Wij stelden de vraag aan een relatiebemiddelaar.
Zo pak je die break-up op een respectvolle manier aan
Een break-up is altijd pijnlijk. Maar hoe moeilijk het ook is om een punt te zetten achter een relatie, wat jullie ooit deelden, verdient op z’n minst het nodige respect. Relatiebemiddelaar Rika Ponnet legt je uit hoe je dat doet.
Rika Ponnet: ‘Er zijn natuurlijk geen algemeen geldende regels voor het verbreken van een relatie. Elke relatie is anders, in zijn ontstaan en verloop. Ook een relatiebreuk hangt daarmee samen. We weten ondertussen allemaal wel dat je een relatie beter niet beëindigt via Messenger of sms, maar er zullen ongetwijfeld situaties zijn waarin dat toch de minst slechte optie is. Omdat een andere manier bijvoorbeeld nog destructiever zou kunnen zijn of dingen in gang zou kunnen zetten die erger zijn dan de manier van afwijzen.’
Nooit makkelijk
‘Algemeen stel ik toch dat als je een relatie verbreekt, je dat nieuws best persoonlijk brengt. Of je dat nu via FaceTime doet of vanop een veilige afstand van elkaar. Dat betekent uiteraard dat je hoe dan ook geconfronteerd wordt met de emoties van de ander, maar ook met die van jezelf. Afwijzen en bij de ander de pijn van de afwijzing zien, is niet makkelijk. Dat hangt vaak samen met een beeld dat we van onszelf hebben en willen handhaven. Jezelf zien als iemand die een ander kwetst, is moeilijk.’
‘Soms hangt het ook samen met onze angst voor emoties, voor conflict, het overspoelende van zo’n situatie en ons onvermogen om daarmee om te gaan. We gaan zo’n spanningsveld dan ook liever uit de weg. Lukt het echt niet om het nieuws in levenden lijve te brengen, dan is een geschreven boodschap ook een optie, gevolgd door een gesprek. In elk geval is zo’n gesprek belangrijk. Vanuit mijn werk weet ik hoe belangrijk het is dat mensen een verhaal hebben, begrijpen wat er gebeurd is, een verklaring krijgen waarmee ze verder kunnen. Het zorgt ervoor dat je kan rouwen om wat geweest is.’
Het juiste moment
‘Er is geen juist of fout moment voor een break-up. Vaak denk je al een tijdje na over breken, wik en weeg je tot je op een punt komt waarop de spanning ondraaglijk wordt en je de stap zet. Uiteraard is het moment waarop de ander al in een kwetsbare positie zit, door ziekte, een overlijden, een stresserende periode, niet ideaal, maar daar helemaal aan ontkomen, lukt uiteraard niet altijd. Het gaat uiteindelijk altijd opnieuw over dezelfde vaststelling. We willen bij een breuk de pijn minimaal maken, terwijl dat een ijdel streven is.’
Eerlijk duurt (soms) het langst
‘Wat je al dan niet vertelt wanneer je een relatie verbreekt, hangt sterk samen met wat je daarna nog met dat contact voor ogen hebt. Hebben jullie samen kinderen, hebben jullie nog gezamenlijke verantwoordelijkheden, dan is het belangrijk ervoor te zorgen dat de ander een afdoende uitleg krijgt, zonder daarom over alles uit te weiden. Het is daarbij belangrijk dat je alle gevoelens toelaat, die ook durft te benoemen, maar weg blijft van oordelen en veroordelen, van etiketten plakken, van het problematiseren van het gedrag van de ander. Relaties stranden altijd omdat de verbondenheid tussen twee mensen er niet meer is, onder druk staat, er van bij aanvang te weinig was, niet vanwege feiten, gebeurtenissen of anderen.’
Beetje afstand
‘Uit onderzoek blijkt dat het goed is net na een breuk de ander te mijden. Uit het oog, uit het hart: dat klopt dus echt wel. Een breuk wordt dan beter verwerkt. Vrienden kan je na een break-up alleen maar zijn als jullie elkaar allebei ook echt zo zien en niet meer als datingmateriaal. Elke andere vorm van (virtueel) contact, uit medelijden of om te troosten, is contraproductief. Jij kan de pijn niet verzachten. Troosten voegt vaak zelfs toe aan de pijn. Het is zoals met een fysieke wonde: die geneest het best als ze scherp en duidelijk is, en het slechtst als dat niet zo is.’
‘Elke breuk doet pijn. Als jij de persoon bent die de breuk initieert, ben je bij wijze van spreken de oorzaak van die pijn. Die pijn verzachten kan niet. Je helpt de ander het best door dat te erkennen, te aanvaarden en te dragen.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
