'Mijn ouders hebben keihard moeten vechten voor mijn toekomst. Ik wil hetzelfde doen voor de volgende generaties', aldus de ambassadrice van Mei Plasticvrij.
Roxette Chikua: ‘Zorgen voor ons klimaat is óók een vorm van zelfliefde’
Mei Plasticvrij wordt dit jaar gesteund door meer ambassadeurs dan ooit tevoren. Onder hen choreograaf, mede-eigenaar van ReKitchen en waterrat Roxette Chikua (29). Zij staat volledig achter het thema ‘Each one, teach one’. ‘Het zijn de kleine dingen die een groot verschil maken’, stelt ze.
Roxettes passie voor het klimaat heeft ze grotendeels te danken aan haar fascinatie voor water. ‘Ik ben een politieke vluchteling, dus ik leerde pas op vrij late leeftijd zwemmen. Toen ik die eerste keer in het water dook, was ik zó gefascineerd door de zee. Die fascinatie voor water is alleen maar blijven groeien. Ik leerde eerst zwemmen, lag dan plots op vakantie op een bodyboard en voordat ik het goed en wel besefte, was ik aan het snorkelen op de Malediven. Ik droom er ook echt van om op een dag ergens aan zee te kunnen gaan wonen’, vertelt ze. Maar hoe mooi die diepblauwe oceanen ook mogen zijn, de keerzijde van de medaille is, zoals wel vaker, veel minder mooi. Roxette stootte helaas vrij snel op wat weleens de ondergang voor onze zeeën en oceanen zou kunnen betekenen: de plasticsoep. Je weet wel: die miljoenEN tonNEN plastic die op en in onze wateren drijven en de onderwaterwereld (helaas bijna letterlijk) de nek omwringen. En dat laat de Antwerpse niet zomaar gebeuren.
Self-love
‘Ik ben heel gevoelig aan beelden van dieren die als gevolg van de plasticsoep dood aanspoelen. Maar langs de andere kant triggeren die beelden mij om nog meer te vechten voor een propere toekomst, en mijn migratieachtergrond zorgt ervoor dat ik dat gevecht niet zomaar zal opgeven’, legt ze uit. ‘Mijn ouders hebben ook keilang moeten vechten voor mijn toekomst. Ik wil hetzelfde doen voor de volgende generaties. Daarom ben ik een onderzoek gestart naar waar de basis van de plasticsoep nu eigenlijk echt ligt: bij onze zelfliefde.’
We leven in een ‘willen, willen, willen’-maatschappij, maar welke prijs moeten we daarvoor betalen?
‘Als je jezelf graag ziet, dan ga je de dingen rondom jou, zoals je duurzame relaties én de natuur, ook veel sneller kunnen appreciëren en liefhebben. Zorgen voor ons klimaat is dus ook een vorm van zelfliefde, maar daar zijn we ons niet allemaal even bewust van. Als we niet goed voor onze planeet zorgen, verwaarlozen we ook onszelf, want dan brengen we onze gezondheid en toekomst in gevaar. Het wordt dringend tijd om actie te ondernemen, zodat iedereen dat beseft’, verduidelijkt de ambassadrice. Roxette zette die woorden een aantal maanden geleden al grotendeels om in daden, want samen met twee andere kunstenaars stampte ze tijdens de pandemie een ecologisch verantwoord restaurant uit de grond: ReKitchen. Hun restaurantconcept steunt op drie pijlers: recycling, reconsuming en repacking.
Willen, willen, willen
‘Wij maken vegetarische en ambachtelijke gerechten uit de Balkan en Turkije. Wat ReKitchen net dat tikkeltje unieker maakt, is dat we willen aantonen dat je ook ecologisch verantwoord bourgondisch kan eten. Duurzaamheid wordt nog te vaak gelinkt aan geitenwollensokken, maar met ReKitchen willen we bewijzen dat je echt geen diehard wereldverbeteraar hoeft te zijn om ook je steentje bij te dragen. We proberen het imago van duurzaamheid dus hipper en vooral toegankelijker te maken’, benadrukt ze. Maar een volledig duurzaam restaurantconcept op poten zetten, dat is volgens Roxette anno 2021 nog niet mogelijk, en daar neemt ze voorlopig ook vrede mee. ‘We proberen plastic uit onze keuken te bannen, maar voorlopig lukt dat nog niet volledig. Sommige ingrediënten kan je nu eenmaal héél moeilijk in plasticvrije verpakkingen vinden, maar daar voel ik mij niet echt schuldig over, want daar kunnen we zelf niets aan doen. We wéten dat we ons best doen en dat we er alles aan doen om zo groen mogelijk te werken, dat is het belangrijkste. En we proberen dat kleine beetje plastic dan op andere manieren te compenseren door bijvoorbeeld glazen bokalen te hergebruiken.’
Dat is een ingesteldheid die Roxette er dan ook graag bij iedereen wil inhameren: je bewustzijn is minstens even belangrijk als ook effectief actie ondernemen. ‘We leven in een ‘willen, willen, willen’-maatschappij, maar welke prijs moeten we daarvoor betalen? En wat zijn de gevolgen van die hebzucht? Het is echt heel belangrijk om daar eens bij stil te staan. En ik zeg niet dat je niet materialistisch mag zijn. Ik hou ook van mooie dingen, maar ik vind wel dat je die dan moet compenseren. Het zijn die kleine beetjes die uiteindelijk het verschil maken.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
