'Zo'n jaar na onze bruiloft is mijn mama onverwachts overleden. Ik ben zo dankbaar dat ze erbij was en we deze ervaring nog met elkaar hebben kunnen delen.'
#WeddingWednesday: Eline & William: ‘Mijn familie zag onze atypische bruiloft eerst niet zitten, maar na afloop waren ze helemaal overtuigd!’
In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Eline.
Dinsdag 6 april GRATIS bij Flair: de Flair Trouwspecial met maar liefst 56 pagina’s aan inspiratie. Mis ‘m niet!
Identikit
- Het koppel: Eline en William (beiden 28)
- Ze kenden elkaar 10 jaar voor ze officieel man en vrouw werden.
- Na een huwelijksaanzoek op kerstavond gaven Eline en William elkaar het jawoord op 16 september 2017, exact 17 dagen voor ze 10 jaar samen waren. Williams geluksgetal is 17. Het was voor het koppel dan ook een must om dat cijfer in de huwelijksdatum te verwerken.
De bruiloft
‘Trouwen doe je maar één keer. Dus wilden we het meteen groots aanpakken, op onze eigen manier! Daarom organiseerden we een heus muziekfestival, Wedstock ’17. We deden bijna alles zelf, wat heel intens was, maar daardoor konden we het ook helemaal naar onze zin verwezenlijken.’
We deden bijna alles zelf, wat heel intens was, maar daardoor konden we onze bruiloft helemaal naar onze zin verwezenlijken.
‘We wilden geen stijve bedoening, maar een warm, vrolijk en intiem feest met onze liefste vrienden en familie. We opteerden voor een ontspannen ceremonie in een festivaltent, een toog, eetkraampjes en een barbecue en een concert door bevriende muzikanten. Mijn familie zag zulke atypische bruiloft eerst niet zitten, maar na afloop waren ze helemaal overtuigd!‘
Elines tip
‘Begin op tijd als je veel zelf wil doen. Wij startten een jaar op voorhand met de voorbereidingen en het knutselwerk. Wees bovendien niet te beroerd om hulp te vragen. Een DIY-huwelijk betekent niet dat je álles alleen moet doen. Het creëert net de gelegenheid om samen met je bruidsmeisjes, familie en vrienden naar je bruiloft toe te werken, wat voor een nog sterker gevoel van verbondenheid zorgt op de dag zelf. Tot slot raad ik aan om op je huwelijksdag af en toe bewust tijd apart in te lassen met je kersverse echtgeno(o)t(e) om echt te genieten van je dag en van elkaar.’
Wat Eline achteraf gezien liever anders had gedaan
‘Achteraf gezien had ik een trouble-shooter moeten aanstellen op wie ik die dag kon rekenen om onverwachte probleempjes op te lossen. Iemand die zich klem had geparkeerd, onvoldoende bestek op de tafels,… Omdat we alles zelf hadden geregeld, kwamen de gasten naar William en mij toe, wat ervoor zorgde dat we soms niet ten volle konden genieten van onze dag.’
Waar Eline het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘Initieel gingen we op zoek naar traditionele gouden trouwringen, maar eenmaal we de kostprijs daarvan wisten – meer dan € 1.000 – kozen we al snel voor een zilveren variant die ons maar € 100 kostte. We lieten onze ringen ontwerpen bij mijn favoriet juwelenwinkeltje, Moon Silver Shop in Wilrijk. Met het uitgespaarde geld konden we meer drank voor onze gasten voorzien (knipoogt).’
Wil jij ook graag over je huwelijk vertellen? Lees hier hoe je je kandidaat stelt.
De jurk
‘Ik vond mijn trouwjurk online bij de Amerikaanse webshop BHLDN, het bruidsmerk van Anthropologie. Prijskaartje? Een luttele € 250. Het was een beetje eng om een jurk aan te kopen zonder ze eerst te hebben gepast, maar na wat aanpassingen van de kleermaker zat ze als gegoten. Mijn lingerie en onderrok vond ik bij Het Bruidsparadijs in Merksem, mijn riempje maakte ik zelf en mijn gouden pumps van Tamaris bestelde ik online.’
