Violet rijgt de zondagavondseries op Eén aan elkaar. 'Maar mijn personage in "GR5" verschilt heel erg van Julie Beckers in "Over water"', zegt ze.
Violet Braeckman neemt het met ‘GR5’ op tegen ‘De Mol’: ‘Fans van ““De Mol”” zullen deze serie ook leuk vinden’
We durven het een geluk bij een ongeluk noemen dat je sociale agenda voor de komende weken leeg is, want de zondagavond zit op televisie overvol. Op Eén start de psychologische thriller ‘GR5’, een veelbelovende reeks die (gedeeltelijk) tegenover ‘De Mol’ en ‘Blind Getrouwd’ geprogrammeerd staat. Hoofdrolspeelster Violet Braeckman heeft de oplossing: ‘Dit is echt een serie om te bingen.’
‘GR5’ vertelt het verhaal van vier vrienden die de Grand Route 5 afstappen, vijf jaar nadat hun vriendin Lisa aan diezelfde tocht begon en nooit terugkeerde. Violet Braeckman, die bekend werd als Sofie Gerardi in ‘Salamander’ en de voorbije weken te zien was in het tweede seizoen van ‘Over water’, speelt de 27-jarige Zoë, de beste vriendin van Lisa. Zoë leeft al vijf jaar met een enorm schuldgevoel: wat als ze wel met Lisa was meegegaan, zoals het plan was?
‘Zoals veel twintigers zit Zoë op een punt in haar leven waarop ze het allemaal even niet meer weet’, vertelt Violet. ‘Wanneer het voorstel komt om de route te doen, denkt ze: misschien is dit wel wat ik moet doen nu. Ik ben iets jonger dan mijn personage, maar ik herken dat gevoel. Al weet ik het nu wél heel goed. Omdat ik, mede dankzij GR5, gewoon nú kan leven. Ik heb een “Que sera sera”-mentaliteit gekregen.’
Wat trok je aan in de rol van Zoë?
‘Jan Matthys (de regisseur, red.) was een doorslaggevende factor om auditie te doen. Wij hebben ooit een gesprek gehad op puur menselijk niveau, waaruit bleek dat we een bijzondere klik hebben. Na een vrij lange reeks audities voor de reeks belde Jan me op en zei hij dat hij dit heel graag met mij wilde doen, maar ik was op dat moment nog niet afgestudeerd. Ik moest erover nadenken, aangezien ik nog een afstudeerproject moest maken. Toen heeft hij in een héél lang telefoongesprek uitgelegd hoe hij wilde werken, over welke rol het gaat, waarom hij het met mij en Boris wilde doen... Ik kon niet anders dan ja zeggen. Het klonk zo mooi.’
Ik ben er tijdens de opnames achtergekomen dat je als twintiger niet per se dingen moet vastleggen in je leven. Super bevrijdend.
‘Mijn personage Zoë leeft al vijf jaar met de vraag: wat als ik wel was meegegaan met Lisa? Het gaat over schuldgevoel, vriendschap en verlies. Dat is een heel mooie grond om een personage op te bouwen. Ik dacht eerst dat Zoë best ver van mij af stond, omdat ze heel erg bezig is met het ophouden van een bepaalde façade, een pose. Maar op zo’n route verlies je dat, omdat je niet anders kan. Je bent dag en nacht samen met mensen die je heel goed kennen. Zoë maakt een heel mooie transitie mee, en ik samen met haar. Ik ben zelf ook twintiger en zit op die leeftijd waarop mensen vinden dat je dingen moet beginnen vastleggen in je leven. Dankzij dit project kwam ik erachter dat dat helemaal niet hoeft. Dat was super bevrijdend.’
We zien twee nieuwe gezichten in de serie: Indra Crauwels (Lisa) en Laurian Callebaut (Ylena). Kende je hen?
‘Nee, buiten Boris (Van Severen, red.), met wie ik in Salamander heb gespeeld, kende ik eigenlijk niemand van de cast. We hebben voor de opnames een kennismakingsweekend gedaan in Malmedy. We verbleven op de plek waar de vijf vrienden in de serie samen zijn geweest toen ze 16 jaar waren. Ze stapten toen een deel van de GR5 en Lisa heeft daar het idee gekregen om ‘m helemaal te doen. In dat weekend hebben we rond een kampvuur ideeën uitgewisseld over het verhaal en de personages, kostuum- en make-uptests gedaan, maar vooral kennisgemaakt met elkaar als persoon. Dat was heel belangrijk, want we moesten beste vrienden spelen.’
Jullie hebben lange tijd in het buitenland gefilmd. Voelde dat als een reisje onder vrienden?
‘De opnames hebben zo’n zes maanden geduurd. We hebben vrij chronologisch gefilmd: van Nederland naar België en dan een heel groot stuk in Frankrijk. Vooral de laatste opnameperiode was best lang zonder terugkeer naar België, dan wordt de crew en cast echt je familie. Doordat je niet naar huis gaat, zet je nooit echt je knopje af. Je blijft in een soort roes. Een van onze chauffeurs zei achteraf: ‘Soms wist ik niet of ik Zoë of Violet in mijn auto had.’ Het was soms wazig gebied. Ik vind het fijn om een beetje in m’n rol te blijven hangen en met haar samen te vallen.’
Zou het iets voor jou zijn, de GR5 af wandelen? Zo’n 2.000 kilometer is niet niks.
