Aan drama geen gebrek in het derde seizoen van ‘Dertigers’, dat maakt de trailer wel duidelijk. Maar er is ook plaats voor het grote geluk. Alex en Elias gaan dan toch trouwen. ‘De opnames van de trouwdag waren fantastisch’, vertellen de acteurs.
Het nieuwe seizoen van ‘Dertigers’, dat maandag start, komt als geroepen. Een ontsnapping aan de miserie is meer dan welkom en dat kan de populaire reeks ons perfect bieden, menen Kristof Goffin (39) en Yemi Oduwale (35). Zij spelen respectievelijk Alex en Elias, het koppel dat na heel wat troubles in paradise in het vorige seizoen elkaar nu het jawoord geeft. ‘Er is bewust voor gekozen om de reeks te laten afspelen in een wereld waar corona niet bestaat’, vertelt Goffin. ‘We volgden op de set strik de maatregelen op, maar als kijker zal je daar bijna niets van merken. Je kan corona echt even vergeten en wegdromen.’
Wegdromen bij het idee van een groot trouwfeest waar er zonder zorgen gedanst en gevierd kan worden bijvoorbeeld, iets wat we al meer dan een jaar niet kunnen doen. Afgelopen zomer, tussen twee lockdowns door, mocht de cast van ‘Dertigers’ heel even proeven van het normale leven op het trouwfeest van Alex en Elias.
Hoe was het om fictief te trouwen?
Yemi Oduwale: ‘Het was fantastisch.’
Kristof Goffin: ‘Ik kan me vooral het feest heel goed herinneren. Aangezien corona niet bestaat in “Dertigers”, moesten er beelden zijn van dansende mensen. We hebben een kwartiertje mogen feesten. Op afstand natuurlijk, alleen Yemi en ik mochten elkaar aanraken. Maar toch, dat was echt even gáán (lacht). Het was zo lang geleden dat we hadden gedanst. We waren volledig nuchter, maar het voelde bijna alsof we dronken waren.’
Yemi: ‘Door de vermoeidheid ook wel (lacht). Het was een lange dag.’
Die maatregelen zullen wel voor een andere sfeer op de set gezorgd hebben.
Kristof: ‘Er is toch iets minder fun. Je moet oppassen, mondmaskers opzetten, afstand houden, …’
Yemi: ‘Je mag niet zomaar een knuffel geven of onnozel doen met elkaar, terwijl we dat normaal natuurlijk wel doen.’
Kristof: ‘Als we een knuffelscène hadden, dan mochten we elkaar tien minuten nadien niet meer aanraken. Dat is moeilijk te snappen. En ik ben net een lichamelijk persoon...’
Yemi: ‘We zijn allemaal nogal lichamelijk. Het grappige was dat we moesten repeteren met mondmaskers, dus ook de kusscènes. Niet dat we daar echt stonden te muilen met een masker op, maar je moest wel even de juiste houding aannemen voor de camerastandpunten.’
Kristof: ‘En voor elke kusscène moesten we gorgelen met een bacteriedodend goedje. Dat was minder leuk.’
Het is niet zo dat er in de vrijscènes gesnoeid is om het coronaproof te houden?
Kristof: ‘Nee nee, die zijn er ook deze keer.’
Yemi: ‘Er wordt geknuffeld en gekust, maar een beetje minder dan vroeger. Kleine aanrakingen die niet noodzakelijk zijn voor de scène, zoals een kus ‘s morgens, zijn eruit gehaald.’
Er is al wat gepraat over het seksleven van Alex en Elias. Sommigen vinden dat ze te weinig seks hebben, anderen vinden de vrijscènes nogal expliciet.
Kristof: ‘Ik hoor dat inderdaad soms van heteroseksuele koppels: die seksscène vond mijn vriend er toch wat over. Maar als het tussen een man en een vrouw of beter nog tussen twee vrouwen is, dan vinden ze ’t geweldig. Ik schrik ervan dat het nog zo “anders” is om seks tussen twee mannen te zien. Terwijl je toch niet echt iets ziet in de vrijscènes tussen Alex en Elias. Het is allemaal vrij suggestief.’
