Als het aan de vakpers lag, kwamen er geen zes seizoenen.
Critici bij de start van ‘SATC’: ‘Carrie loopt erbij als een wandelende vlooienmarkt’
De ultieme vrouwenserie ‘Sex And The City’ blaast deze week twintig kaarsje uit én nog zijn we Carrie’s avonturen niet beu. Hoewel de serie nu aanzien wordt als één van de meest iconische televisiereeksen, dachten critici daar in de beginjaren heel anders over.
Werkelijk niemand had het succes van ‘SATC’ kunnen voorspellen, zelfs de vakpers niet. Na een duikje in het archief ontdekten we enkele scherpe commentaren over de show toen deze debuteerde in 1998. Van onnodige opmerkingen over het gezicht van Sarah Jessica Parker tot het kapsel van Cynthia Nixon. Lees zeker mee.
Washington Post, Tom Shales
‘Sarah Jessica Parker heeft een in-your-face gezicht. Ze is verliefd op de camera, maar helaas blijft die liefde onbeantwoord. Parker, met haar warrige haar en scherpe kin, is zeker niet de ergste in deze sexcom, maar ze lijkt meestal zo licht en grappig dat het verbijstering wekkend is om haar in slechte vorm te zien. Ze loopt erbij als een wandelende vlooienmarkt en is even subtiel als een tsunami.’
Deseret News, Scott D. Pierce
‘Een donkere, waanzinnig cynische, koude kijk op het leven van onaangename mensen die in het huidige Manhattan wonen. Wat entertainment zou moeten zijn, is vermoeiend, zeurend en vervelend.’
The New York Times, Caryn James
‘Op het eerste gezicht lijkt Carrie’s wereldje van kunsthandelaars, trendy clubs en supermodellen misschien geheimzinnig, maar haar paringsrituelen hebben een universele weerklank. De giftige vrijgezellen die ze tegenkomt, hebben overal hun tegenhangers. Net als haar vrienden, vooral Miranda. Zij is een bittere advocaat met een functioneel kapsel. Of Samantha, de PR-vrouw die denkt dat ze een model is.’
Boston Globe, Matthew Gilbert
‘Geen van de personages is eigenlijk sympathiek, tenzij hij of zij iets gedaan wil krijgen. ‘Sex And The City’ is meer een sociale satire dan een sitcom. Het programma kijkt openlijk naar relaties die doordrenkt zijn van tegenstrijdigheid, angst en de spelletjes die mensen spelen.’
Houston Chronicle, Anne Hodges
‘Het is op de één of andere manier niet zo grappig of slim als het zou moeten zijn. De serie probeert gesofisticeerd en provocerend te zijn, maar onder die zelfvoldane, grijnzende stadsmensen schuilen er zeer eenzame figuren.’
USA Today, Robert Bianco
‘Genoeg om de deugden van het single leven opnieuw te evalueren. Misschien kunnen deze zanikers geen fantastische kerels vinden omdat ze zelf nu eenmaal niet zo fantastisch zijn.’
Tekst: Chloë Foubert
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
