Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

Vier lezeressen vertellen over een vriendin die ze 'verloren' aan het moederschap.

M’n vriendin is alleen nog mama: ‘Als je een kind krijgt, ga je je blijkbaar plots serieus gedragen’

Jullie zijn bff’s en niets of niemand kan daar iets aan veranderen. Tot een van jullie twee moeder wordt. En alléén nog maar mama is. Vier lezeressen vertellen hoe moeilijk het is om plots op de tweede plaats te komen.

Julie (32)


‘Sinds de komst van haar kindje zit mijn vriendin in de baby-zone. En dat is oké, ik begrijp dat zelfs. Ik gun haar de tijd om te wennen aan dat nieuwe mensje. Net zoals ik tijd nodig heb om te wennen aan de nieuwe versie van mijn vriendin: de mama-versie. Ze heeft nu niet alleen véél minder tijd om af te spreken, maar als we elkaar zien, lijkt het alsof ze er met haar hoofd niet bij is. Ik krijg dan het gevoel dat ik het gesprek gaande moet houden, omdat ze daar zelf geen fut meer voor heeft. En ook daarvoor kan ik begrip opbrengen, maar dat neemt niet weg dat ik haar mis. Hard.’

Annelies (28)


‘Dat taaltje... Ik kan dat taaltje niet verdragen! Toen mijn vriendin zelf nog geen kinderen had gebaard, noemden we baby’s gewoon baby’s. En kinderen kinderen. Net zoals je een kat een kat moet noemen. Nu gebruikt ze woorden zoals spruit en wolk en heeft ze het over kids. Kids! Ze heeft het niet meer over slapen en eten maar over dodo doen en jammie doen. Ik kan het niet meer aan. Of om het in haar woorden te zeggen: doedoe, stop!’

Julie (29)


‘Sinds mijn vriendin een baby heeft, zijn sommige dingen verboden. Zo mag of kan ik bijvoorbeeld niet meer hard­op zeggen dat ik moe ben, want zij is nog meer moe. Vanwege de baby. Hetzelfde met de mededeling dat ik het druk heb, want zij heeft het drukker. Vanwege de baby. Weinig tijd voor mezelf? Dat heeft zij helemaal niet. Vanwege de baby. Geen kleren meer die me passen? Juist. Van­wege de baby...’

Carol (31)




‘Mijn vriendin was vroeger het kleinste kind van ons tweeën. Ze kon onnozel doen, buitenpropor­tioneel reageren op pietluttigheden en koeken eten als ontbijt, lunch en diner. Tegenwoordig ligt dat anders, want zij heeft nu een kind. En als je een kind krijgt, ga je je blijkbaar plots serieus gedragen, alles relativeren en gezond eten. Ik loop constant te roepen dat ze plots zo volwassen geworden is. Het lijkt wel alsof ze een ander mens is. Maar bij nader inzien is dat misschien nog niet zo slecht... Ik zou beter ook fruitpap eten in plaats van fastfood en diepvriesmaaltijden.’

[td_smart_list_end]

Lees ook: 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '