'Een puck kwam enkele jaren geleden pal op mijn mond terecht, waardoor mijn twee voorste tanden afbraken.'
VROUWEN MET STOERE HOBBY’S: Magali (30) speelt onderwaterhockey
Dat vrouwen ook een serieus stel figuurlijke ballen aan hun lijf hebben hangen, tonen we elke week door een vrouw met een stoere hobby in de kijker te zetten. Magali Vaes (30) bevindt zich elk weekend op de bodem van een zwembad voor een partijtje onderwaterhockey.
Magali Vaes is 30 jaar en woont samen met haar partner en hun dochtertje Mia in Bilzen. Naast mama en eventmanager is ze ook een professioneel onderwaterhockeyspeelster. ‘We zijn met onze club Orca Bilzen kampioen in België’, vertelt Magali.
Hoe ben je hierin gerold?
‘Ik was redster in een zwembad en werd op een dag gevraagd om voor de onderwaterhockeyclub te redden. Ik speelde op dat moment waterpolo en zwom veel, maar was daar een beetje op uitgekeken. Ik zocht een nieuwe uitdaging, dus na meer dan een jaar aan de kant te staan, besloot ik het zelf eens te proberen. Ondertussen speel ik al bijna elf jaar onderwaterhockey.’
Op welk niveau speel je die sport?
‘Op nationaal niveau. De Belgische competitie bestaat uit slechts vijf wedstrijden per jaar, telkens op zondag. Daarom speel ik ook mee in de Nederlandse damescompetitie met een club uit Maastricht en doe ik nog vaak mee aan vriendschappelijke toernooien in het buitenland.’
De meesten onder ons hebben nog nooit van onderwaterhockey gehoord. Kan je even uitleggen wat het precies inhoudt?
‘Onderwaterhockey speel je op de bodem van het zwembad. Twee ploegen van elk zes spelers (en maximaal vier wisselspelers) proberen te scoren door een loden puck met behulp van een korte stick van 30 centimeter in een doelbak op de bodem te duwen of te schieten. Een officiële wedstrijd duurt tweemaal één kwartier. Tactisch gezien lijkt het het meest op basketbal, aangezien we met z’n zessen allemaal zowel aanvallen als verdedigen. Er is dus geen doelman.’
Over welke kwaliteiten moet je beschikken om een goede onderwaterhockeyspeler te zijn?
‘Eerst en vooral moet je goed kunnen zwemmen, want snelheid is een groot pluspunt in onze sport. Verder voel je je best comfortabel in en onder water, en ben je een teamspeler. Al de rest leer je wel. Niemand is vanaf de eerste dag een goede onderwaterhockeyspeler, omdat het natuurlijk geen alledaagse omgeving is. We hebben dus beginners van 8 jaar, maar ook van 28 jaar.’
Moet je lang je adem kunnen inhouden?
‘Het klinkt misschien gek, maar dat is niet zo belangrijk. Je moet namelijk niet per se heel lang onder water blijven, maar wel op het juiste moment naar beneden gaan. Je voert dan op de bodem een goede actie uit en keert terug naar boven om adem te halen, om vervolgens snel weer onder water te gaan. Het is dus een pak belangrijker om tactisch inzicht te hebben en snel te recupereren. We trainen wel op het inhouden van onze adem, maar dat is niet de doorslaggevende factor om een goeie speler te zijn. Ikzelf kan onder water 75 meter aan een stuk zwemmen, wat dus neerkomt op zeker anderhalve minuut mijn adem inhouden.’
Je spendeert waarschijnlijk heel veel tijd in het water. Wil dat zeggen dat je een echte waterrat bent?
‘Ja! Al sinds ik 5 jaar oud was, heb ik altijd hobby’s in het water gehad, zoals zwemmen, waterpolo en tegenwoordig onderwaterhockey. Als ik op vakantie ga, moet ik in de buurt van de zee verblijven of moet er een zwembad aanwezig zijn.’
Welke uitrusting draag je tijdens het spelen?
‘Wij gebruiken zwemvliezen, een duikbril, een handschoen om je hand te beschermen en een snorkel om het spel te kunnen volgen als je even naar het wateroppervlak gaat om adem te halen. Oh ja, en een badpak of zwembroek, natuurlijk.’
Zwembroek, zeg je. Het is dus een gemengde sport?
‘Klopt. In ons team zitten zowel mannen als vrouwen. Ik leerde zo zelfs mijn vriend kennen. De liefde voor de sport leverde me de liefde van mijn leven op (lacht). We hebben ondertussen zelfs dochtertje Mia, die nu één jaar oud is.’
Zitten jij en je vriend in hetzelfde team?
‘Ja. Hij is zelfs mijn trainer. Het is tof om na een drukke werkdag snel nog even samen te trainen. Het nadeel is dat we bij wedstrijden allebei moeten spelen en we dus sowieso een babysit nodig hebben. Lang leve de grootouders (lacht)! Tijdens toernooien nemen we Mia gewoon mee en kunnen we tussen de wedstrijden door gezellig wat plonzen. Tijdens het spelen past een van onze vele hockeyvrienden een kwartiertje op haar.’
