'Ik had één iets in mijn voordeel: ik was in diezelfde week "Bridgerton" aan het kijken, dus je kan al raden waar ik 's ochtends met mijn gedachten zat.'
UITGETEST: silent breakfast, de nieuwste ontbijttrend die je het zwijgen oplegt
Zoals elke andere trend, komt ook ‘silent breakfast’ vanuit Amerika overgewaaid naar ons land. Volgens The New York Times zou het de ideale manier zijn om ook ‘s ochtends de tijd te nemen om te mediteren. Zeker nu het leven helemaal op z’n kop staat, raadt de krant de ontbijttrend aan iedereen aan. Maar hoe doeltreffend is the sound of zo’n silent breakfast echt? Redactrice Jolien testte het uit.
Ik ben een sucker voor uitgebreide ontbijtjes, vooral op zondag. Dan geldt de regel: hoe meer pistolets en croissants, hoe beter. Ik vind het zalig om ‘s ochtends aan de ontbijttafel met een nummer van Bon Iver of vette plaat van Queen – ja, ook Gen Z kan daar nog fan van zijn – wakker te worden voordat die stevige werkdag van start gaat. Over het algemeen heb ik geen probleem met opstaan, mede dankzij mijn twee enthousiaste viervoeters. Tot de coronacrisis uitbrak. Sinds een aantal maanden moet ik mijzelf elke ochtend uit bed sleuren met een katerhoofd, zonder de avond voordien ook maar een druppel alcohol te hebben aangeraakt. Ontbijten – als je een Smurfenkoek nog een ontbijt kan noemen, tenminste – doe ik nu in de zetel met Instagram en een of ander dramatisch TLC-programma. Dees kan zo niet verder, dacht ik een aantal weken geleden toen ik voor de zoveelste keer met een schuldgevoel in de zetel plofte. Daarom besloot ik om de nieuwe ontbijttrend silent breakfast een kans te geven.
Wat is silent breakfast?
Volgens The New York Times vindt het ritueel zijn oorsprong in kloostergemeenschappen. Stilte zou aanzienlijke voordelen hebben voor ons welzijn, maar ook een meditatie-effect hebben op ons lichaam. Het zou onze cortisolspiegel, bloeddruk en hartslag verlagen. De regels voor een silent breakfast zijn simpel: geen telefoon, geen tv en geen enkele vorm van multitasking, dus ook niet praten, lezen of je honden commanderen tijdens het eten. Het doel is om tijdens het ontbijt rustig van je eten te genieten en te luisteren naar je gedachten.
Helpt dat echt?
Dat is voor jou een vraag, voor mij een weet. Laat ons zeggen dat het moeilijker is dan dat het klinkt. Ik koos er bewust voor om de trend uit testen in een periode waarin ik het druk had, zo kon ik meteen aanvoelen of zo’n stil ontbijt ook werkelijk helpt om tot rust te komen. Mijn gsm liet ik ‘s ochtend op mijn nachtkastje liggen, de TLC-programma’s bleven uit, ook Freddie Mercury moest zijn mond houden en de honden bleven op hun plaats. Vooral dat laatste was geen evidentie, want geef een hond maar eens een commando zónder je stem te gebruiken. Geloof mij, het is een aardig klusje. Wat moet dat dan wel niet zijn als je kinderen hebt rondlopen? Ik kan het antwoord er wel al op raden: onmogelijk. Hoe dan ook: ik ging een week lang elke ochtend zonder ook maar een woord te zeggen of afgeleid te worden door berichtjes aan de ontbijttafel zitten. Best wel frustrerend, want ik ben iemand die graag controle heeft over alles. Plots ‘s ochtends niet weten welk nieuws er in de krant staat of wat mijn vriendinnen nog allemaal op Instagram hebben verkondigd, vond ik dan ook lastig. En stresserend, want dat betekende dat ik daar na het ontbijt nog tijd voor moest zien te maken. En time is nu eenmaal money.
Voor mij is het net ontspannend om níét met mijn gedachten bezig te zijn en ‘s ochtends te doen waar ik zin in heb.
Maar ik ben ook iemand die niet opgeeft, dus probeerde ik echt te genieten van mijn stille ochtenden. Ik had één iets in mijn voordeel: ik was in diezelfde week ‘Bridgerton’ aan het kijken, dus je kan al raden waar mijn gedachten op zulke momenten waren. Niet bij het werk, de honden die op de achtergrond kabaal aan het maken waren of het nieuws, wel bij the Duke of Hastings – sorry, lief! Het was wel de ideale manier om mijn verstand op nul te zetten en zoals de kunst van silent breakfast het voorschrijft te genieten en luisteren naar mijn gedachten. Ik moet er wel bij vertellen dat ik tijdens die ochtenden extra gevoelig was aan omgevingsgeluiden. Ik hoorde mijn lief plots wel heel hard smakken, de tikkende klok aan de muur werkte op mijn zenuwen en de tierende werkmannen in ‘t straat nog meer. Om dan nog te zwijgen van de vuilniskar die op donderdagochtend voorbijreed.
Ik heb het zes dagen volgehouden, maar mijn zondagen zijn nu eenmaal te heilig om aan de brunchtafel geen babbeltje te slaan en muziekje op te zetten. En eerlijk? Daar genoot ik veel meer van dan van een stilleven. Voor mij is het net ontspannend om níét met mijn gedachten bezig te zijn en ‘s ochtends te doen waar ik zin in heb, ook al is dat kijken naar een aflevering van ‘Say Yes to the Dress’. Een silent breakfast is dus zeker een aanrader voor wie nog op zoek is naar wat hem/haar/hen ‘s ochtends écht gelukkig maakt. In alle andere gevallen: ik zou je the sound of silence breakfast niet aanraden, want de kans is groot dat het je alleen nog maar meer stress bezorgt.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
