Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

'Bij een truck pull, waar je een vrachtwagen achter je aan moet slepen, trok ik ooit acht ton. Daar ben ik wel trots op.'

VROUWEN MET STOERE HOBBY’S: Lieze (27) doet mee aan highland games

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist

Dat vrouwen ook een serieus stel figuurlijke ballen aan hun lijf hebben hangen, tonen we elke week door een vrouw met een stoere hobby in de kijker te zetten. Lieze Linden (27) trekt haar Schotse kilt aan om met boomstammen te smijten en aan touwen te trekken tijdens highland games.


De Limburgse Lieze Linden (27) doet als hobby mee aan highland games. ‘Voor mijn job als system engineer zit ik gemiddeld acht uur per dag achter mijn bureau’, vertelt Lieze. ‘Ik probeer dat gebrek aan beweging dus een beetje te compenseren met mijn heel intensieve hobby.’

Wat moeten we ons voorstellen bij highland games?

‘Die bestaan uit verschillende proeven die je met je team, bij mij zijn dat de Celtica’s, zo goed en zo snel mogelijk moet uitvoeren. Voorbeelden van zulke opdrachten zijn met boomstammen gooien, zware rotsblokken optillen en op een verhoog leggen, touwtrekken, een tractorband omverduwen enzovoort.’

Is deze competitie apart voor vrouwen en mannen?

‘Aan bepaalde wedstrijden kan je wel als gemengd team deelnemen, maar meestal wordt dat toch opgesplitst. Wij hebben een vrouwenteam waarvan er telkens zes meedoen aan de competitie. De leeftijden zijn heel uiteenlopend, onze jongste is 18 en de oudste is rond de 50 jaar.’

Hoe ben je daar ingerold?

‘Ik deed vroeger al aan crossfit en de strongman challenge, en ik was daar eerlijk gezegd behoorlijk goed in. Daarom wees mijn coach me door naar zijn vriendin, die al bij de Celtica’s zat. Na mijn eerste highland games had ik onmiddellijk de smaak te pakken!’

Hoe train je voor zulke wedstrijden?

‘We hebben ons eigen terrein, waar boomstammen en gewichten liggen om mee te oefenen. Dat doen we soms op zondagen als er geen wedstrijden zijn. Verder doe ik nog steeds crossfit en strongman challenge. Dat laatste is minder cardio, maar meer op kracht gericht, zoals powerliften. Verder moet je eigenlijk mentaal heel sterk zijn. Je moet tegen pijn kunnen en leren doorbijten.’

Wat is het zwaarste dat je ooit hief?

‘Bij een truck pull, waar je een vrachtwagen achter je aan moet slepen, trok ik ooit acht ton. Daar ben ik wel trots op. De zwaarste steen die ik ooit kon optillen, woog 90 kilo.’

Wil dat zeggen dat je supergespierd bent?

‘Nee, absoluut niet. Als ik mijn spieren opspan, dan zie je wel een kleine biceps verschijnen (lacht). Maar als je me op straat ziet lopen, zou je niet verwachten dat dit mijn hobby is. Ik ben met mijn 1m63 ook vrij klein. Dat werkt soms in mijn nadeel bij de highland games. Mijn lengte maakt het dus nóg pittiger!’

Volg je een speciaal dieet om je klaar te stomen voor die zware proeven?

‘Daar hou ik me totaal niet mee bezig. Ik doe dit puur voor het plezier. Bij de mannencompetitie zijn ze daar veel serieuzer mee bezig en nemen ze extra proteïnen of speciale shakes. Ik blijf genieten van mijn frietjes en chocolade (lacht).’

Het staat ook wat meer bekend als een mannensport, hé?

‘Klopt. Ik denk dat ik elke vrouw in België ken die meedoet aan highland games, omdat we met zo weinig zijn. Het schrikt heel wat vrouwen af, omdat het vooral krachtproeven zijn. Terwijl je niet alleen kracht nodig hebt, maar vooral een goede techniek. De gewichten zijn ook verschillend voor mannen en vrouwen. Als zij bijvoorbeeld 50 kilo moeten heffen, is dat voor ons 30.’

