SELF-LOVE LETTERS: Annicia (27): ‘Je hebt lang gedacht dat een mooie vrouw gelijkstond aan een huidskleur’

‘Ik zie je tegenwoordig vaak met opgeheven hoofd rondlopen, terwijl dat vroeger wel anders was. Toen wilde je onzichtbaar zijn. Je wilde niet opvallen, niet zwart zijn en niet langer de enige zijn, want je dacht wel dat je dat was: de enige. Alleen. Je hebt lang gedacht dat een mooie vrouw gelijkstond aan een huidskleur. De keren dat ik je probeerde te overtuigen van het feit dat zoiets onzin is, geloofde je me niet. Ik dacht lang dat je me niet wilde geloven, maar ondertussen weet ik dat je me simpelweg niet kón geloven. En dat vind ik nog erger. Je had namelijk geen referenties. In magazines of op televisie zag je nooit iemand met dezelfde huidskleur als die van jou. In geen enkele speelgoedwinkel lag een pop die op jou leek. Je enige referentie was je eigen spiegelbeeld, en dat zag je steeds minder graag.’

Na al die jaren zie je wat ik altijd heb gezien: een mens, een jonge vrouw.

‘Je had destijds veel vragen voor me. Naar wie zou je kunnen opkijken? Hoe zou je je letterlijk beter in je vel kunnen voelen? Ik kon je het antwoord wel geven, maar je hoorde het toen nog niet. Je wilde gewoon erg graag wit zijn, want in jouw ogen was dat de kleur van perfectie. De pracht van je eigen huidskleur zag je niet. Je zag jezelf niet. Niet zoals ik je nu zie. Je hebt het allemaal gehoord. De kleine, onuitgesproken dingen en de opmerkingen die luid en duidelijk gemaakt werden. Die platte neus. Die dikke lippen. Dat ontembare haar, dat er raar uitzag na de zwemles. Of dat je wel knap bent voor een donkere. Dat chocolade wel lekker is. Dat die mannen het niet slecht bedoelen en je het als een compliment moet beschouwen. Maar dat deed je niet. Dat zal je nooit doen, en dat maakt me trots, want dat betekent dat je jezelf niet langer als enkel een huidskleur ziet. Na al die jaren zie je wat ik altijd zag: een mens, een jonge vrouw. Het heeft tijd gekost om het te accepteren, maar dat lelijke eendje dat je ooit dacht te zijn, is toch nog een mooie zwaan geworden. Meer dan mooi, als je het mij vraagt. Je hebt gewerkt aan jezelf, aan je denken en aan je doen. Daardoor ben je meer geworden dan je huidskleur. Daardoor ben je eindelijk jezelf geworden.

Liefs,
Annicia

PS: onthou de quote van poëet Rupi Kaur: “You don’t just wake up and become the butterfly. Growth is a process.” Spreid die vleugels. Ze zullen je naar plaatsen brengen waar je nooit dacht te komen.’

Nog meer mooie self-love letters:

• SELF-LOVE LETTERS: Stefanie (32): ‘Je hebt je te lang niets waard gevoeld. Het is tijd om weer in jezelf te geloven.’
• SELF-LOVE LETTERS: Laura (28): ‘Jij mag er zijn. Ook al heb je soms het gevoel dat je een buitenbeentje bent.’
• SELF-LOVE LETTERS: Sofie (31): ‘Je hoeft niet leuk gevonden te worden. Niet door iemand behalve jezelf. Mijn like heb je sowieso.’