten: zolang ik me nog aantrek wat anderen van me denken, blijf ik mijn hoofd scheren. Zoals ik al aanhaalde, heb ik soms nog onzekere momenten, dus ga ik wel nog even met deze coupe door het leven.’

Nog meer self-love-interviews:

• Tonya Schamp (24): ‘Ik ga mijn lichaam niet langer verstoppen omdat anderen het niet mooi vinden’
• MNM-dj Laura Govaerts (26): ‘Een vrouw die groter is dan haar vriend is nog altijd taboe’
• Elodie Gabias (23): ‘Ik heb een buikje en hangborsten, so what?’