Kijken de mannelijke deelnemers daarom soms neer op jullie?

‘Totaal niet. Wij hebben ook een broedervereniging en die coachen en moedigen ons aan de zijlijn aan. Mannen die de sport niet zelf doen, durven wel al eens domme opmerkingen geven zoals: “Wat ga jíj daar doen?” Dat trek ik me niet aan. Ze moeten maar eens komen kijken, en dan bewijs ik hen graag het tegendeel.’

Heb je bepaalde bescherming aan?

‘Nee. Het enige wat wij dragen is een Schotse kilt – en ja, we dragen daar wel degelijk een onderbroek onder (lacht) – en een T-shirt met onze teamnaam op. Elk team heeft een verschillende kilt. Onze rok is groen-blauw met een rood-witte ruit.’

Met boomstammen gooien en rotsblokken opheffen, dat klinkt gevaarlijk.

‘Goh. Je moet gewoon een beetje oppassen. Je kiest zelf hoever je daarin gaat. Als ik een bepaald gewicht niet kan dragen, dan pas ik. Ik doe dit als hobby, en ik ga hier niet mijn lichaam voor kapot maken.’

Is het sowieso niet belastend voor je lichaam, al die kilo’s?

‘Ik heb in de vier jaar dat ik dit doe nog geen enkele blessure opgelopen. Na de wedstrijd heb ik wel last van stijve spieren en sta ik vol met blauwe plekken, maar daar blijft het gelukkig bij. Opnieuw: je moet gewoon je gezond verstand gebruiken.’

Kan je er eigenlijk prijzen mee winnen?

‘Er zijn een tiental wedstrijden per seizoen en we krijgen meestal een medaille of een beker. Als we geluk hebben, schenken ze een fles whiskey weg of heel af en toe een geldprijs. Maar in tegenstelling tot voetballers ga ik niet rijk worden van deze sport (lacht). Gelukkig is het geen dure hobby: het inschrijvingsgeld is zo’n 5 euro per wedstrijd. Enkel je kilt is iets prijziger: die kan variëren van 50 tot 100 euro, maar daar doe je dan ook een hele tijd mee.’

Ga je soms naar het buitenland voor competities?

‘Verder dan Nederland ben ik nog niet gegaan. De droom is een wedstrijd mee te pikken in Schotland, het land van oorsprong van de higland games. Maar dan zal ik eerst wel nog een beetje moeten trainen (lacht).’

Hoe reageert je omgeving op je bijzondere hobby?

‘Ze zijn meestal verbaasd, want ze zien voor hen geen spierbundel staan. Mijn nagels zijn verzorgd, ik kleed me graag fancy en ik maak me graag op. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen kracht heb.’

Is je partner geïntimideerd dat je zo sterk bent?

‘Nee. Die weet z’n mannetje wel te staan (lacht). Hij is nog steeds sterker dan ik en durft af en toe eens inspringen bij onze mannenploeg.’

Wat vind je zo leuk aan die spelen?

‘De samenhorigheid. We zijn echt één grote familie. Akkoord, het is een competitie, maar alles verloopt heel gemoedelijk. Ik beleef altijd een heel gezellige middag én ik verleg elke keer weer mijn grenzen. Het is leuk om de mensen te verrassen en ze te laten zien dat zo’n klein meisje als ik toch zo veel kracht kan hebben.’

Tot slot: waarom zou je de lezeressen aanraden om dit ook te doen?

‘Omdat het megagezellig is en omdat je veel sterker bent dan je denkt. De meesten, ik ook, stappen er schuchter in en denken dat ze het niet zullen kunnen. Maar geloof me: je zal jezelf verbazen en op die manier win je enorm veel zelfvertrouwen.’

Nog meer straffe madammen:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '