Amy (27) uit ‘Big Brother’: ‘Ik krijg veel kritiek dat mijn uiterlijk vals lijkt, en dat maakt me heel onzeker’

Amy Van Wingen (27) was te zien in het vorige seizoen van ‘Vakantiehuis For Life’ en in ‘Big Brother’. ‘Ik had het in het “Big Brother”-huis heel zwaar’, vertelt Amy. ‘Ik voelde me daar heel lelijk.’

‘Mijn self-love is doorheen de jaren enorm gegroeid, want ik zag mezelf vroeger echt niet graag’, vertelt Amy. ‘Ik kan nu zeggen als ik in de spiegel kijk dat ik er innerlijk, maar ook uiterlijk wel mag zijn.’

Waardoor zat je vroeger zo slecht in je vel?

‘Ik ben nooit echt zo mager geweest als mijn vriendinnen. Mijn mama lacht altijd dat ik al geboren werd met heupjes (lacht). Nu kan ik mijn vormen wel appreciëren, maar vroeger had ik daar moeite mee en wilde ik er gewoon uitzien zoals de rest.’

Heb je nu nog bepaalde complexen?

‘Toch nog steeds mijn billen en buik, zoals bij veel vrouwen waarschijnlijk. Ik heb altijd het gevoel dat die wel een beetje strakker mogen zijn. Daardoor durf ik sommige kledingstukken die ik eigenlijk heel mooi vind gewoon niet dragen. Ik wil de focus niet op die zones leggen. Terwijl een buikje doodnormaal is, hè. Een vrouw slaat nu eenmaal vet op in die zone en ik ga mezelf niet uithongeren om een sixpack te krijgen. Maar op slechte dagen vergeet ik dat weleens.’

Vanwaar komt volgens jou dat onrealistische ideaalbeeld?

‘Instagram, zonder enige twijfel! Ik heb ook de slechte gewoonte om mezelf te spiegelen aan anderen en een app zoals Instagram waar iedereen er als een model lijkt uit te zien, helpt dan niet echt. Ik ging onlangs eens door mijn lijst met mensen die ik volgde en ik betrapte mezelf erop dat ik echt bijna alleen maar modellen volgde. Ik heb niks tegen die meisjes, maar hun feed draagt niks bij tot míjn leven. Integendeel, ik word er alleen maar onzeker van. Ik hield grondige kuis en ik moet zeggen dat ik sindsdien veel mee geïnspireerd in plaats van geïrriteerd word door mijn feed (lacht).’

Toen je uit het ‘Big Brother’-huis kwam, was je wel veel afgevallen.

‘Klopt. Ik was op zestien dagen tijd vier kilo afgevallen, wat heel veel is, want ik ben niet groot. Ik had het daarna heel moeilijk om weer normaal te eten, omdat ik bang was om plots weer veel bij te komen. Dat was niet zo’n goede periode in m’n leven. Zeker omdat ik het in het “Big Brother”-huis ook heel zwaar had. Ik voelde me daar heel lelijk...’

Hoezo?

‘We moesten dag in dag uit dezelfde kledij dragen, terwijl mijn outfits echt wel mijn gemoedstoestand bepalen. Dat heb ik daar nog maar eens gemerkt. Ik wist niet hoe groot de impact was van kledij op m’n leven. Maar als ik een slechte dag heb, kan een vrolijke outfit waar ik me goed in voel me net terug opmonteren. Dat kon daar totaal niet.’

Je kwam in ‘Big Brother’ ook anders in beeld dan de vrolijke spring-in-‘t-veld die je bent in het echte leven.

‘Amai, ja! Ik had het heel moeilijk om in een omgeving te komen waar ik van de eerste seconde enorm hard beoordeeld werd op m’n uiterlijk. Verschillende andere bewoners gaven toe dat hun eerste indruk van mij was dat ik een bitch was, terwijl ik dat totáál niet ben! Ze vonden het ook moeilijk dat ik zo’n wervelwind ben, maar mijn vrienden vinden dat net zo geweldig aan mij. Ik had dus het gevoel dat ik niet mezelf kon zijn. Én ik maak me gewoon te veel zorgen over wat anderen van me denken.’

Vertel.

‘Bij “Vakantiehuis For Life” deed ik mee met m’n papa en hebben we ons samen enorm goed geamuseerd. In het “Big Brother”-huis stond ik er alleen voor en draaide het echt om wat mensen van mij vonden, want dat bepaalde of ik in het spel bleef of niet. Ik was daar dan ook voortdurend mee bezig, wat vaak resulteerde in huilbuien, want op den duur maak je jezelf gek. Ik was ervan overtuigd dat ik de meest gehate kandidaat was. Eenmaal terug thuis, zag ik dat ik online ook enorm veel steun en liefde kreeg van kijkers, en dat deed me zoveel deugd! Maar er waren er ook die commentaar bleven geven...’

Op wat dan?

