Nora Gharib is een badass agente in ‘Black-out’: ‘Bilall leerde me dat acteren gewoon liegen is’

Een Zoom-gesprek met Nora Gharib gebeurt tegenwoordig met een schattige baby op schoot die af en toe het gesprek verstoort door wat melk terug te geven. Maar de sympathieke actrice kan multitaskend moederen alsof ze nooit iets anders deed, en pikt haar verhaal na een korte tussenkomst gewoon weer op. De Antwerpse is nu eenmaal een begaafd babbelaar, zeker als het gaat over een rol waar ze erg enthousiast over is.

In ‘Black-out’ wordt een kerncentrale gesaboteerd, waardoor ons land zonder stroom komt te zitten. Op hetzelfde moment wordt de dochter van de premier, gespeeld door Sara De Roo, ontvoerd. Het DA3-team van de dienst Anti-terrorisme onderzoekt de sabotage, onder leiding van Michael Dendoncker (Geert Van Rampelberg). Nora speelt Lila, de rechterhand van Dendoncker. De tegenstelling met het meisje dat we in 2015 leerden kennen in ‘K3 zoekt K3’ kon niet groter zijn. Toen huppelde de Antwerpse in regenboogoutfits door het beeld, in ‘Black-out’ zie je haar in all black nachtelijke invallen doen met een geweer in de handen. En of ze dat plezant vond.

Hoe was het om de stoere agente te spelen? 

Nora Gharib: ‘Heel leuk. Ik denk dat iedereen het leuk vindt om dingen te doen die je normaal niet mag doen. Vooral het schieten was héél cool. We schoten met losse flodders, maar je voelt echt een weerslag. In ‘Patser’ werd er alleen maar óp mij geschoten, dus het was leuk om deze keer aan de andere kant te staan (lacht).’

Je kreeg een pistool in de handen geduwd en mocht je gang gaan?

‘We hebben op voorhand een mini-opleiding gekregen van een echte inspecteur. Hij leerde ons hoe een pistool vast te houden, hoe te richten, hoe het te houden als je achter een collega loopt. Het pistool moet één worden met je hand. Daar had ik het in het begin moeilijk mee, aangezien ik kleine handen heb. Je zal zien dat mijn geweer altijd iets kleiner is dan dat van de rest (lacht).’

‘Het moest er geloofwaardig uitzien. Bijna alle figuranten in de reeks zijn in het dagelijkse leven echt agenten. Sommigen zitten zelfs in het Special Forces-team dat invallen doet. Zij wisten dus beter dan ons hoe sommige scènes gespeeld moest worden. Als we wat klungelig achter elkaar liepen bij een invalscène, vroegen we aan hen hoe ze het in het echt zouden doen. Met je geweer naar boven, of toch naar beneden? Het blijft een serie en in een serie is alles wat overdreven, dus het weerspiegelt niet honderd procent de werkelijkheid. Maar we wilden het wel zo echt mogelijk brengen.’

Je had het een tijdje geleden in ‘Gert Late Night’ al over ‘Black-out’. Het enthousiasme spatte er vanaf. 

‘Ik ben héél trots op deze reeks. Het is nu zo’n twee jaar geleden dat we “Black-out” hebben opgenomen. Ik wist vroeger niet dat het zo lang duurde voor iets op tv kwam. Ik dacht dat een serie gefilmd werd en een maand later uitgezonden (lacht). Doordat er zo veel tijd over is gegaan, is het nóg spannender om het nu te bekijken. Toen ik de eerste aflevering zag, dacht ik: oh my god, ik was een kindje (lacht). Intussen ben ik mama geworden, dus ik ben nu toch wat volwassener. Bovendien heb ik in die twee jaar heel wat bijgeleerd als actrice. Sommige dingen zou ik nu anders aanpakken, maar al bij al ben ik echt trots.’

Durf je naar jezelf kijken en zeggen dat je ‘t goed hebt gedaan? 

