Maria-Laura Raia (24) is fotografe en model. ‘Ik hoor vaker dat ik arrogant ben, dan dat ik zelfzeker ben’, aldus Raia. ‘Ik ben nochtans een hele lieve hoor. (lacht) Dat is een probleem in onze huidige maatschappij: een vrouw die veel zelfvertrouwen heeft, wordt vaak als arrogant beschouwd. Ik vind dat heel erg!’
Maria-Laura Raia of Raia zoals de meesten haar noemen, was nog niet zo lang geleden te zien in ‘Jonge Wolven‘ op VTM2. Het programma draaide volledig rond jonge ondernemers die in hun twintigerjaren al meer verdienen dan hun beide ouders samen. Ze geven nooit op, mikken steeds hoger, verdienen geld en realiseren hun wildste dromen. Raia is daar dus eentje van. Ze is portretfotografe, creative director, model en influencer. ‘Ik merk anno 2020 dat heel wat mensen die voor mijn lens staan zich niet zo goed in hun vel voelen’, aldus Raia. ‘Het is dan mijn job als fotografe om hen op hun gemak te stellen. Ik probeer bij elke shoot om ze met een extra dosis self-love naar huis te laten gaan. Als dit lukt en ik krijg een berichtje dat ze de foto’s en vooral zichzelf op die foto’s keimooi vinden, dan is dat het mooiste compliment dat ik kan krijgen.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Hoe probeer je dit te doen of mag je je geheim niet prijsgeven?
‘Er is eigenlijk geen geheim of speciaal trucje. Ik praat gewoon met gelijk wie voor mijn lens staat. Ik leer die persoon een beetje beter kennen en stel hem/haar/hen op hun gemak.’
Je staat zelf ook voor de camera als model, voel jij je altijd zelfzeker?
‘Helemaal niet, maar ik werk daar wel aan. Dat verbetert bij mij ook na elke shoot. De eerste keer was ik enorm zenuwachtig, maar na de vijftigste keer weet ik ondertussen wel wat ik moet doen en daardoor is mijn zelfvertrouwen net nog meer toegenomen.’
In ‘Jonge Wolven’ leek het nochtans alsof je superstevig in je schoenen staat.
‘Dat is televisie hé (lacht). Maar “Jonge Wolven” was voor mij makkelijk om te doen, want dat ging over mijn job en ik wist voor de volle honderd procent waarover ik aan het praten was. Dat is wat ik dag in, dag uit doe. Als het over mijn vak gaat, dan ben ik niet onzeker. Maar daarnaast heb ik keihard aan mijn zelfvertrouwen moeten werken. Er zijn nu nog steeds dagen waarop ik me slecht voel en geloof me: ik heb geregeld eens een mental breakdown.’
Is je stoere imago dan een soort schild dat je ophoudt voor de buitenwereld?
‘Nee, dat is gewoon onderdeel van wie ik ben. Ik ben een stoere, maar ik heb een klein hartje. Ik ween keivaak! En ik kan ook voor het minste beginnen te huilen. Bij films kan ik tranen met tuiten huilen om een paar seconden later weer plat te liggen van het lachen. That’s me! Mijn vrienden weten dit, maar de buitenwereld kent me vooral als “die stoere”.’
We zijn vaak onze eigen grootste vijand. Maar als je altijd negatief bent en praat tegen jezelf, dan ga je dit op den duur ook echt beginnen geloven en zelfs uitstralen. Wees dus lief voor jezelf.
Denk je dat sommige mensen daardoor bang zijn om je aan te spreken?
‘Ja. Ik ben nochtans een hele lieve hoor. (lacht) Dat is een probleem in onze huidige maatschappij: een vrouw die zelfzeker is, wordt vaak als arrogant beschouwd. Ik hoor vaker dat ik arrogant ben, dan zelfzeker. Ik vind dat heel erg! Een man die zich op dezelfde manier gedraagt, krijgt veel minder deze stempel opgedrukt. Hetzelfde geldt voor termen zoals girl boss, mijn haar gaat ervan rechtstaan! Dat impliceert namelijk dat je als vrouw geen boss kan zijn. Ik denk dat we ondertussen toch wel al het tegendeel hebben bewezen, niet?’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Zeker en vast! Je hebt geen gemakkelijke jeugd gehad. Heeft dit je sterker gemaakt?
