'Mijn papiermand loopt over, de zak voor de kringloopwinkel puilt uit en de vuilniszak zit voller dan ooit, dus dit lijkt me een mooi moment om ermee te stoppen.'
UITGETEST: Eline geeft er na drie weken Minimalism Challenge de brui aan
Ik klok af op 231 spullen. Na 21 dagen ontspullen als een echte Marie Kondo, ligt mijn appartementje er naar mijn goesting minimalistisch genoeg bij. En of ik van plan ben het zo te houden!
Aan het begin van deze derde week is de zichtbare rommel verdwenen, maar zodra ik een lade opentrek, vind ik een nieuwe vuilnisbelt. En zo geraak ik ook nu zonder héél veel moeite aan het juiste aantal spullen. Al voel ik wel dat ik bijna aan het einde van mijn opruim-Latijn ben.
DAG 15: veel voer voor de papiermand
Een goede journalist heeft altijd een schriftje bij. Helaas werden mijn notitieboekjes vaak verslonden door de rommel, dus bleef ik er nieuwe nemen op de redactie of kocht ik af en toe een mooier exemplaar. Met als gevolg dat ik ondertussen 101 notitieboekjes in mijn appartement heb rondslingeren waarin geen enkele tot maximum tien bladzijden beschreven zijn. De onbeschreven boekjes gaan in de zak voor de kringloopwinkel (zie vorige week), de amper beschreven boekjes neem ik terug mee naar de redactie. Verder vond ik in een lade nog een belachelijk klein stukje inpakpapier, een kapotte stappenteller, een lege verpakking van een lenzendoosje en nog meer onbruikbare spullen. Vraag me alsjeblieft niet waarom ik een kaartje met ‘#selfloveclub’ op heb bijgehouden, want ik weet het zelf ook niet.
DAG 16: niet elk potje heeft een dekseltje
Volgens het spreekwoord zou op elk potje een dekseltje passen, maar in mijn kast is dat niet het geval. Of eerder: niet elk dekseltje heeft een potje. Dat is wat ik ontdekte nadat ik deze puinhoop omtoverde tot de propere verzameling potjes die het op de volgende foto is.
DAG 16: niet elk dekseltje heeft een potje
Heerlijk, toch? Mijn zelfkennis gebiedt mij te zeggen dat dit er binnen zo’n twee weken waarschijnlijk weer helemaal anders zal uitzien, maar we hebben het toch maar gehad.
DAG 16: niet elk dekseltje heeft een potje
En dit is de buit! Is er iemand die zo’n appelcontainer gebruikt? Bijna even nutteloos als een pastameter, als je ‘t mij vraagt.
DAG 17: make-up en nagellak
Nu iedereen mijn kapotte onderbroeken, rommelige kasten en m’n puinhoop van een bureau zag en we dus alle gêne voorbij zijn, kan ik mijn make-upverzameling tonen. Ik durf zelfs niet gokken hoeveel procent van deze spullen ik gebruik, en al helemaal niet hoeveel procent ervan allang vervallen is. Dingen verzamelen om weg te doen is nog nooit zo makkelijk geweest.
DAG 17: make-up en nagellak
Het linkse hoopje is sowieso slecht, dus die spullen gaan de vuilbak in. De spulletjes rechts zijn ongeopend, dus die neem ik mee naar de kringloopwinkel, in de hoop dat zij make-up aannemen.
DAG 18: nog make-up en nagellak
Op dag 18 duik ik opnieuw mijn make-uplade in. Dit keer haal ik vooral make-up boven die ik zelf kocht in lang vervlogen tijden. Deze spullen gooi ik allemaal weg. Ik vermoed dat ik wel nog een dag verder geraak door in deze lade te zoeken, maar het wordt me net iets te gênant. Ik kuis ze later wel degelijk uit, wanneer niemand meekijkt.
DAG 19: nog meer schriftjes
Geloof het of niet: in mijn slaapkamer vond ik nog meer schriftjes. En ook mijn oude, kapotte portefeuille waar ik absoluut niets meer mee ben, maar die ik blijkbaar wilde bijhouden omdat hij zo mooi is. In de televisiekast kwam ik dan weer de doos van mijn oude smartphone tegen – de gsm zelf liet ik achter in een taxi in Madrid, jawel. De valse nagels zijn voor mijn huisgenote en mezelf een raadsel en het kuikendiadeempje kreeg ik ooit op een evenement. Nogmaals: vraag me alsjeblieft niet waarom ik dat laatste bijhield.
DAG 20 & 21: bye bye, Flairs
Ik voel dat ik klaar ben om de handdoek in de ring te gooien, maar niet vooraleer mijn tijdschriftenbakje (zie vorige week) uitgekuist is. Dus neem maak ik in een keer komaf met dag 20 en 21 door een massa boekjes weg te gooien. De twee kookboeken bovenaan gaan in de zak voor de kringloopwinkel, de rest gaat genadeloos in de papiermand.
DAG 20 & 21: bye bye, Flairs
Helemaal klaar voor een nieuw jaar vol mooie Flairs!
[td_smart_list_end]
Besluit na drie weken
Het is mooi geweest, maar hier neem ik afscheid. Mijn papiermand loopt over, de zak voor de kringloopwinkel puilt uit en de vuilzak zit voller dan ooit, dus dit lijkt me een mooi moment om er de brui aan te geven. Ik zou wel nog wat spullen kunnen verzamelen, maar 22 dingen en meer in een keer is me toch wat te veel van het goede. Al beloof ik plechtig in de toekomst nog af en toe in mijn kasten en lades te kijken om iets weg te gooien. Stiekem heb ik er zelfs al zin in.
Hoe hard had ik deze challenge nodig? Heel hard, zoveel is duidelijk. Ik dacht dat ik een sloddervos was, maar heb mezelf gepromoveerd tot regelrechte hamsteraar. Mijn ergste nachtmerrie was om iets weg te gooien en daarna te beseffen dat ik het nog kon gebruiken, iets wat uiteindelijk nooit gebeurt. Ik geloof oprecht dat ik dat gedrag in de afgelopen weken afgeleerd heb. Of dat hoop ik toch.
Een Minimalism Challenge is het in mijn geval echter niet geworden. Aangezien ik zó veel rommel had, heeft het ontspullen er niet echt voor gezorgd dat mijn appartement leger lijkt, wel opgeruimder. Dat leeg gevoel wilde ik dan ook vermijden, aangezien ik hou van gezellige rommel. Minimalisme is gewoon niet mijn ding. Sorry, Marie Kondo. Maar het feit dat mijn keukentafel en bureau opgeruimder dan ooit zijn – en ik geloof zelfs dat ik dat zo kan houden – maakt me oprecht blij. Opgeruimd staat netjes: ik begin het eindelijk te geloven.
Lees hier de verslagen van de eerste twee weken:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
