Of je nu op een later moment in je zwangerschap of net heel vroeg een miskraam krijgt: je kindje verliezen is en blijft een ontzettend traumatische ervaring. Dat bevestigt nu ook een studie van de KU Leuven en Imperial College London.
Voor het onderzoek werd gepeild naar de psychologische gevolgen bij meer dan 650 vrouwen die hun ongeboren baby verloren in het eerste trimester. Wat blijkt? Maar liefst een derde (29%) van de vrouwen had een maand na de miskraam of buitenbaarmoederlijke zwangerschap last van posttraumatische stress. Na 9 maanden was dat nog steeds 18%, 17% had last van angstaanvallen en 6% vertoonde depressieverschijnselen.
Vroege miskraam
Vooral nachtmerries of flashbacks blijken veelvoorkomende kenmerken. Vrouwen vragen zich ook af of ze wel mogen rouwen na hun zwangerschapsverlies, omdat er te pas en te onpas wordt gezegd dat het nog niet om een ‘echte baby’ zou gaan. Een erg onderschat probleem, zo blijkt. Maar liefst één op vier zwangerschappen eindigt in een vroege miskraam. Het grootste probleem? De buitenwereld is vóór 12 weken zwangerschap vaak nog niet op de hoogte, en dus hebben vrouwen het gevoel dat ze nergens terechtkunnen met hun verdriet en er dus alleen voor staan.
Psychologische impact
Voor veel vrouwen is zwangerschapsverlies de meest traumatische ervaring in hun leven. Onderzoekers roepen daarom op om de behandeling aan te passen, rekening houdend met de psychologische impact. Onder dit motto lanceert het Kinderwens ExpertiseNetwerk in Vlaanderen een zorgproject voor ouders met een prille miskraam. Op basis van een vragenlijst en een individueel gesprek wordt bepaald welk proces er nodig is bij de verwerking. Dit kan gaan van individuele begeleiding over een groepsprogramma tot meer gespecialiseerde hulp.