‘Ik ben altijd kritisch, in alles wat ik doe. Niet alleen op mijn acteerprestaties. Als ik een foto post, als ik gekookt heb, als ik aan het opruimen ben. Op alles. Dus er zijn ook in “Black-out” momenten waarvan ik denk: misschien had ik dit meer zo moeten doen. Maar ik weet dat ik niet te kritisch mág zijn, omdat dit misschien de vierde rol is die ik in mijn leven heb gehad. Dat besef ik, of ik probéér dat toch te beseffen.’

Ik weet dat ik niet te kritisch mág zijn, want dit is nog maar de vierde rol die in mijn leven heb gehad.

‘Ik heb mijn manier van werken meegekregen van Adil en Bilall. Hun manier was: hier is je tekst en gáán. Probeer verschillende dingen en we zien wel. Ik ken mijn tekst altijd vanbuiten, maar ik oefen niet op voorhand hoe ik het ga spelen. Gezichtsexpressie, intonatie: dat zijn dingen waar ik niet over nadenk. Als ik achteraf iets bekijk, kan ik weleens denken: dit had ik misschien tóch moeten voorbereiden. Maar ik denk dat ik het altijd zo zal blijven doen. Ik heb nooit een acteeropleiding gehad, dus ik weet eerlijk gezegd zelfs niet hoe ik me moet voorbereiden (lacht).’

Je staat vooral naast Geert Van Rampelberg, iemand met bakken ervaring. Hoe was dat?

‘Als je met Geert werkt, merk je onmiddellijk dat hij heel goed weet wat hij doet. Maar ik onthou vooral dat ik enorm veel gelachen heb met hem. Hij is een super grappige gast. Ik had door Geert voor het eerst de slappe lach op een set, tijdens een serieuze scène dan nog. Ze hebben de opnames zelfs even moeten stilleggen door mij. Bij “Patser” zou me dat niet overkomen zijn. Ik heb toen ook veel gelachen, maar omdat het mijn eerste ervaring was, was ik heel zenuwachtig. Het feit dat ik me nu kon verliezen in die lachbui, bewijst dat ik al veel meer op mijn gemak ben op een set. Bij elke rol die je krijgt wordt het iets makkelijker. Al is het niet zo dat ik nu de onnozelaar uithang, hoor (lacht).’

Actrice Jennifer Heylen vertelde onlangs in een interview over een rol waarvoor ze auditie had gedaan, maar die uiteindelijk naar Violet Braeckman ging. Ze zei: ‘Ik was blij, want ze zochten dus echt de beste actrice, niet gewoon een actrice met een kleurtje.’ Is dat iets wat jou bezighoudt?

‘Zeker en vast. Het is dubbel. Je wilt dat mensen met kleur gecast worden, omdat je een eerlijke kans wil krijgen. Maar een kans is alleen maar eerlijk als die op basis van talent gegeven wordt. Ik wil niet aangenomen worden omdat ik een kleurtje heb. Maar als ik wél aangenomen wordt omwille van mijn talent, is het heel mooi dat ik tegen anderen kan zeggen: kijk, het is niet zo dat je níét wordt gekozen omwille van je huidskleur. Want ik krijg heel vaak berichten van jonge meisjes met een andere moedertaal, afkomst of huidskleur die zeggen: waarom zouden ze mij aannemen? Hopelijk kan ik hen de moed geven om hun dromen na te jagen.’

Aan typecasting doe ik niet mee. Ook al zeggen ze: je was de beste van allemaal. Misschien was er een Julie of een Sofie die nog beter was?

‘Je voelt het wel aan als je alleen maar omwille van je huidskleur of afkomst gekozen wordt. Ik had vorig jaar een casting waar alleen maar zwarte en bruine meisjes waren. Dan weet je hoe laat het is. Die casting was heel fijn en ik had dat project graag gedaan, maar ik heb achteraf aan mijn management laten weten dat ze mochten weigeren als ik de rol zou krijgen. Dat was typecasting en daar doe ik niet aan mee. Ook al zeggen ze: je was de beste van allemaal. Misschien was er een Julie of een Sofie die nog beter was?’

