'Mijn zoontjes hebben een aangeboren, chronische afwijking van het immuunsysteem. Het kan dat ze er tijdens hun kleuterjaren nog uitgroeien. Doen ze dat niet, dan is het voor het leven.’
MUST FOLLOW: Mélanie Goethals: ‘Plots had de tweeling het ene virus na het andere. Het duurde soms weken voor ze er weer bovenop waren’
Geen perfecte plaatjes op het Instagramprofiel en de blog van Mélanie Goethals (30). Als jonge mama van jongenstweeling Aster en Ramses staat de Gentse journaliste erop om het moederschap niet te romantiseren, maar nu ook weer niet te dramatiseren.
Volg Mélanie als
- …je houdt van mombloggers die lak hebben aan het verbloemen van de mindere fijne kanten van het moederschap.
- …je gefascineerd bent door tweelingen, zeker als ze zo schattig zijn als Aster en Ramses.
- …je houdt van lange bijschriften die lezen als een miniverhaal.
De online stijl van Mélanie
- Mélanie fotografeert zowel met haar iPhone S als met een Canon EOS 1100 D.
- Ze bewerkt haar beelden in Photoshop of met een Instagramfilter. Een favoriet heeft Mélanie niet.
- Het bijschrift vindt Mélanie erg belangrijk. Als ze geen inspiratie heeft, zal ze gewoon een leuke quote posten.
Bye bye, roze wolk
‘De eerste weken na de geboorte van Aster en Ramses zaten mijn man Niels en ik op een roze wolk. Hoewel de jongens prematuur geboren zijn, op 35 weken, hadden ze amper last van kwaaltjes en sliepen ze al snel door. Het was pas toen ze op vier maanden naar de crèche gingen dat de miserie begon. Ze hadden plots het ene virus na het andere: infecties aan de luchtwegen, maag, darmen, noem maar op. Het duurde soms weken voor ze er weer bovenop waren. “Dat is normaal. Baby’s zijn nu eenmaal vaak ziek”, verzekerde iedereen ons. Dus sleepten we ons erdoor en hoopten we dat het maar een fase was.’
Hier klopt iets niet
‘Een halfjaar later was er nog geen sprake van verbetering. De situatie leek zelfs te verergeren. “Hier klopt iets niet”, zei ik tegen Niels. We stapten naar de kinderarts die ons voorgevoel bevestigde. Aster en Ramses groeiden al drie maanden niet meer en kwamen ook niet meer bij. Een tijdje later viel het verdict: de jongens hebben hypogammaglobulinemie, een primaire immuundeficiëntie – oftewel: een aangeboren, chronische afwijking van het immuunsysteem. Het kan dat ze er tijdens hun kleuterjaren nog uitgroeien. Doen ze dat niet, dan is het voor het leven.’
Pistolets en spuitjes
‘Intussen zijn de jongens twee en gaat het al iets beter. Ze zijn nog vaak ziek, maar kunnen weer naar de onthaalmoeder, wat echt een heel groot cadeau is. Met ontzettend veel respect voor thuisblijfmama’s, maar het is niets voor mij (glimlacht). Niels en ik organiseren thuis al een tijdje een baxterbrunch op zondag. Vrienden en familie, en soms ook mensen die ik ken via Instagram, komen dan helpen terwijl Aster en Ramses hun wekelijkse spuitjes met antistoffen krijgen. Hoe diep we soms ook zitten, we blijven zoeken naar the silver lining (glimlacht).’
Lees hier Mélanies blog Studio Paus.
Mélanie volgt
- @_ushermom_: ‘Carolien is mama van Jackson, hij heeft het syndroom van Usher. Ik bewonder haar enorm en herken ook veel van mezelf in haar.’
- @miekeshop: ‘Shoppen bij Mieke in Gent is altijd een beetje feest. Je vindt er de leukste duurzame merken.’
- @lecoeuramareebasse: ‘Noëmi is moeder van twee en illustratrice in haar vrije tijd. Ze toont het moederschap zoals het is.’
Nog meer Instagrammers om te volgen:
- Nathalie Schlenker: ‘Als je mijn moeder en ik bezig ziet, lijken we soms wel twee kinderen in een snoepwinkel’
- Nimue Sturtewagen: ‘Hoeveel wij hier in het Westen consumeren en vervolgens weer weggooien, is hallucinant’
- Ellen Gossé: ‘Ik weet ook niet hoe ik het allemaal klaarspeel, maar ik zou deze creatieve uitlaatklep niet meer kunnen missen’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