‘Ik krijg veel de kritiek dat mijn uiterlijk vals lijkt, en dat maakt me heel onzeker. Mensen sturen als ik aan de kust ben: “Er drijft al genoeg plastic in de zee”. Velen denken dat ik al keiveel liet veranderen aan mezelf, terwijl ik met het hand op het hart kan zeggen dat ik enkel lipfillers heb én ik ben daar altijd heel eerlijk over. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik intussen beter opgewassen ben tegen zo’n haatreacties. Ik leerde dat je niet voor iedereen goed kan doen. En waarom zou ik me aantrekken wat iemand van mij denkt die ik toch niet ken? Boeien!’

Je praat inderdaad heel openlijk over je lipfillers.

‘Klopt. Ik wil plastische chirurgie niet verheerlijken, maar die kleine ingreep heeft wel bijgedragen tot de Amy die ik nu ben. Ik heb dat zo’n drie jaar geleden laten doen op hetzelfde moment dat ik mezelf ook een nieuw kapsel aanmat: korter en felblond. Vroeger strookte mijn uiterlijk niet met mijn innerlijk. Ik zag er een doodbraaf meisje uit, terwijl ik eigenlijk heel extravert en vurig ben. Door die twee dingen te doen, zag ik de Amy die ik me vanbinnen voelde ook terug in de spiegel. Dat heeft me op uiterlijk vlak een pak zelfzekerder gemaakt.’

Vind je het jammer dat er nog steeds een taboe heerst rond cosmetische ingrepen?

‘Ja. Iedereen moet toch doen waar hij of zij zelf gelukkig van wordt? Waarom zou je er wakker van liggen dat iemand haar lippen laat doen? Het zijn toch háár lippen? Jij moet er niet voor betalen en jij moet er geen pijn voor lijden, dus je mening mag je ook voor jezelf houden.’

Misschien zijn sommigen bang dat je daar als bekend figuur een verkeerd signaal mee geeft?

‘Het is niet omdat ik mijn lippen laat opspuiten dat ik dunne lippen niet mooi vind. Integendeel! Ik vind het gewoon beter bij míj passen. Het maakt me tot de Amy die ik nu ben, en ik ben daar superblij mee. Als iemand me daar info over vraagt, zal ik daar eerlijk op antwoorden.’

Self-love gaat ook over mentaal goed in ‘t koppeke zitten. Heb jij bepaalde mentale struggles?

‘Ik heb na de coronacrisis echt een extreme vorm van FOMO, en dat kan heel vermoeiend zijn. Ik wil álles uit het leven halen en tegen geen enkel feestje nee zeggen, maar daardoor loop ik mezelf iets te vaak voorbij. Zowel fysiek als mentaal wordt het me soms te veel. Die me-time, die soms mijn keel uithing tijdens corona, las ik nu eigenlijk helemaal niet meer in, terwijl ik voel dat ik daar toch nog steeds af en toe nood aan heb. Ik moet meer aan die rem leren trekken.’

Je vertelde in een eerder interview met Flair dat je vader vroeger alcoholverslaafd was. Heeft dit littekens achtergelaten?

‘Dat is sowieso een van de redenen waarom ik zo onzeker ben. Ik denk dat elk kind bevestiging wil van zijn of haar ouders en omdat mijn papa vaak afwezig was, heb ik dat niet altijd gekregen. Langs de andere kant heeft dat me net ook sterker in m’n schoenen doen staan, want ik leerde van jongs af aan heel verantwoordelijk zijn omdat ík voor mijn papa zorgde in plaats van omgekeerd.’

Tot slot: zien we je binnenkort nog een keertje op het kleine scherm verschijnen?

‘Ik werk voorlopig nog als digital marketeer, maar ik zou heel graag iets in de media doen. Ik twijfel enkel omdat ik dan nóg meer in de belangstelling zal staan en ik heb zoals ik eerder al zei al aan den lijve ondervonden dat dat niet altijd zo plezant is. Ik heb eerlijk gezegd geen zin in nóg meer gemene commentaren. Ik vind het fijn dat ik nu nog in de anonimiteit kan verdwijnen. Hoe meer je met je hoofd op tv komt, hoe minder dat mogelijk is. Maar het triggert me wel! Als ik luidop mag dromen, zou ik heel graag een feelgoodprogramma maken. Geen reality meer, maar iets zonder drama dat een glimlach op je gezicht tovert!‘

Nog meer self-love-interviews:

• Liese (29) uit ‘Big Brother’ heeft MS: ‘Mijn grootste schrik is dat ik niet meer zou kunnen stappen’
• Janne (28) van Atelier Jean: ‘Als je je continu opgeblazen voelt, heeft dat sowieso een effect op je humeur en je self-love’
• Amber (23) werd tweede in ‘Regi Academy’: ‘Ik heb geen maatje 34, maar ik geef mijn chicken nuggets niet op’