Jolien Roets (35) is radio-dj bij Qmusic, heeft haar eigen voice-overbedrijf Het Stembureau, maakt de podcast ‘Tajine Talks’ samen met haar lief Hakim Chatar én ze wordt binnenkort voor de eerste keer mama. ‘Ik kan niet ontkennen dat ik nog niet gedacht heb: ga ik ooit nog hetzelfde lijntje hebben als voor mijn zwangerschap?’
‘Een drietal jaar terug had ik een mentale blokkade’, vertelt Jolien Roets. ‘Het was geen burn- of bore-out, want ik was er op tijd bij. Maar ik zat vast op mijn job en ik wist niet wat ik dan wél wilde. Ik had het gevoel dat ik niet genoeg creativiteit kwijt kon in wat ik deed en daardoor ging ik niet meer graag werken. Ik probeerde dat te counteren door er andere dingen bij te nemen die wel een uitlaatklep waren, zoals mijn dj-werk. Het probleem was dat ik die twee jobs niet kon combineren. Ik nam te veel hooi op mijn vork en kwam nóg meer vast te zitten in die mentale blokkade waardoor ik op den duur volledig vastzat.’
Je durfde hier in het begin niet echt over praten. Waarom?
‘Ik voelde me geprivilegieerd dat ik die fijne job mocht uitoefenen en dat ik in het algemeen eigenlijk wel een heel mooi leven had, er zijn er die het veel erger hebben dan ik, waardoor ik niet echt durfde klagen. Ik wilde me niet aanstellen... Terwijl ik daar evenveel recht op had als gelijk wie anders. Mensen doen zich ook altijd sterker voor dan ze zijn. Je blijft altijd maar doorgaan, dat zit ingeburgerd in onze maatschappij. Het moeilijkste vond ik dus toegeven aan mezelf dat het niet goed ging met mij. Maar dat moet je doen, anders maak je jezelf kapot. Dat is een goede self-love-tip: durf eerlijk te zijn met jezelf, maar dat is echt niet simpel. Ik heb dat ook met fysieke pijn. Ik zal heel lang weigeren om naar een dokter te gaan, omdat ik niet graag toegeef dat ik ‘een zwakte’ heb. Ik denk dat het wel zal overgaan. Op mentaal vlak was ik even koppig, maar ik heb gelukkig toch ingezien dat ik het anders moest aanpakken. Dat hebben veel mensen: ze denken dat ze sterk genoeg zijn en het zelf wel kunnen oplossen. Mijn tip is toch: durf praten over je gevoelens. Als naar de therapeut gaan nog een brug te ver is, babbel dan met je vrienden of familie.’
Bij jou hielp het wel om langs te gaan bij een therapeut. Was dat een grote stap?
‘Nee. In mijn omgeving was ik eigenlijk de enige die nog nooit bij een therapeut was langsgegaan. Dus het feit dat ik daar met mijn familie en vrienden zo open over kon praten, zorgde ervoor dat ik snel die beslissing nam. In mijn omgeving hangt daar totaal geen taboe rond.’
Therapie is helaas niet goedkoop. Misschien zorgt dat er ook voor dat het voor velen nog steeds een drempel is om psychologische hulp te zoeken.
‘Sowieso. Ik vind het echt erg dat een bezoek aan de psycholoog niet of nauwelijks wordt terugbetaald. En het is niet zo dat je na één sessie al resultaten opmerkt. Dat heeft tijd nodig en je hebt zeker meerdere bezoeken nodig, wat je een smak geld kost. Ik ben geprivilegieerd dat ik daar geld voor kan vrijmaken, maar velen hebben dat geluk niet. Ik ben dus absoluut voorstander van het terugbetalen van psychologische hulp. Onze mentale gezondheid wordt te veel geminimaliseerd. Het wordt gezien als zwakte of iets wat we zelf kunnen oplossen, terwijl het even erg of zelfs nog erger is dan een fysieke pijn.’
Je bent nu nog steeds radiopresentatrice. Wat is er dan veranderd?
‘Ik heb ervoor gekozen om volledig zelfstandig te worden waardoor ik de vrijheid heb om zelf te beslissen welke jobs ik aanneem en welke niet. Als je ergens vast in dienst bent, moet je doen wat er van jou verwacht wordt. Nu kies ik zelf wat ik écht wil doen en wat me gelukkig maakt. Dat geeft me veel rust in mijn hoofd. Ik kan hierdoor ook even op de rem gaan staan als dat nodig is. We leven in een hectische maatschappij en af en toe eens “nee” durven zeggen, dat doet je echt veel deugd. Ik voel dan letterlijk de druk van mijn schouders glijden. “Nee” zeggen is echt een van de beste self-love-tips ooit. Bewust keuzes maken, daar word je een gelukkig mens van.’
Wil dat zeggen dat je jezelf nu liever ziet?
‘Ja. Ik zit zeker veel beter in mijn vel dan vroeger. Dat heeft ook te maken met ouder worden. Je hebt meer ervaring en je kan beter omgaan met bepaalde tegenslagen of commentaar. Je huid wordt dikker. Figuurlijk dan, letterlijk daar durf ik me niet over uitspreken (lacht).’
Heb je nog moeilijke momenten en hoe probeer je die te counteren?
‘Eigenlijk moet je die net toelaten. Je mag je eens minder goed in je vel voelen, da’s perfect normaal. Je hoeft dan geen neplach op je gezicht te toveren of standaard “goed” te antwoorden als mensen vragen hoe het met je gaat. Soms gaat het niet, en zoals ik al eerder zei: je moet dat eerlijk durven toegeven en je daar zeker niet voor schamen.’
‘Nee’ zeggen is echt een van de beste self-love-tips ooit. Bewust keuzes maken, daar word je een gelukkig mens van.
We hadden het al over je mentaal welzijn, maar hoe zit het bij jou op uiterlijk vlak: ben je tevreden met jezelf?
‘Goh, ik denk dat helaas niemand de volle honderd procent tevreden is met zichzelf. Als dj bij Qmusic word ik ook heel veel met beeld van mezelf geconfronteerd, waardoor ik toch meer dan vroeger met mijn uiterlijk bezig ben. Vroeger schminkte ik me bijna nooit, enkel als ik uitging. Nu maak ik me bijna altijd op als ik ga werken. Toch probeer ik nog genoeg mijn ware gelaat te laten zien. Als je continu rondloopt met een dikke laag make-up op, dan gaan mensen op den duur als je eens niets draagt vragen of je ziek of moe bent. Net daarom wil ik er niet altijd piekfijn uitzien, anders leg je jezelf een veel te hoge druk op.’
Durf je ook op je sociale media te poseren zonder make-up?
‘Ja. Ik post keiveel foto’s zonder schmink op Instagram. Als ik thuis zit, maak ik me niet op. Als er dan iets grappigs gebeurt of ik wil iets vertellen, ga ik het niet laten om mezelf te filmen. Ik wil gewoon mezelf zijn op sociale media en ik wil niet dat mensen me in het echt tegenkomen en denken: amai die is toch mooier op the gram (lacht).’
In een interview uit 2008 zei je dat je ‘eindelijk niet meer dat dikke meisje was’. Worstel je met je gewicht?
‘Als kind was ik nooit dik, maar ik zat “goed in mijn vel”. Een beetje rond en gezond. Ik kreeg daar vroeger op school opmerkingen over zoals “dikke Jolien”, maar ik ben daar nooit onzeker van geworden. In de media werk ik samen met de allermooiste vrouwen, dus ik spiegel me soms wel een beetje aan hen, maar ik heb daardoor nooit de drang gehad om te vermageren. Ik sta sterk genoeg in mijn schoenen. Toen mijn lief, die vaak ‘s nachts werkt, een personal coach onder de arm nam om toch iets gezonder te leven, deed ik mee omdat het wel tof is om dat met z’n tweetjes te doen. Ik sportte meer en lette beter op mijn voeding, waardoor ik heel wat kilo’s kwijtspeelde. Ik voelde me daarna ook veel gezonder: ik was fysiek veel sterker en dat werpt ook op mentaal vlak zijn vruchten af.’
Vind je het jammer dat je nu meer met je gewicht bezig bent, terwijl dat plaatje van ‘slank zijn’ eigenlijk iets is dat de maatschappij ons inprent.
‘Het is niet zo dat ik me daarvoor niet mooi vond en ik zeg absoluut niet dat iedereen mooier is met een paar kilo’s minder. Totaal niet! Ik vind dat heersende schoonheidsideaal zever. Lichamen zijn mooi in alle maten, soorten en kleuren. Maar ik zorg beter voor mijn lijf en ik ben gezonder, waardoor ik me mentaal beter voel, en dat straal je ook uit. Dat wil niet zeggen dat ik voortaan enkel nog maar groenten eet hé. Maar als ik bijvoorbeeld ‘s middags al frietjes heb gegeten, ga ik ‘s avonds geen pizza meer in mijn mond stoppen. In mijn hoofd gaat dat niet, terwijl Hakim zich dat helemaal niet aantrekt. Ik probeer daar wel een middenweg in te vinden.’
