Jasmien (29): ‘Mijn tattoos herinneren me eraan dat ik wél mooi ben zoals ik ben’

‘Ik vind mezelf niet knap’, vertelt Jasmien. ‘Als ik naar tv kijk, door magazines blader of door sociale media scroll, zie ik allemaal vrouwen die perfect lijken. Vroeger vergeleek ik mezelf daar mee en werd ik ongelukkig als ik er ook niet zo uitzag. Vijf jaar geleden kreeg ik een opmerking van iemand over mijn gewicht, en dat was de druppel die de emmer deed overlopen. Ik werd nog onzekerder en besloot te vermageren. In het begin deed ik dat op een “normale” manier door gewoon wat minder suiker en vetten te eten, maar al snel werd dat getalletje op de weegschaal een obsessie.’

Eetstoorniskliniek

‘Ik had het altijd koud, mijn haar viel uit, ik was bij het minste wat ik deed volledig uitgeput, maar toch wilde ik voortdurend bewegen om nog meer te vermageren. Mijn vrienden maakten zich enorm ongerust en spraken me er meermaals over aan, maar op dat moment wil je dat niet horen. Het was pas toen mijn ouders het niet meer konden aanzien en aan de alarmbel trokken dat ik ergens besefte dat ik niet goed bezig was en dat het zo niet meer verder kon. Ik besloot om me te laten opnemen in een eetstoorniskliniek.’

Ik had het altijd koud, mijn haar viel uit, ik was bij het minste wat ik deed volledig uitgeput, maar toch wilde ik voortdurend bewegen om nog meer te vermageren.

‘Ik verbleef daar zo’n half jaar en werd enorm goed geholpen’, aldus Jasmien. ‘Eenmaal terug buiten is het niet zoals met een gebroken been dat uit de gips kan, dat je volledig hersteld bent. Het is een vuile ziekte die heel moeilijk te verslaan is en altijd op de loer ligt. Ondertussen gaat het wel een pak beter met mij en leerde ik opnieuw om van mezelf te houden. Om dat proces een extra duwtje in de rug te geven, besloot ik enkele tattoos te laten zetten. Ik wilde mezelf eraan herinneren dat ik wél mooi ben zoals ik ben.’

Kunstwerk

‘De eerste tattoo die ik in het kader van self-love liet zetten, was het woordje “Art”. Dat staat op de achterkant van mijn linkerarm, vlak boven mijn elleboog. Het betekent dat mijn lichaam, net zoals elk lichaam gelijk in welke vorm, een kunstwerk is. Daarna koos ik voor een tattoo met het symbool voor eetstoornissen, maar ik liet die met extra bloemen zetten omdat ik daarvan hou en omdat dat het geheel mooier maakt. Die bloementattoo staat op de zijkant van mijn linkerarm.’

‘Op de binnenkant van diezelfde arm staat een puntkomma met daarin een zonnetje en maantje verweven. Deze wil zeggen dat ik klaar ben met dit hoofdstuk in mijn leven en dat ik nu wil verdergaan en vooruit wil kijken. De zon staat voor een nieuw begin en de maan verandert, net als het leven. Tot slot staat op de achterkant van mijn rechterarm een gietertje dat water geeft aan bloemen die bloeien uit een vrouwenhoofd. Dat is een herinnering voor mezelf dat je pas kan groeien als je jezelf graag ziet, net zoals bloemen enkel kunnen groeien als ze water krijgen.’

Self-love

‘De tattoos zijn een constante herinnering dat ik mezelf graag moet zijn. Ik vind ze keimooi, dus dat is toch al zeker íets dat ik knap vind aan mezelf. De tekeningen geven me kracht als ik ernaar kijk en ze maken me toch ook een beetje trots dat ik sta waar ik nu sta, na zo’n moeilijke periode. Ik werk er elke dag aan om mezelf nog dat tikkeltje meer te aanvaarden en beetje bij beetje groeit die self-love. Mijn ouders houden eigenlijk niet zo van tatoeages, maar deze vier keuren ze wel goed. Zeker omdat er zo’n mooie betekenis achter schuilgaat.’

 

Het woordje ‘Art’.



De bloementattoo.



De punt komma met zon en maan.



De tattoo met het gietertje en de bloemen.



Nog meer mooie TAT Talks:

• Bieke (25) en Dorien (29): ‘Onze tattoo is het laatste cadeau dat we van papa kregen voor hij stierf’
• Coline (27): ‘De kleurrijke ijsjestattoos symboliseren onze hechte vriendschap’
• Marjolein (27): ‘Ik worstel met een depressie. Mijn tattoos doen me denken aan de goede dagen.’