Bij Flair zijn we gek op tattoos. Heel wat van die kunstwerkjes zijn niet enkel mooi, maar hebben ook een speciale betekenis. In Tat Talks vertellen lezeressen welk verhaal er schuilgaat achter hun tatoeage(s). Sarahs man kreeg een depressie tijdens haar zwangerschap, waardoor die mooie periode er plots helemaal anders uitzag. Sarah hield zich de hele tijd sterk, maar eenmaal het kindje er was en haar partner terug beter was, stortte Sarah in.
‘Ik was drie maanden zwanger van mijn allereerste kindje’, vertelt Sarah (33). ‘Ik kreeg plots een telefoon van een collega van mijn man Stijn. Hij was onwel geworden op het werk en ze hadden hem naar de spoed gebracht. Zelf dacht hij dat hij een hartaanval had, later bleek dat het een paniekaanval was. Hij moest twee weken rusten, maar na die periode was hij nog altijd niet de oude Stijn. Hij ging verschillende keren langs bij de huisarts en daar viel uiteindelijk de diagnose van depressie. De aanleiding daarvoor was zijn job. Stijn was echt niet gelukkig op zijn werk, hij kon daar moeilijk over praten en kropte alles op. Dat leidde uiteindelijk tot die zware paniekaanval en dat was het begin van alle miserie.’
Zware momenten
‘Ik probeerde er natuurlijk te zijn voor hem, maar dat was niet altijd makkelijk met mijn zwangerschap‘, aldus Sarah. ‘Dit was net zo’n mooie periode: een wondertje, ons kindje groeide in mijn buik. We waren net volop bezig met het klaarmaken van de babykamer, het kopen van spulletjes en het dromen van onze toekomst samen. Maar hij kon daar niet meer van genieten. Spontaan eens aan mijn buik voelen wanneer de baby schopte of praten tegen ons kindje deed hij niet zo veel. Ik moest hem daar altijd toe aanzetten en ik zag wel dat het hem deugd deed. Maar Stijn kon heel moeilijk zijn geluk uiten en de vrolijke stemming die anders bij ons thuis heerste, was grotendeels weg. Ik probeerde dat op te vangen door zelf altijd enthousiast en blij te zijn. Wat geen evidentie is als je zwanger bent, want er zijn ook momenten dat het enorm zwaar is. Normaal vangt de partner de vrouw op tijdens haar zwangerschap, maar bij ons waren de rollen omgekeerd. Ik zorgde voor hem.’
‘Dit had natuurlijk ook een effect op hoe ik mijn zwangerschap beleefde’, vertelt Sarah. ‘Ik dacht altijd dat ik elke nieuwe stap van dit prachtige proces intens samen met mijn partner zou beleven, maar die droom spatte uit elkaar. Gelukkig kon ik veel kracht halen uit het contact met mijn vrienden en familie. Zij keken ook enorm uit naar de komst van de baby en staarden vol bewondering naar mijn steeds boller wordende buik.’
Geen energie
‘Stijn liet zich heel goed begeleiden’, zegt Sarah. ‘Hij ging naar een therapeut, een coach en hij begon met meditatie. Tegen het moment dat ons Louise geboren werd, was hij opnieuw aan het werk – wel op een andere plaats – en slaagde hij erin uit die depressie te komen. Hij is nu sterker en veel opener geworden. Als hij voelt dat hij zich opnieuw slechter begint te voelen, dan slaagt hij erin daar sneller op te anticiperen en erover te babbelen.’
Normaal vangt de partner de vrouw op tijdens haar zwangerschap, maar bij ons waren de rollen omgekeerd. Ik zorgde voor hem.
‘Ondertussen combineerde ik mijn job met de zorg van onze kleine spruit en met het zijn van een goede partner’, vertelt Sarah. ‘Ik had me al die tijd sterk gehouden voor Stijn. Maar eenmaal hij opnieuw zichzelf was en ons kindje geboren was, kreeg ik een terugslag. Ik stortte in en pas dan had ik door hoe zwaar die hele situatie ook op mij had gewogen en hoeveel energie dit van mij had gevraagd. Ik had een jaar lang alles gedaan voor iedereen rondom mij, terwijl ik mezelf volledig uit het oog was verloren. Ik was op, ik had geen energie meer en ik barstte voor het minste in tranen uit.’
Sterker dan ooit
‘Ik had bij mijn partner gezien wat dit kon veroorzaken, dus ik schakelde heel snel de hulp in van een therapeut’, aldus Sarah. ‘Ook Stijn wist als geen ander wat ik meemaakte en hij was mijn rots in de branding. Ik moest mezelf terugvinden als partner, mama en als persoon. Ondertussen ligt dit zo’n zes jaar achter mij en gaat het heel goed met Stijn, Louise en mezelf. We zijn een gelukkig en superhecht gezinnetje dat geniet van de tijd die we samen doorbrengen. Stijn en ik zijn hier zelfs sterker uitgekomen en we zijn door dit alles zelfs nog dichter naar elkaar gegroeid. We weten wat we aan elkaar hebben en dat we er altijd voor elkaar zullen zijn, in goede én in slechte tijden.’
‘Om me er altijd aan te herinneren dat ik mezelf niet mag wegcijferen, liet ik een tattoo zetten’, aldus Sarah. ‘Ik ben een mama, een collega, een vriendin, een partner, maar ik ben ook vooral mezelf. Ik mag dus ook eens Sarah op de eerste plaats zetten en hoef niet altijd alles te doen in functie van iemand anders. Ik heb dit op de harde manier geleerd, maar daardoor leerde ik mezelf wel beter kennen. Ik koos daarom voor het woordje “me”. Daarnaast staat een vogel die symboliseert dat ik vrij ben om mezelf te zijn en om mijn eigen keuzes te maken. Een vogel vliegt namelijk naar waar ie wil.’
Perfecte tattoo
‘De tattoo staat op de binnenkant van mijn pols’, zegt Sarah. ‘Op die manier zie ik ze zelf geregeld, maar kan ik ze als ik wil ook nog verbergen achter mijn horloge. Als ik minder goed in mijn vel zit, merk ik dat ik er toch even naar kijk om er kracht uit te halen. Dankzij die tattoo durf ik mezelf op de eerste plaats zetten zonder me daar schuldig over te voelen. Mijn man vindt de tatoeage heel mooi. Hij moest zelfs niet vragen achter de betekenis, hij begreep onmiddellijk wat ik ermee bedoelde en hoe belangrijk dit voor me was. Hij zei dat het de perfecte tattoo is voor mij.’
De tattoo
Sarah met Louise
Sarah met Stijn en hun dochtertje
Nog meer mooie Tat Talks:
- Silke (33): ‘Mijn metekindje Leo is mijn favoriete persoon op de aardbol’
- Marjolein (27): ‘Ik worstel met een depressie. Mijn tattoos doen me denken aan de goede dagen.’
- Manon (33): ‘De tattoo camoufleert het litteken dat ik overhield aan mijn borstkanker’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