De sfeer
‘Geen festival zonder polsbandjes! We lieten voor elke gast een heus Wedstockbandje maken en deelden die uit. Onze uitnodigingen werden door een goede vriend vormgegeven als festivaltickets. De wegwijzer en vlaggetjes – meer dan 200 meter lang! – maakte ik zelf in het jaar voor het feest met behulp van mijn bruidsmeisjes.’
De gasten
‘Een festival is geen festival zonder internationale gasten! Onze vrienden uit Newcastle, Schotland, Noorwegen, en zelfs de Verenigde Staten zakten speciaal voor de gelegenheid af naar België. Onze Schotse vrienden kwamen in traditionele klederdracht: hun kilts hadden heel wat bekijks aan het gemeentehuis en op het feest!’
De bloemen
‘Voor de bloemen deden we beroep op de intussen ter ziele gegane bloemenzaak Penart in Berchem. De bloemist had aan een half woord genoeg om het bruidsboeket van mijn dromen samen te stellen en verzorgde ook prachtige stukken om op te hangen aan de ceremonieboog. Doorheen het jaar voor de bruiloft verzamelden we wijnflesjes die de bloemist vulde met veldbloemen. Tot slot verzorgde mijn grootmoeder de bloemstukjes voor de ceremoniewagen, onze tafels en stoelen.’
De ceremonie
‘We trouwden niet in de kerk maar wilden wel een ceremonie houden. Onze schoonzus Marieke leidde alles in goede banen en bokste samen met onze getuigen, vrienden en ouders een prachtige en muzikale dienst in elkaar. Onze geloften schreven we zelf. Als hoogtepunt bracht ook mijn verlegen broer onverwachts een emotionele speech, waarvoor iedereen een zakdoekje nodig had.’
De shoot
‘Er liepen maar liefst drie fotografen rond op ons huwelijk: een oud-klasgenoot en zijn vriendin die vanaf de ceremonie tot het avondfeest de dag vastlegden en een bevriende fotograaf met wie we naar het gemeentehuis trokken en die onze shoot op zich nam. Omdat we hem kenden en vertrouwden, waren we meteen op ons gemak, wat voor hele leuke foto’s vol karakter heeft gezorgd!’
De getuigen
‘Zowel William als ikzelf hadden twee getuigen. Hij koos zijn broer Seba en zijn beste vriend Cédric, ik mijn beste vriendin Heleen en mijn mama Britt. Ik was ook haar getuige op haar tweede huwelijk. Mijn mama is een jaar na ons huwelijk onverwachts overleden. Ik ben zo dankbaar dat ze erbij was en we deze ervaring nog met elkaar hebben kunnen delen.’
De band
‘William is muzikant en heeft een héleboel muzikale vrienden en kennissen. Zijn broer Seba en bandleden Wim, Yoshi en Laurence verzamelden nog wat muzikanten en vormden een weddingband die al onze favoriete liedjes speelde. Hun optreden was het hoogtepunt van de avond! Verder hadden we nog een latin band, een dj die enkel golden oldies draaide en een klassieke gitarist te gast op ons festivalhuwelijk.’
De taart
‘Al sinds chocoladebar Quetzal de deuren opende in Antwerpen, ben ik fan van hun brownies. Over ons dessert hoefden we dan ook niet lang na te denken. We bestelden er een groot aantal brownies, waarna mijn vriendinnen aan de slag gingen om er een sprookjesachtig mooie taart mee te maken. Onze gasten waren er dol op, en de restjes hebben William en ik ’s nachts weggewerkt bij een hongertje na het dansen!’
De openingsdans
‘Voor onze openingsdans kozen we het liedje “Silly Love Songs” van Paul McCartney, waarop choreograaf Davy Brocatus van Dansstudio 123 ons een choreografie aanleerde. Ik denk dat ik nóg zenuwachtiger was voor de openingsdans, dan voor het jawoord! Maar ondanks de oneven ondergrond ging het goed en genoten onze gasten er net zozeer van als wij.’
Foto’s: Jens De Haes, Elien Lievens en Nigel Grey Dubois.
Nog meer #WeddingWednesdays:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