Draag je make-up tijdens het spelen?
‘Ja. Onze trainingen vallen op een weekavond, dus ik doe mijn schmink van overdag niet speciaal af voor ik het zwembad in duik. Iedereen is het al gewoon dat de dames er na een training een beetje als een panda uitzien (lacht). Waterproof mascara is geen optie, want na verloop van tijd loopt die sowieso uit, en die er nadien afkrijgen, is de hel!’
Is het soms een gevaarlijke hobby?
‘Het water houdt heel veel blessures tegen en zwemmen is een erg goede sport voor je lichaam, aangezien je niet één specifiek lichaamsdeel gebruikt en dus kan overbelasten. Alleen die puck is tricky. Dat ding weegt anderhalve kilo en wordt aan hoge snelheid vooruit geschoten. Dat kan soms zorgen voor bloedneuzen, blauwe ogen, opengebarsten wenkbrauwen, kneuzingen of – in mijn geval – iets ergers...’
Oei, heb je een zware blessure gehad?
‘Ja. Ooit kwam ik bij het naar beneden zwemmen te dicht bij mijn tegenspeler, die op dat moment net de puck schoot. Die kwam helaas pal op mijn tanden terecht. Ik droeg toen nog geen mondbescherming aan mijn snorkel, waardoor mijn twee voorste tanden afbraken. Ik probeerde de stukjes samen met mijn teamgenoten nog te zoeken op de bodem, maar die waren jammer genoeg spoorloos. Gelukkig is de tante van mijn vriend tandarts en kon ik last minute bij haar terecht om mijn gebit te herstellen. Ik liep nog een aantal dagen met dikke en blauwe kaken rond, maar voor de rest zag je er gelukkig niks meer van.’
Wat is het gekste wat je al meemaakte dankzij onderwaterhockey?
‘Ik trok een tijdje geleden een jaar door Nieuw-Zeeland en Australië, en die reis kostte me bijna niets, want ik kon altijd gratis logeren bij mensen die ik kende uit verschillende onderwaterhockeyteams. Het is een kleine gemeenschap, wat betekent dat ik overal ter wereld wel een slaapplaats hebt. Da’s handig.’
Is het een dure sport?
‘Je maakt het zo duur als je zelf wil. Het basismateriaal, zoals je uitrusting, valt goed mee qua prijs. Bovendien kan je er makkelijk vier jaar mee verder. Ook het inschrijvingsgeld is zeer laag in vergelijking met andere sporten. Maar als je zoals ik in het buitenland speelt voor EK’s en WK’s, dan wordt het een pak duurder. Voor de verplaatsings- en verblijfkosten draai je immers zelf op.’
Wat zijn de reacties van je omgeving als je vertelt dat dit je hobby is?
‘Jammer genoeg valt bijna iedereen uit de lucht als ik hen vertel welke sport ik beoefen. De bekendheid van onderwaterhockey laat echt te wensen over, en dat komt vooral omdat supporters niet echt kunnen zien wat er op de bodem van het zwembad gebeurt. Soms zijn er camera’s die registreren wat zich onder water afspeelt, en dat kan je dan volgen op grote schermen. Maar dat is een heel dure installatie die je enkel op grote toernooien en competities terugvindt. Zelf proberen we dat te doen met GoPro’s, maar de kwaliteit daarvan is niet zo uitstekend.’
Doen mensen soms lacherig of neerbuigend over je hobby omdat ze zich er niet onmiddellijk iets bij kunnen voorstellen?
‘Ja. Mopjes als “Ga je binnenkort dan ook onderwaterschaken proberen?” komen regelmatig voorbij. Maar die commentaar vermindert als je mensen uitnodigt voor een training. Dan zien ze dat het een serieuze sport is die wij met veel passie uitoefenen.’
Waarom vind je het zo leuk?
‘Het is de ultieme ploegsport. Communicatie onder water is bijna onmogelijk, dus je moet blindelings vertrouwen op je medespelers, die daardoor een voor een supergoede vrienden zijn geworden. Het is in ons land een niet zo populaire sport, waardoor we vaak naar het buitenland reizen voor toernooien en veel nieuwe mensen leren kennen. Die vriendschappen en reizen maken het echt de leukste sport ooit. Bovendien is die voor mij een manier om volledig tot rust te komen, zeker nu ik sinds vorig jaar mama ben geworden.’
Vertel!
‘Die stilte onder water zorgt ervoor dat ik volledig in mijn eigen wereld zit en al mijn zorgen vergeet. Met mijn drukke job en gezinsleven is het echt een must voor mij om me te kunnen uitleven en eens even aan niets anders te moeten denken. Bij onderwaterhockey heb ik door het gebrek aan zuurstof geen andere keuze dan me daar volledig op te focussen (lacht).’
Tot slot: waarom zouden onze lezeressen deze hobby moeten aanvatten?
‘Het is een supercoole teamsport die je kan combineren met reizen. Wat wil een mens nog meer? We spelen ook vaak gemengd, waardoor vrijgezelle dames een hele resem aan knappe mannen in Speedo’s kunnen tegenkomen (lacht).’
Nog meer straffe vrouwen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
