‘Zo’n behandeling werkt verslavend, daarvan moet je je bewust zijn. Je ziet er even wat mooier uit en het is dan ook makkelijk om als je je even niet goed voelt weer voor een prikje te gaan.’
UITGETEST: onze redactrice ging voor het eerst naar de cosmetisch arts
Nog nooit waren botox en fillers zo populair als nu. Vraag jij je soms ook af: wat zou een cosmetisch arts met mijn gezicht doen? Welke invloed zou dat op mijn zelfvertrouwen hebben? En valt zo’n ingreep wel te rijmen met bodypositivity? Wij ook! Flairredactrice Ise ging op onderzoek.
Ik beken: ik ben een maagd op vlak van cosmetische geneeskunde. Het valt me wel op dat steeds meer mensen in mijn omgeving iets kleins aan hun gezicht laten doen – botoxje hier, fillertje daar. En met opvallen bedoel ik: ik val ervan achterover omdat je het vaak totaal niet ziet, zo natuurlijk is het. Mijn mening is door de jaren heen erg veranderd. Toch heb ik nooit overwogen om zelf eens te ontdekken wat mijn opties zijn. Tijd om op avontuur te gaan!
Complex aanpraten
Ik maak een afspraak bij drie verschillende klinieken – Evolve Clinic in Schilde, Carpe Clinic in Antwerpen en UMA Clinic in Amsterdam – en begin te googelen als voorbereiding. Al snel beland ik in de krochten van het internet, omringd door getuigenissen van mensen met door kwakzalvers verpeste gezichten. Slecht idee, ik begin te piekeren. Wat als de dokters imperfecties blootleggen waaraan ik me nu nog niet stoor? Wat als ze te rechtdoorzee zijn? Zouden ze me een complex kunnen aanpraten? Ik sluit mijn computer in de hoop om ook mijn gedachten af te sluiten.
Wat als de dokters imperfecties blootleggen waaraan ik me nu nog niet stoor? Zouden ze me een complex kunnen aanpraten?
De volgende dag begin ik opnieuw aan de voorbereiding. Ik besef al snel dat ik er niet veel van weet. Wat is een cosmetisch arts eigenlijk? Is dat een fancy naam voor een plastisch chirurg? (Bijgeleerd: een cosmetisch arts richt zich voornamelijk op niet al te ingrijpende behandelingen van het gelaat, zoals botox, fillers…) Ik haal er een spiegel bij en bedenk welke concrete vragen ik wil stellen, mochten de dokters niet meteen een voorstel doen. Echt complexen heb ik niet, maar ik hoef toch niet lang na te denken over wat ik minder mooi vind aan mezelf. Ik vind dat ik er vaak vermoeid uitzie en herinner me dat mijn lippen mooier waren toen ik enkele jaren geleden blokjes droeg. Ik kan er niet meteen de vinger op leggen wat er concreet zou moeten veranderen, maar laat dat aan de artsen over.
Nachtmerriescenario
De ochtend van de eerste afspraak begin ik stress te krijgen. Ik kom dus ook ruim op tijd en vlij me neer in de wachtzaal. Er zitten nog andere vrouwen en tegen mijn verwachtingen – lees: vooroordelen – in zijn het geen fake bimbo’s, maar gewoon knappe, fris uitziende vrouwen. Oef, dat stelt me al wat gerust. Als ik voor dokter Pamela Willekens zit, vraag ik haar meteen wat ze aan mij zou veranderen. Ze antwoordt resoluut: de vraag is niet wat zij me zou aanraden, de vraag is wat mij stoort en wat ik zou willen aanpakken. ‘Ik wil zeker niemand een complex aanpraten’, motiveert ze. De nachtmerriescenario’s waarin ik al huilend weer naar buiten loop, verdwijnen stilaan uit mijn hoofd. Ik moet dus zelf vertellen waarom ik hier ben.