‘Sowieso. Ik ben altijd een vechter geweest, want ik wil niet eindigen zoals mijn verleden. Ik zal nooit slecht praten over die periode, want dat heeft me gemaakt tot wie ik ben. Ik besef nu als geen ander dat ik negatieve gebeurtenissen moet veranderen in een positief verhaal. Daarom blijf ik ook werken aan mijn zelfvertrouwen en self-love, want ik verdien het om te staan waar ik nu sta.’
Heb je tips voor ons om onszelf nog wat liever te leren zien?
‘Ik werk veel aan mijn mindset. We zijn vaak onze eigen grootste vijand! Maar als je altijd negatief bent en praat tegen jezelf, dan ga je dit op den duur ook echt beginnen geloven en zelfs uitstralen. Wees dus lief voor jezelf. Omring je ook met mensen met diezelfde positieve mindset. Vrienden die je beter maken in plaats van je naar beneden te halen. En heel belangrijk: blijf trouw aan jezelf. Dat lijkt niet zo moeilijk, maar voor velen is dit wel zo.’
Hoezo?
‘Ze verliezen zichzelf in de kudde. Mensen willen passen in een bepaald plaatje of bij een bepaalde groep en gaan zich daarom volledig anders gedragen. Terwijl dit helemaal niet moet. Uniek zijn is het allermooiste compliment dat je kan krijgen. En het is de key to success! Blijf jezelf en doe wat je wil, dan ga je het sowieso vol overgave en met passie doen.’
Je draagt ook body positivity hoog in het vaandel. In ‘Jonge Wolven’ zei je letterlijk: ‘Een vetrol meer of minder maakt je niet minder dan iemand anders.’
‘Klopt. Ik word vaak bestempeld als een plussizemodel, maar neen: ik ben gewoon een model, punt. Zulke termen zouden we echt beter van de eerste keer uit onze vocabulaire moeten schrappen.’
Kledingwinkels besteden nog veel te weinig aandacht aan grotere maten. Ik koop daarom bijna alles online.
Krijg je soms nog negatieve commentaar op je gewicht?
‘De laatste tijd niet meer, ik denk dat mensen niet meer durven (lacht). Toen ik jonger was, werd ik daar wel vaak mee geconfronteerd omdat ik voller was dan de meeste andere meisjes in mijn klas. Dat raakte me natuurlijk, maar nu kan ik daar veel beter mee omgaan. Ik ben zo gebouwd en ik ben blij met wie ik ben. Niet iedereen heeft een maatje 34 en ik heb mezelf geaccepteerd zoals ik ben. Als de maatschappij nu eens zou meespringen op diezelfde trein, dan zou dat helemaal geweldig zijn!’
Is er volgens jou nog veel werk aan de winkel?
‘Enorm. Kledingwinkels besteden nog veel te weinig aandacht aan grotere maten. Ik koop daarom bijna alles online, zeker jeansbroeken. Maar dat is toch niet hetzelfde, want je kan die stof niet voelen en je ziet de pasvorm niet. Als ik een shoot doe, merk ik ook dat de kledij die voor mij is uitgekozen vaak, pardon my French, crap is! Iemand die curvy is, kan echt wel dezelfde kledij dragen als iemand met een maatje 34, maar die kledij bestaat gewoon vaak niet in onze maten. Misschien moet ik gewoon mijn eigen merk voor broeken maken? Wie weet...’
Lees ook:
- Psycholoog Filip Raes: ‘Piekeren kan je niet uit je leven bannen, maar je kan er wel op een andere manier mee omgaan’
- Gladys Ferro (32): ‘Toen ik klein was, voelde ik me een soort alien’
- Anastasya (27): ‘Vaginadeo?! Vrouwen moeten down under niet naar rozen ruiken!’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier