4 lezeressen over waarom zij wachten met seks: ‘Hij krijgt mijn lichaam niet cadeau’

‘Soms voelt het heel gênant, maar op andere momenten ben ik er trots op: ik ben op mijn 22ste nog maagd. Als er onder vrienden over dates of seks gesproken wordt, kan ik nooit meepraten. Ik ben geen dater en heb alleen ervaring met voorspel. Dé daad blijf ik uitstellen. Het is een bewuste keuze omdat ik het echt met iemand wil doen die me in al mijn facetten respecteert. Daarmee bedoel ik zowel mijn emotionele kant als mijn onkunde op seksueel vlak. Ik merk bijvoorbeeld dat jongens steeds meer uit zijn op casual seks. Praten, elkaar leren kennen of diepgang? Nee, dat is er te veel aan. Bovendien willen ze alleen “goeie” seks, wat ik hen niet kan geven, omdat ik geen idee heb van hoe het moet. Al doende leer je natuurlijk, maar om te leren heb je een leraar nodig, en die rol lijkt geen enkele jongen nog op zich te willen nemen. Tot die tijd geef ik er de voorkeur aan om meer te experimenteren met seksuele speeltjes. Ik merk dat ik zo meer te weten kom over hoe het echt voelt om te bevredigen en bevredigd te worden. Wanneer ik iemand vind die me echt respecteert, wil ik die ervaring delen.’

Jessie (27): ‘Anderhalf jaar geleden stapte ik in het huwelijksbootje. Die avond hadden mijn man en ik voor de eerste keer seks. Waarom dan pas? Uit romantische overwegingen. Mijn ouders vertelden vroeger regelmatig dat zij tot na hun trouwfeest hadden gewacht, en dat vond ik als tiener een prachtig sprookje. Zoals de meeste meisjes dromen over hun ideale trouwjurk, droomde ik over de ideale huwelijksnacht. Dat wachten vond ik niet moeilijk, maar aan mijn lief vertellen dat ik liever geen seks wilde voor we getrouwd waren, was een grote drempel. In het begin wist hij niet zo goed wat hij ervan moest denken, maar na een paar gesprekken stelde hij me gerust: hij wilde zijn leven met me delen en wilde wel wachten als ik dat echt belangrijk vond. Na een jaar vroeg hij me ten huwelijk, en een halfjaar later werd zijn geduld beloond.’

‘Ik was nog maar veertien toen ik voor het eerst seks had. Mijn vriendje was drie jaar ouder en had al ervaring. Als tiener wilde ik geen seut lijken, dus deed ik alsof ik er ook klaar voor was. Zo’n maand later dumpte hij mij. Alsof dat niet erg genoeg was, hoorde ik achteraf van vriendinnen dat hij me niet spannend genoeg vond. Dat vormde het begin van een losbandige periode. Ik ging regelmatig naar tentfuiven in de buurt en liet me daar meermaals verleiden tot seks in de bosjes achter de tent. Niet per se omdat ik daar zin in had, wel om te kunnen vertellen dat ik veel en spannende seks had. Toen ik ging studeren en me aansloot bij een studentenclub, werd het er niet beter op. Mijn zelfvertrouwen was volledig gebaseerd op hoe aantrekkelijk mijn mannelijke medestudenten me vonden en hoeveel ik er in bed kreeg. Tot een van hen me een soa gaf. Het was er een die makkelijk te genezen was, maar de mentale schok zinderde lang na. Met de hulp van een studentenbegeleider kwam ik in contact met een erotisch counselor. Zij leerde me wat zelfliefde en zelfrespect zijn. Ondertussen ben ik twee jaar samen met een heel lieve en zorgzame vriend. Hij heeft geen eeuwigheid hoeven te wachten, maar kreeg mijn lichaam ook niet cadeau. Ik geloof dat we ongeveer drie maanden intens aan het daten waren toen we na een gesprek over onze toekomstplannen heel intiem met elkaar naar bed zijn gegaan. Het was lang geleden dat ik seks had gehad, maar het voelde meteen veel bevredigender aan dan al die avontuurtjes van vroeger. Ik deed het om de juiste reden: omdat ik er echt zin in had en omdat ik iets intiems wilde delen met een jongen die ik graag was gaan zien.’

Sarina (24): ‘Voor je het vraagt: nee, ik ben niet religieus, heb geen vaginisme, ben niet lesbisch noch aseksueel en draag geen seksuele trauma’s uit het verleden mee. Al die opmerkingen heb ik al moeten horen... Ik wil gewoon wachten omdat seks voor mij iets bijzonders is dat ik wil delen met iemand die ik graag zie en bij wie die gevoelens wederzijds zijn. Zelf voel ik me daar supergoed bij, maar voor anderen blijkt dat een heel raar gegeven. Als ik – zelfs tegen mijn eigen vriendinnen – zeg dat ik niet geïnteresseerd ben in casual seks, kijken ze me vol ongeloof aan. Voor zoveel mensen is seks de normaalste zaak ter wereld geworden, iets wat niet meer samenhangt met liefde. Begrijp me niet verkeerd: iedereen moet vooral doen waar ze zich goed bij voelen, maar ik vind het raar dat met iedereen tussen de lakens duiken meer aanvaard is dan wachten op een bijzondere liefde.’