Ik zeg dat ik er vaak vermoeid uitzie en me stoor aan mijn walletjes. Ze kaatst de bal terug door te vragen of ik ook vaak vermoeid ben. Inderdaad, die zit. Natuurlijk bestaat er zoiets als oorzaak en gevolg, goed om me daarvan ook weer bewust te zijn. Ik leer dat de huid onder mijn ogen wat dunner dan gemiddeld is, waardoor de onderliggende spieren doorschemeren en de huid wat donkerder lijkt. Er bestaat volgens de dokter een behandeling voor die niet te ingrijpend is en ervoor kan zorgen dat het in de toekomst minder erg wordt. Ze opteert niet voor filler – ‘Hoe langer ik in dit vak zit, hoe minder filler ik onder de ogen zet’ – maar zou eerder kiezen voor het verbeteren van de huidkwaliteit.
PRP
In dit geval raadt ze een behandeling met PRP aan, plaatjesrijk plasma. Daarvoor wordt bloed afgenomen, het plasma eruit gehaald en vervolgens wordt het met kleine naaldjes geïnjecteerd. Dat zorgt voor de regeneratie van de huid, stimuleert de aanmaak van collageen en kan een mooi effect hebben. Ze wijst me erop dat deze behandeling niet alleen heel veilig is – je gebruikt lichaamseigen stoffen – maar ook allesbehalve ingrijpend. Voordat je beslist, vraag je je het best af of het omkeerbaar is, want je wil achteraf geen spijt hebben. ‘Soms wordt er veel te makkelijk gedaan over even een spuitje halen’, vertelt de dokter nog. Het is duidelijk, hier loop je niet zomaar even binnen om zonder vragen wat werk te laten uitvoeren.
Ben ik nu volwassen?
Daarna focussen we op mijn tweede vraag: mijn lippen. Aan mijn lipvolume zou Willekens niets veranderen, maar ze benoemt wel dat mijn bovenlip wat naar binnen krult wanneer ik feller lach. De oplossing: een lip flip. Door wat drupjes botox boven mijn mond in te spuiten zou mijn lach zachter worden en zou je meer lip en minder tandvlees zien. Het voordeel is dat een botoxbehandeling tijdelijk en omkeerbaar is en dat het goed gedoseerd kan worden. Als ik voor die optie kies, zou ze meteen ook een drupje botox boven mijn wenkbrauwen zetten en misschien eentje aan de haarlijn, om mijn blik wat frisser te maken. Ook hier wijst Willekens me weer op de valkuilen: zo’n behandeling werkt verslavend, daarvan moet je je bewust zijn. Je ziet er even wat mooier uit en het is dan ook makkelijk om als je je even niet goed voelt weer voor een prikje te gaan. ‘Ik vind het mijn taak om daarover te waken als arts.’ Het geeft me een goed gevoel – en wat hoop voor de wereld – dat zij ook aandacht heeft voor het mentale aspect.
Zo’n behandeling werkt verslavend, daarvan moet je je bewust zijn. Je ziet er even wat mooier uit en het is dan ook makkelijk om als je je even niet goed voelt weer voor een prikje te gaan.
Wanneer ik naar huis rij, merk ik dat er wel een zaadje geplant is. Nog de hele avond denk ik: zou ik er toch niet gewoon voor gaan? Al jaren vraag ik me af wanneer je nu écht volwassen bent. Als je alleen gaat wonen, een huis koopt, blij bent met je nieuwe stofzuiger of als je de dertig gepasseerd bent? Nu weet ik het antwoord. Als je hoort dat je ‘stilaan met botox mag starten’, dat is het moment waarop je beseft dat je écht volwassen bent.
Een PRP-behandeling bij dokter Pamela Willekens kost € 250, voor een lip flip betaal je er tussen de € 60 en de € 85.
Goede huid, mooie snoet
Een week later meld ik me – met toch weer knikkende knieën – aan bij Carpe Clinic. Eerst heb ik een afspraak met een consultant, daarna ga ik naar de arts. De enthousiaste consultant Neely neemt me mee voor de intake en huidanalyse. Met een apparaat legt ze de roodheid, zonneschade en pigmentatie van mijn huid bloot. Die resultaten gebruikt Neely om me enkele behandelopties voor te leggen. Ze legt ook uit dat de behandelingen in drie pijlers zijn onder te brengen: huidverbeterend, anti-aging en beautifying. Bij mij zou de focus eerder op het eerste liggen omdat ik een gevoelige huid heb.
Ze raadt me een medische gelaatsverzorging aan om mijn comedonen aan te pakken en daarna een FotoFacial voor mijn roodheid en pigmentverkleuring. Daarbij wordt de huid bestraald met een lichtflits zodat de roodheid en de vlekjes zouden verdwijnen. Op vlak van anti-aging zit het bij mij nog goed – oef, al zou ik de beginnende rimpels op mijn voorhoofd lichtjes kunnen laten wegwerken met botox. Daarna suggereert ze nog vrijblijvend dat ik wel wat kan doen aan mijn vermoeide look. Mijn traangoot ligt blijkbaar wat dieper en die zou wat kunnen worden opgevuld met filler. Zo zou ik ook de mooie V-vorm in mijn gezicht kunnen krijgen. Ze voegt nog toe: ‘Maar dat is jouw keuze, natuurlijk.’
Het belang van een levensstijl
Tussendoor benadrukt ze nog even het belang van een levensstijl. De behandelingen hebben nog meer effect als je ook gezond eet, beweegt en stress probeert te vermijden. Een goede kanttekening – de bubbel dat alles te fiksen is met een spuitje wordt weer even doorprikt, en dat vind ik eigenlijk wel fijn. Na deze consultatie overloopt dokter Silvie Van Eycken wat me is aangeraden, legt extra uit en stelt bijkomende vragen. Tijdens dit gesprek komt ook mijn bovenlip weer ter sprake. De term lip flip valt opnieuw en ook hier krijg ik te horen dat mijn lach verzacht kan worden met botox. Zij raadt me ook PRP aan, net zoals de vorige dokter. En ze stelt me ergens ook gerust, dat anti-agingluik is voor mij nog niet nodig. Met een hoofd vol info stap ik weer buiten. Ik begin er steeds meer voor te voelen om toch iets te laten doen.
Bij Carpe Clinic betaal je voor een medische gelaatsverzorging € 150, voor een fotofacial € 200 en voor een PRP-behandeling € 295. Voor een filler in de traangoot en mid-face leg je zo’n € 350 neer.
To filler or not to filler
Voor het laatste gesprek zoek ik een arts over de grens, in Amsterdam. Ik heb een eerste intakegesprek met Merel, de consulente van dokter Jani van Loghem. Ze begint met het overlopen van mijn medisch dossier. Daarna krijg ik weer de vraag: wat stoort me? Ik vertel dat ik er graag wat frisser zou willen uitzien en dat het leuk zou zijn als mijn lip niet meer verdwijnt wanneer ik lach. Eerst stelt Merel bijvragen. Hoe vaak stoor ik me eraan? Weerhoudt het me om bijvoorbeeld op de foto te gaan? Ik vind het fijn dat ze die vragen stelt, zo diep heb ik er namelijk zelf nog niet over nagedacht.
Dan komt ze met de voorstellen. Ook hier krijg ik de boodschap dat antiverouderingsbehandelingen nog niet aan de orde zijn. Ten eerste raadt ze een lip flip aan. Volgens haar een simpele behandeling, ze beschrijft het als een ‘lunchtime treatment’: je laat het tijdens je lunchpauze doen en werkt daarna gewoon verder. Het volgende deel is wel een nieuw verhaal. Merel legt uit dat mijn donkere kringen meer opvallen omdat mijn ogen wat dieper liggen. Volgens haar zou je de focus kunnen verleggen door de C-shape (wenkbrauwen, jukbeenderen en midface) te liften. Door een filler op die drie punten in te spuiten zou mijn gezicht een frissere uitstraling krijgen. Die techniek zou het natuurlijkste en langdurigste resultaat opleveren en is het veiligste.
Een totaalpakket
Enkele dagen later belt Merel me op. Ze heeft samen met dokter Van Loghem alles overlopen, en de dokter heeft nog wat aanvullende voorstellen. Zo raadt hij aan eerst de huidkwaliteit rond mijn ogen te verbeteren met een TCA- peeling, die je een nieuw, fris velletje geeft. Mijn gevoelige huid komt weer ter sprake – fijn dat ze me ook willen helpen met mijn kwaaltjes. Daarnaast stelt hij ook een bovenooglidcorrectie voor omdat mijn oogleden nogal dicht tegen mijn wimperrand hangen. Dit genetische trekje – mijn opa noemde ze ‘zijn rolluiken’ – wordt namelijk erger met de jaren. Ik wist al: ooit laat ik daar wel iets aan doen, maar het verrast me dat een dokter er nu al werk van wil maken.
Mocht de TCA-peeling onvoldoende effect opleveren en een ooglidcorrectie geen optie zijn, dan zou Van Loghem – ‘Aangezien we toch bezig zijn met botuline’ – ook wat prikjes zetten onder mijn wenkbrauwen om die te liften en meer symmetrisch te maken. In tegenstelling tot de andere klinieken krijg ik hier een totaalpakket voorgeschoteld – een transparante aanpak die sowieso het meeste effect oplevert, maar het komt wel binnen. Ik denk op dit punt: ofwel doe ik niets, ofwel doe ik het allemaal. Go hard or go home. Al neig ik nog wat meer naar dat laatste. On the spot beslissen lijkt me niet het beste plan, ik neem het advies mee om er een paar nachtjes over te slapen...
Bij UMA Clinic betaal je voor een TCA-peeling € 95. De combinatie van een lip flip, een wenkbrauwlift en een filler in C-shape kost je € 1150.
Dromen en twijfelen
Ik merk dat ik de weken na de gesprekken toch vaker in de spiegel zit te kijken. Wil dat zeggen dat ik me meer bewust ben van mijn schoonheidsfoutjes dan voordien? Ik vrees van wel. Toch voel ik me niet slechter. Het klinkt misschien gek, maar door deze consultaties heb ik sommige imperfecties net leren omarmen. Dit artikel schrijven (en erover praten met mijn vriendinnen, thanks girls!) heeft een nieuwe vraag doen rijzen: wat heb ik ervoor over om er mooier uit te zien? Sommige knopen heb ik snel doorgehakt. Fillers schrikken me af. Ik ben te bang dat het zou mislopen – zelfs bij goede dokters als deze – en ik kan het geld er niet aan geven. Met zulke bedragen ga ik liever op reis: heerlijk zorgeloos genieten, da’s toch de perfecte remedie tegen stress en dus ook tegen rimpels, nietwaar?
Voorlopig blijf ik lekker mezelf. Mét vermoeide blik en scheve lach. En met de belofte aan mezelf dat ik binnen enkele jaren op deze beslissing mag terugkomen.
De lip flip blijft wel door mijn hoofd spoken. De drempel daarvoor is ook de laagst: de behandeling kost het minst en het zijn maar twee prikjes. Het helpt dat er steeds wordt gesproken over een drupje botox of een beetje filler – klinkt helemaal niet zo ingrijpend, en best schattig. Ergens schrikt het me ook af dat de drempel zo laag is komen te liggen. Als je je zonder al te veel nadenken in dit avontuur stort, zie je er binnenkort anders uit, zit je om de paar maanden bij de arts en is je portemonnee een pak lichter. En dan blijft de vraag: kan je die energie (en dat geld) niet beter spenderen aan iets belangrijkers? Want er is meer in het leven dan een knap kopje. Voorlopig blijf ik dus lekker mezelf. Mét vermoeide blik en scheve lach. En met de belofte aan mezelf dat ik binnen enkele jaren op deze beslissing mag terugkomen.
Tekst: Ise Kenis
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