‘Ja (enthousiast). Je krijgt wel de smaak te pakken. Ik begrijp nu heel goed waarom mensen het doen, het “ergens doorheen” stappen. Ik ben allang van plan een grote reis te maken, alleen. Het is me nog niet gelukt door school en werk, maar binnenkort wil ik het echt doen. Ik was aan het denken aan Azië: Zuid-Korea, Vietnam, Thailand. Het ding is dat ik altijd heel kort op de bal moet beslissen of ik een project aanneem of niet. Ik zou gewoon een periode moeten vastzetten en het doen. Als er dan een interessante aanbieding komt: jammer. Ik heb momenteel nog vier theaterprojecten op de planning staan, maar in het najaar, als de zon hier weer weg is, wil ik vertrekken.’*
* Dit interview werd afgenomen voor de coronacrisis uitbrak in België.
Waarom wil je alleen gaan?
‘Ik denk dat alleen zijn met je eigen gedachten en beslissingen enger is, waardoor het aantrekkelijker wordt. In groep word je wel sneller geconfronteerd met je eigen ‘dingetjes’, want je herkent ze in anderen of zij benoemen ze. Dat was ook zo op de set, en tussen de personages in GR5. Maar echt alleen zijn met je gedachten en alles op een rijtje kunnen zetten, lijkt me extra bijzonder.’
Het is al je derde zondagavondserie op Eén. Je bent nu zelfs ononderbroken te zien: van ‘Over water’ naar ‘GR5’. Merk je dat?
‘Het valt heel goed mee. Ik heb net een nieuw kapsel voor een rol, dus nu herkennen de mensen me zeker niet meer (lacht). Ik denk ook dat er genoeg verschil is tussen mijn rollen. Jan belde me deze week nog op. Hij had naar Over water gekeken en vond het ongelooflijk hoe anders ik daar ben tegenover in GR5. Julie Beckers is natuurlijk veel jonger dan Zoë. Er is een enorm verschil in waar ze staan in het leven.’
Is het iets wat je er met plezier bijneemt, een zekere bekendheid?
‘Ik heb geen idee hoe het moet voelen om echt bekend te zijn. Het schrikt me wel een beetje af. Op een bepaald punt kan je niet meer terug. Dat lijkt me raar. Iemand als Niels Destadsbader, bijvoorbeeld. Hij kan nooit meer niet dé Niels Destadsbader zijn (lacht). Ik zorg ervoor dat ik genoeg in het buitenland doe en in theater speel om daar een beetje aan te ontsnappen. Het is natuurlijk ook maar Vlaanderen. Mensen laten je hier volgens mij best wel gerust.’
Je maakt ook theater. Haal je evenveel plezier uit televisie?
‘Ja. Bij GR5, maar ook bij Over water, had ik veel inspraak over mijn rol. Jan gebruikte vaak het woord “medemakerschap”. We hebben heel veel vertrouwen gekregen van hem en van de schrijvers. Zij hebben hun verhaal kunnen loslaten, om te zeggen: jij kent Zoë nu beter dan wie dan ook, dus doe maar. Jan heeft ons een arena gegeven om dingen in uit te zoeken, wat volgens mij het engste maar ook het mooiste is om te doen als regisseur. Hij liet ons aanbieden en koos dan wat wel en wat niet gebruikt werd.’
‘Ik herinner me een scène waarvoor Boris en ik de avond ervoor iets hadden bedacht. “Kom, we gaan het zo doen!” We legden het uit aan Jan, maar zagen direct aan zijn gezicht dat hij niet bedacht had dat die scène zo kon. Toch maar niet, vond hij. Maar wij vonden het zo’n leuk idee dat we ’t toch op onze manier hebben gedaan. Achteraf zei hij: oké, jullie moeten nooit meer iets uitleggen, doe het gewoon. Sindsdien hebben we heel veel vrijheid gekregen.’
Zie je jezelf ooit televisie maken?
‘Ik heb de smaak wel een beetje te pakken gekregen. Ik heb de eindscène van de reeks mogen regisseren van Jan. Niet technisch natuurlijk, daar heb ik niet de opleiding voor genoten, maar ik heb de acteursregie gedaan. Nu ik er een beetje van heb mogen proeven, lijkt het me heel interessant. Met schrijven ben ik sowieso bezig. Het makerschap zit me wel in de vingers, dus het kriebelt zeker om zelf ooit iets te doen.’
Ben je blij met het resultaat?
‘Ik heb alleen nog maar de eerste drie afleveringen gezien, zonder de laatste finishing touches. Hoe hard ik ook naar mezelf blijf kijken om te zien wat beter kan, word ik toch al meegezogen. Het is echt een psychologische thriller. Het spannendste is dat je niet weet wie wat weet. Wat is er nu eigenlijk met Lisa gebeurd? Iedereen heeft zijn eigen theorie, iedereen gaat mee om zijn eigen reden. De vrienden ontdekken dat je blijkbaar nooit iemand echt kent, terwijl ze dachten van wel.’
Ik kan me voorstellen dat een ‘De Mol’-kijker graag naar ‘GR5′ kijkt, want het gaat ook over puzzelstukken samenleggen.
‘Ik ben echt wel benieuwd hoe GR5 gaat scoren. Er zei mij iemand dat het tegenover De Mol geprogrammeerd staat! Dat vind ik echt erg, want ik kijk zelf keigraag naar dat programma. Dus ik ga niet kijken naar GR5… Jawel, jawel (lacht)! Ik kan me voorstellen dat een De Mol-kijker ook graag naar GR5 kijkt, want het gaat ook over puzzelstukken samenleggen. En het zijn mensen die samen buiten op tocht zijn. Tegen De Mol kan je volgens mij niet op, maar tegenwoordig is het niet meer zo’n probleem als programma’s samenvallen. Iedereen kijkt wanneer en waar hij wil. GR5 is bovendien echt een serie om te bingen.’
‘GR5’ is vanaf zondag 22 maart elke week om 20u55 te zien op Eén en op VRT NU. Je kan de trailer hier bekijken.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