Krijg je als bekend gezicht nu soms nog te maken met bodyshaming?
‘Ik ben bij radio beginnen werken toen er nog niet elke dag een camera op onze neus stond. Bij die overschakeling naar het televisiekanaal van Qmusic weet ik nog dat mensen stuurden: je buik puilt uit of zou je beter wat make-up dragen. Mensen verwachten blijkbaar als je op beeld komt, dat je er perfect uitziet. Ik heb zelfs een aantal keer gehad dat mensen onder een foto van mij de vraag stelden of ik zwanger was. Terwijl ik dat de afgelopen maanden, nu ik wél zwanger ben, geen enkele keer heb gehoord.’
Als kind was ik nooit dik, maar ik zat ‘goed in mijn vel’. Ik kreeg daar vroeger op school opmerkingen over zoals ‘dikke Jolien’, maar ik ben daar nooit onzeker van geworden.
Je bent inderdaad vijf maanden zwanger, proficiat! Je lichaam gaat nu wel veranderen, ben je daar bang voor?
‘Ik ben al enkele kilo’s aangekomen en ik kan niet zeggen dat ik dat prettig vind. Ik ben gewend om regelmatig op de weegschaal te staan en op dat cijfertje te letten, maar nu heb ik daar geen controle meer over. Gelukkig kan ik dat wel relativeren, dat baby’tje in mijn buik is de reden dat ik verdik. Het is dus niet omdat ik ongezond leef. Ik kan ook niet ontkennen dat ik nog niet gedacht heb: ga ik ooit nog hetzelfde lijntje hebben als voor mijn zwangerschap? Ik denk dat elke vrouw in deze situatie dit weleens denkt. Maar ik ontzeg me niks, want de gezondheid van mijn kindje gaat voor. Langs de andere kant is die bolle buik wel plezant. Ik vind dat heel mooi. Het is dus wat dubbel.’
Heb je altijd al een grote kinderwens gehad?
‘Ik heb altijd wel geweten dat ik kinderen wou. Maar door omstandigheden is het er niet vroeger van gekomen. Toen ik Hakim leerde kennen, hebben we daar wel over gepraat. Ik ben vier jaar ouder dan hem, dus ik wou dat hij wel wist dat ik een kinderwens had. Als hij nog tien jaar zou willen wachten, dan zou het niet gelukt hebben tussen ons. Maar hij was daar van in begin ook voorstander van. In maart zijn we vijf jaar samen, dus het komt ook op een mooi moment.’
Denk je dat jullie relatie gaat veranderen door de komst van een kindje?
‘Ik denk dat je relatie uiteraard verandert. Maar ik maak me daar niet te veel zorgen over omdat ik denk dat we onze weg daar wel in zullen vinden. Ik weet niet of mijn moedergevoel zo overheersend gaat zijn dat ik mijn kindje niet ga willen afgeven of dat ik net denk op zaterdagavond: ik doe de kleine naar de grootouders, want ik wil gaan draaien (lacht). Ik vind het heel spannend! Maar onze relatie is sterk genoeg om daar mee om te gaan en we zijn alle twee superenthousiast om ons zoontje te leren kennen!’
Verloopt de zwangerschap vlotjes?
‘Ik heb alle kwaaltjes die je als zwangere vrouw maar kan hebben, al gehad (lacht). Maar het is allemaal heel goed te verdragen, ik kan niet klagen.’
Ben je klaar om mama te worden?
‘Absoluut! Ik heb al 35 jaar voor mezelf geleefd, veel dingen gedaan die ik wou doen, niks gemist, dus ik ben klaar om dat door te geven aan een klein prutske. Ik kijk er heel hard naar uit en ik kan eigenlijk niet wachten tot hij er is!’
Lees ook:
- Van zelfaanvaarding tot zelfgenot: uit deze 10 verschillende takken bestaat self-love
- MNM-dj Kawtar (23): ‘Ik analyseer mezelf vaak kapot’
- SELF-LOVE-CHECKLIST: leer jezelf (opnieuw) graag zien door deze 9 puntjes dagelijks af te vinken
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