Yemi: (kijkt twijfelachtig)
Kristof: ‘Je moet toch heel snel gekeken hebben, hè (lacht). Ik vind het tof dat dat kan op Eén. En het blijft braaf. Het is geen porno.’
Kinderwens
De kinderwens van Alex en Elias is een belangrijk thema in het derde seizoen. Voor een homokoppel is het geen sinecure om ouders te worden.
Kristof: ‘Door dit te draaien hebben we eens te meer geleerd hoe moeilijk het is voor een homokoppel om een kindje te krijgen. Wim, de regisseur, heeft zich daarin verdiept. Je hebt de keuze tussen draagmoederschap en adoptie, maar dat laatste duurt enorm lang. En dan al die procedures om in aanmerking te komen…’
Yemi: ‘We hoorden dat het vijf tot tien jaar kan duren om een kindje te adopteren. Je hebt als homokoppel een aantal opties, maar elke keuze brengt andere moeilijkheden met zich mee.’
Kristof: ‘Ik ken een koppel dat al acht jaar op een lijst stond voor adoptie. Om een of andere reden werd die lijst plots geschrapt. Ze hebben acht jaar gewacht voor niets... Een ander koppel stond twee of drie jaar op de lijst maar ging dan uit elkaar. Blijkt dat het onmogelijk is voor een van de twee om als individu verder te gaan met de procedure. Je wordt geschrapt als koppel en kan helemaal van voren af aan beginnen als je alleen vader wil worden. Dan zakt de moed je in de schoenen, denk ik.’
Yemi: ‘Ik ken wel iemand die heel veel geluk heeft gehad en als alleenstaande man op vier jaar tijd een kindje heeft kunnen adopteren. Maar blijkbaar is dat echt een uitzondering.’
Jullie gaven eerder al aan blij te zijn dat Alex en Elias een “normaal” homokoppel zijn. Maar gebeurtenissen zoals de homofobe moord in Beveren en de uitspraken van de paus maken eens te meer duidelijk dat de LGBTQ-gemeenschap met heel “abnormale” struggles te maken krijgt. Is ‘Dertigers’ geen interessant platform om het daarover te hebben?
Yemi: ‘Voor ons is het positief dat Alex en Elias niet voldoen aan de uitvergrote clichés en stereotypen over homo’s. Ook al hebben die clichés bestaansrecht, want ze moeten natuurlijk van ergens komen. Maar hoe “normaler” je iets voorstelt, hoe makkelijker het is voor mensen die er nog niet genoeg over weten of er zelf niet mee in aanraking komen, om het als normaal te beschouwen. Het zorgt ervoor dat homoseksualiteit geen ver-van-mijn-bedshow meer is waar mensen alleen maar de wildste verhalen over horen. We moeten die afstand wegwerken.’
Ik weet dat ik veel blikken moet trotseren als ik hand in hand over de Meir loop met een man. Chapeau voor zij die het wel doen, maar ik durf het niet.
Kristof: ‘Het is misschien wel zo dat zulke onderwerpen meer aan bod mogen komen. Ik moet toegeven dat ik zelf niet de ballen heb om hand in hand over straat te lopen met een partner. Wij, homo’s, verschuilen ons vaak achter het typische excuus: ik heb dat niet nodig. Ik zeg dat zelf ook, maar eigenlijk is het een bescherming. Ik weet dat ik veel blikken moet trotseren als ik hand in hand over de Meir loop met een man. Chapeau voor zij die het wel doen, maar ik durf het niet. Erg, hè. Onderbewust zijn we toch altijd bezig met de kans dat we geweld tegenkomen. Zonder dat we ’t zelf doorhebben, proberen we zo “gewoon” mogelijk te doen om geen aandacht te trekken.’
Er is een beweging ontstaan van mensen die zich laten ontdopen na de recente uitspraken van de paus over homoseksualiteit. Hoe staan jullie daartegenover?
Yemi: ‘Ik heb er al over nagedacht of ik het ook zou doen. Ten eerste ga ik nooit naar de kerk of doe ik nooit iets godsdienstigs. Ik vraag me af waarom ik eigenlijk gedoopt ben, buiten het feit dat mijn ouders dat wilden voor mijn grootouders. Bovendien ben ik voor verdraagzaamheid. Instituten zoals de Kerk die onverdraagzaamheid promoten, moeten het zwijgen opgelegd worden. Maar is het genoeg om je gewoon te laten ontdopen?’
Ik schrik niet van de uitspraken van de paus. Het is niet oké, maar ik kan het een plaats geven.
Kristof: ‘Het is een statement natuurlijk. Maar het is iets heel persoonlijks. Ik ben homo en gelovig, maar om een of andere reden voel ik me niet aangevallen door de uitspraken van de paus. Ik schrik er niet van. Ik zou heel blij zijn moest er verandering komen in de houding van de Kerk, maar ik weet dat dat nog jaren kan duren. Dat is niet oké, maar ik kan het een plaats geven. Ik geloof nog altijd dat mijn geloof over verdraagzaamheid gaat. Misschien is dat fout van mij?’
Merken jullie dat Alex en Elias iets betekenen voor kijkers die zich in hen herkennen?
Kristof: ‘Bij mij zijn de reacties dubbel. Over het algemeen krijgen we heel positieve en lieve reacties van kijkers. Vooral als we uit waren, voor corona dan, kwamen er vaak mensen naar ons om te zeggen hoe leuk ze het programma vinden en zo. Maar uit de gay scene krijg ik soms te horen dat Alex en Elias niet realistisch zijn. “Ze zijn zo braaf en saai, hebben een monogame relatie, hebben geen gay vrienden, …”, klinkt het dan. Toegegeven: dat laatste is inderdaad niet helemaal realistisch. Veel homo’s zitten nu eenmaal in de gay scene. Ik heb zelf ook meer homoseksuele vrienden dan heteroseksuele.’
Yemi: ‘De meeste mensen zijn inderdaad heel positief. We lezen weleens een harde reactie op het internet. Die sturen we dan naar elkaar door in ons WhatsApp-groepje. We kunnen er wel om lachen. Dan denk ik: kijk toch niet naar het programma als je er problemen mee hebt? Door te zagen los je niets op.’
Een laatste vraagje: ik ben een week geleden dertig geworden. Kunnen jullie me ervan overtuigen dat dertiger zijn niet zo erg is?
Yemi: ‘Volgens mij word je pas echt serieus genomen als je veertig bent. Dertig is het nieuwe twintig, hoor. Eigenlijk verandert er niets, buiten het feit dat mensen rondom jou of jijzelf zich meer gaan settelen.’
Dertig is het nieuwe twintig, hoor. Eigenlijk verandert er niets, buiten het feit dat mensen rondom jou of jijzelf zich meer gaan settelen.
Kristof: ‘Ik voel me soms nog altijd niet volwassen genoeg om dertiger te zijn (lacht). Een verschil is wel dat je langer last hebt van katers. Vroeger kon ik na het uitgaan de volgende dag alweer op pad. Nu heb ik er de tweede dag nog last van. Sorry, Eline (lacht).’
Yemi: ‘Je hebt ook meer slaap nodig en je bent sneller moe. Hoor ons hier praten alsof we vijftig jaar zijn (lacht).’
‘Dertigers’ is vanaf maandag 5 april elke weekdag om 21u25 te zien op Eén en meteen volledig te bekijken via VRT NU.
Lees ook:
- ‘Dertigers’ is bijna terug: zo eindigde het tweede seizoen
- ZIEN: het derde seizoen van ‘Dertigers’ belooft een flinke portie drama
- Hoe skip je de dertigersdip? Wij vroegen raad aan 2 experten
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
