‘Ik ging soms wel dertig keer checken of ik de deur wel dicht had gedaan of kwam m’n huis niet uit omdat ik bang was dat ik de kaarsen niet had uitgeblazen.’
Soms angst of paniek? Deze lezers kunnen ervan meespreken
Leven met angst is meestal een last, maar het kan soms ook een kracht zijn. Angstige mensen zijn vaak uiterst alert en empathisch. Ze gebruiken hun zorgen als brandstof om te groeien en te leren, en bovendien leven ze langer! Deze lezers krijgen regelmatig te maken met angst of paniek en vertellen hun verhaal – de positieve en negatieve kanten.
Maud
‘Zonder mijn medicatie heb ik last van OCD, een combinatie van obsessies en compulsies. Ik ging soms wel dertig keer checken of ik de deur wel dicht had gedaan of kwam m’n huis niet uit omdat ik bang was dat ik de kaarsen niet had uitgeblazen. Bovendien kon ik echt excessief piekeren. Dan maakte ik me zorgen over allerlei zaken die zouden kúnnen mislopen, terwijl daar zelfs geen aanleiding voor was. Mijn vriend is fantastisch, maar het zorgde soms voor serieuze spanningen in m’n relatie.’
Margaux
‘Ik ben echt een doemdenker. Soms ben ik zo zenuwachtig dat ik niets meer kan eten, laat staan dat ik kan slapen. Dan zit ik in een neerwaartse spiraal en vind ik alles aan mezelf slecht. Ik raak soms zo erg in paniek dat ik begin te hyperventileren. Dan kan ik amper ademen en lijk ik kortsluiting in mijn hoofd te hebben. Het is een vreselijk gevoel.’
Katie
‘Ik kreeg een maand geleden een paniekaanval in de metro. We stonden een tijdje stil ondergronds en het was erg druk. Ik begon enorm te zweten, voelde me slap en kreeg geen adem meer. Iedereen moest plaatsmaken, zodat ik kon zitten en niet zou flauwvallen. Het was superbeschamend. Sindsdien stap ik niet op wanneer ik zie dat het een overvolle metro is, uit angst om zoiets weer mee te maken.’
Greg
‘Iets waar veel mensen zorgeloos van genieten, durf ik niet, namelijk op restaurant gaan. Ik heb schrik dat ik zal morsen of dat er iets tussen m’n tanden zal zitten en dat mijn tafelgenoten me zullen aanstaren of stiekem zullen uitlachen. Daardoor voel ik me vaak erg eenzaam. Veel sociale gelegenheden gebeuren immers op restaurant.’
Katie
‘Ik durf nooit iets te zeggen tijdens een vergadering, zelfs wanneer ik honderd procent zeker weet dat ik gelijk heb. Ik had dat ook al als kind wanneer ze m’n naam afriepen voor de aanwezigheidslijsten in de klas: pure stress dat ik iets verkeerds zou zeggen.’
Maud
‘Alle problemen door mijn angststoornis en OCD hebben ertoe geleid dat ik veel zelfkennis heb. Ik werd echt gedwongen om in moeilijke tijden met mezelf aan de slag te gaan. Daar pluk ik nu de vruchten van.’
Margaux
‘Ik sta realistisch in het leven en zal sneller alle kanten gedetailleerd bekijken en de voor- én nadelen van een situatie afwegen. Ik ben een doemdenker, dus ik zal de zaken niet snel verbloemen, maar ze altijd eerlijk, misschien zelfs negatiever, inschatten. Als er iets misloopt, bestaat de kans dat ik het al eens heb meegemaakt in mijn hoofd.’
Maud
‘Ik vind angstige en moeilijke emoties heel menselijk, dus ben ik daar heel open over. Anderen zijn dat ook tegen mij. Ik voel me vaak de amateurtherapeut van al m’n vrienden (lacht).’
Fred
‘Wanneer ik in een echte angstaanval zit, moet ik daarna soms een paar dagen verplichte rust nemen. Dan zeg ik alles af en probeer ik zo weinig mogelijk prikkels binnen te krijgen.’
Margaux
‘Ik ben heel begripvol voor andere mensen. Als iemand “Ik zit eronderdoor” of “Ik heb stress” zegt, snap ik dat. Ik zal nooit antwoorden: “Komaan, hè, niet overdrijven.” Ik zal dus nooit oordelen, maar altijd luisteren. Wanneer iemand laattijdig een afspraak afzegt omdat die zich niet goed voelt, zal ik daar ook nooit boos om zijn. Dan ben ik al blij dat die iets laat weten.’
Tekst: Anaïs Raes, met dank aan psycholoog Leslie Hodge
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
