In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Dominiek.
Identikit
- Het koppel: Dominiek (29) en Jens (27)
- Ze vormden al 8 jaar een koppel voor ze officieel man en vrouw werden.
- Na een impulsief huwelijksaanzoek in de zomer van 2015 stapten Dominiek en Jens in het huwelijksbootje op 12 september 2020.
- Samen zijn ze de trotse ouders van zoon Vince (4,5) en dochter Oone (bijna 3).
De bruiloft
‘Jens en ik maakten zich ieder afzonderlijk klaar, ik bij mijn ouders thuis – in het gezelschap van mijn bruidsmeisjes – en hij bij de zijne. Onze kinderen Vince (4,5) en Oone (bijna 3) gingen met hem mee. Mijn schoonmoeder koos hun outfits uit en zo zouden die een verrassing voor me blijven tot in het gemeentehuis. Voor het zover was, spraken Jens en ik onder ons tweetjes af voor de first look en een korte shoot met onze fotografe Hanne Kelchtermans. Het werd een heel romantisch moment zonder pottenkijkers (lacht).’
Een dansfeest was uit den boze, maar we deden toch een openingsdans.
‘Na de foto’s reden we in mijn schoonmoeders oldtimer, een Triumph Spitfire, naar het gemeentehuis waar we werden opgewacht door familie, vrienden en collega’s. Onderweg hadden Jens’ collega’s een erehaag gevormd met camions. Zo attent! Eenmaal de burgerlijke ceremonie erop zat, reden we met z’n alleen naar de feestlocatie, Villa Zwart Goud in Heusden-Zolder. Een dansfeest was vanwege de strenge maatregelen uit den boze, maar Jens en ik konden het toch niet laten om een openingsdans te doen. Ondanks COVID-19 werd het een superfijne en gezellige dag.’
Dominieks tip
‘Doe enkel wat jullie als koppel graag willen doen. Door het coronavirus hebben we veel moeten laten vallen en keuzes moeten maken. Maar of je nu met 150 gasten viert of met 30, de liefde primeert.‘
Waar Dominiek het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘Initieel stond er een diner aan tafel gepland voor zo’n 150 gasten. Vanwege de strenge coronamaatregelen is dat niet kunnen doorgaan. Jammer voor ons, maar minder voor onze portemonnee. Het kostenplaatje had er met zo’n uitgebreid diner héél anders uitgezien (knipoogt).‘
Wil jij ook graag over je huwelijk vertellen? Lees hier hoe je je kandidaat stelt.
De jurk
‘Voor mijn jurk reed ik met mijn mama, schoonmama en beste vriendin naar Ann en John Bruidsmode in Eindhoven. Het vijfde exemplaar dat ik paste, was dé jurk. Ik droomde van een klassieke, chique jurk, maar ze mocht wel een “vavavoom-effect” hebben (lacht). De jurk is er eentje uit Justin Alexanders lijn Sincerity. De sluier – een must voor mij – was van het Nederlandse label Poirier. Inclusief retouches bleef ik mooi onder mijn vooropgestelde budget van 1.500 euro.’
De first look (pt. I)
‘Samen met mijn bruidsmeisjes – vriendinnen die ik leerde kennen op school, de jeugdbeweging of tijdens mijn studie vroedkunde – maakte ik me klaar voor de grote dag. Visagiste en kapster Laura Scheffers nam de make-up en mijn kapsel voor haar rekening. Mijn jurk trok ik in het bijzijn van mijn mama en mijn getuige aan. Zo had ik niet alleen met Jens, maar ook met mijn vriendinnen een first look (lacht). De jurken van “mijn” meisjes kochten we een jaar eerder bij bruidsboetiek WED2B in Antwerpen. Het kleurenthema was donkerpaars, niet toevallig mijn lievelingskleur. Naast de jurken van mijn bruidsmeisjes waren ook het boeket, Jens’ kostuum, de taart, de sokken van de bruidsjonkers en zelfs mijn kousenbandje mooi op elkaar afgestemd (lacht).’
De first look (pt. II)
‘Jens en ik spraken af elkaar voor het eerst te zien aan een bospad dat de Hasseltse deelgemeenten Spalbeek en Kermt met elkaar verbindt. We vonden deze plek bij toeval tijdens een fietstocht. Mijn papa zette me af en Jens stond me op te wachten met z’n rug naar mij toe. Onze fotografe Hanne Kelchtermans legde dit bijzondere moment op de gevoelige plaat vast. Nadien maakten we nog enkele foto’s in het bos zelf.’
De verrassing
‘Toen we onder ons tweetjes naar het gemeentehuis van Herk-de-Stad reden in de Triumph Spitfire van mijn schoonmoeder, stonden Jens’ collega’s – hij werkt bij een transportbedrijf – ons ter verrassing op te wachten langs de baan met hun vrachtwagens. Een bijzonder emotioneel moment voor ons beide, maar vooral voor Jens. Hij had het totaal niet verwacht, maar het was een prachtig gebaar met kippenvel tot gevolg.’
Het burgerlijk huwelijk
‘Bij aankomst aan het gemeentehuis stonden onze familieleden en vrienden ons op te wachten met witte ballonnen met ons logo erop gedrukt. Vanwege het mooie weer hoefden we niet binnen te trouwen, maar mochten we elkaar het jawoord geven onder een romantisch prieel. Zo kon iedereen erbij zijn, wat een meevaller!’
Het gezinsportret
‘Na de burgerlijke ceremonie trokken Jens en ik met onze kinderen naar de mijnsite van Heusden-Zolder voor enkele foto’s. We wisten dat de shoot niet te lang mocht duren, want die twee varkentjes van ons hebben niet zoveel geduld (schaterlacht). Toch vonden we het heerlijk om hen er de hele dag bij te hebben. Onze vaste babysit heeft de hele dag lang op hen gepast en nam ze ‘s avonds mee naar huis. Een aanrader (knipoogt).’
De bruidsmeisjes
‘Eenmaal gearriveerd op onze feestlocatie, Villa Zwart Goud in Heusden-Zolder, was het tijd voor enkele foto’s met mijn bruidsmeisjes. Na jarenlang mijn gezeur over ons trouwfeest te moeten aanhoren, was ik ontzettend blij dat ze er alle vijf bij konden zijn.’
De bruidsjonkers
‘Ook Jens kon op onze huwelijksdag op de steun van zijn kameraden rekenen. Hoewel we geen groot feest mochten houden en er ook niet gedanst kon worden, hebben we een geweldige avond gehad.’
De bruidstaart
‘Onze bruidstaart zou er normaal een tikkeltje groter hebben uitgezien (lacht). Gelukkig heeft Karin Op de Beeck van Chateau Gateau magische handen. Speciaal voor ons maakte ze een kleinere versie van onze – uiteraard paarse – droomtaart: een chocoladebiscuit met tiramisu, boterroom en krokante nootjes ertussen. Hoewel Jens geen fan is van bloemen op een taart, vond ik een naked cake zonder versiering maar niks. Uiteindelijk kozen we voor een mix van lavendel, lisianthus, orchidee en distel.’
De openingsdans
‘Een dansfeest was uit den boze, een openingsdans mocht gelukkig wél. Eerst wilden Jens en ik niet dansen, want na die dans zou er niets meer volgen. Uiteindelijk zijn we er dan toch maar voor gegaan en daar waren we achteraf allebei heel gelukkig mee. De nummerkeuze blijft geheim tot volgend jaar. Dan hopen we een groot feest te geven mét dansfeest.’
Foto’s: Hanne Kelchtermans Photography
Nog meer #WeddingWednesdays:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