Professionele leugenaar

Adil en Bilall hebben je je allereerste rol aangeboden. Had je ervoor nooit nagedacht over een acteercarrière? 

‘Jawel. Nadat ik het middelbaar had afgemaakt, wilde ik acteerlessen volgen. Ik had weet van een acteerschool uit L.A. die een vestiging heeft in Antwerpen, maar aangezien ik toen al alleen woonde, was dat veel te duur. Toen Adil in “De Slimste Mens” zat, heb ik hem een Facebookberichtje gestuurd om hem te feliciteren, met het idee dat hij nooit zou antwoorden. Dat deed hij dus wel. Iets later heb ik al mijn moed bijeengeraapt en gevraagd of hij als regisseur wist waar ik acteerlessen kon volgen. Hij kon me niet echt helpen, maar wenste me veel succes. Toen ik dan zelf op tv kwam in “K3 zoekt K3”, herkende Adil mij en heeft hij mij op zijn beurt een bericht gestuurd om me te feliciteren.’

En toen vroeg hij je voor ‘Patser’? 

‘Dat was pas nadat hij een video zag die ik voor “Generation M” van MNM gemaakt had. In die video vertellen mijn man Anson en ik over onze relatie. Hij is van Ghanese afkomst en werd niet meteen geaccepteerd door mijn familie, omdat hij geen moslim was. Dat filmpje is volledig viraal gegaan. Adil zei achteraf dat toen Bilall en hij die video zagen, ze meteen wisten dat ik Badia moest zijn, omdat ik haar verhaal min of meer had meegemaakt. Niet het drugsdealen, hè (lacht). Maar Badia is in “Patser” samen met een zwarte man, en hun relatie wordt niet aanvaard door haar omgeving.’

‘Dus stuurde Adil dat hij en Bilall me wilden casten voor hun eerste langspeelfilm. Hij vergat er wel bij te zeggen dat het voor een hoofdrol was. Op het castingbureau in Brussel hoorde ik waarover de film ging en wie de drie andere hoofdrolspelers zouden zijn. Ik zei: maar euh, ik weet zelfs niet of ik kan acteren? Bilall antwoordde toen: heb je ooit gelogen? En geloven mensen je dan? Dan kan je acteren. Het verschil tussen liegen en acteren is dat er een camera voor je staat. Het is een van de allereerste tips die ik heb gekregen, maar ook degene die ik het meest toepas.’

Ben je op een manier blij dat je ‘K3 zoekt K3’ niet hebt gewonnen?

‘In het begin heb ik me even afgevraagd wat ik met mijn leven moest beginnen. Iedereen op straat kende me, maar ik was er op dat moment niets mee. Wat doe je dan? De grote baas van VTM was na de laatste show van ‘K3 zoekt K3’ naar mij gekomen. Hij vroeg of ik in de showbizz zou willen werken. Ik heb ja geantwoord, waarop hij zei dat ze mij snel zouden contacteren. Dat is uiteraard maandenlang niet gebeurd (lacht). Dus ben ik gewoon terug beginnen werken in een winkel. Wat later kreeg ik dan toch telefoon van VTM met de vraag of ik voor 2BE “Festivalitis” wilde presenteren. Dan kwam “Patser” en zo is de bal aan het rollen gegaan. Nu ben ik op een punt gekomen dat ik soms denk dat mijn hoofd gaat ontploffen (lacht). Maar ik heb nooit iets aangenomen alleen maar om bekend te zijn. Alles wat ik tot nu toe heb gedaan, heb ik gedaan omdat ik het echt leuk vond.’

Je ziet ‘Black-out’ elke zondag om 20u50 op Eén of nu al volledig op Streamz. 

Lees ook: 

• Op de set van de ‘F.C. De Kampioenen’-kerstspecial: ‘Open uw portemonnee voor Fernand en DDT!’
• MTV begint het nieuwe jaar goed met ‘Celeb Ex In The City’
• Moora Vander Veken keert terug naar ‘Thuis’ en Antony Arandia duikt op in ‘Familie’