‘Ik besef nu hoe het is om echt ontevreden te zijn over iets aan je lijf waar je niks kan aan doen.’
Charlotte Anne Bongaerts (31): ‘Ik had tijdens de zwangerschap een tweede paar borsten onder mijn oksels’
Charlotte Anne Bongaerts kan je kennen uit ‘Gent West’, ‘Fair Trade’ en ‘Mijn Slechtste Beste Vriendin’. De actrice beviel begin dit jaar van haar eerste kindje Max. ‘Mijn lichaam is volledig veranderd’, aldus Charlotte. ‘Ik besef nu pas hoe het voelt om echt ontevreden te zijn over iets aan je lijf waar je eigenlijk niks aan kan doen.’
‘Self-love betekent voor mij dat ik tijd uittrek om de dingen te doen die ik graag doe en die me energie geven, waardoor ik me voldaan voel’, vertelt Charlotte Anne Bongaerts. ‘We moeten in ons leven vaak dingen doen die we niet graag doen, maar die er nu eenmaal bijhoren. Ik denk maar aan het huishouden of de administratie. Maar cijfer jezelf niet volledig weg en maak ook zeker voldoende tijd voor de dingen die je dus wél gelukkig maken.’
Dit bericht op Instagram bekijken
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak of dingen waar je minder tevreden over bent?
‘Eerlijk? Ik ben eigenlijk nooit echt ontevreden geweest over hoe ik eruitzie. Ik vond altijd dat ik geluk had, want ik kon bijvoorbeeld veel eten zonder bij te komen terwijl dat bij heel wat vriendinnen anders is. Als ik sport, voel en zie ik dat ook meteen aan mijn lichaam. Dat is wel veranderd door onlangs mama te worden. Mijn lichaam is volledig veranderd en ik besef nu pas hoe het is om echt ontevreden te zijn over iets aan je lijf waar je eigenlijk niks kan aan doen.’
Vertel.
‘Het zwanger zijn op zich vond ik zalig, want ik had eindelijk wat meer vormen. Ik had grotere borsten en een dikkere poep, waardoor ik me heel vrouwelijk voelde. Maar ik geef borstvoeding, waardoor die borsten een heel andere invulling krijgen en daar heb ik het wel moeilijk mee. Iets dat heel intiem is en je sexy doet voelen, wordt plots herleid tot iets heel praktisch. Dat is even wennen. Daarnaast kreeg ik te maken met iets wat niet veel vrouwen kennen, maar dus wel kan gebeuren tijdens de zwangerschap en na de bevalling.’
Vertel.
‘Mijn borstklieren lopen tot in mijn oksels. Daardoor zwollen niet enkel mijn borsten, maar ook mijn oksels helemaal op. Ik had onder mijn oksels een soort tweede paar borsten. Die voelden echt aan als tennisballen, waardoor ik mijn armen zelfs niet meer helemaal naar beneden kreeg. Dat was superpijnlijk!’
Die huid is uitgerekt waardoor ik nu overtollige huid heb onder mijn oksels en ik vind dat heel lelijk.
Zijn die ondertussen verdwenen?
‘Die okselbollen, zoals ik ze noem, wel. Maar die huid is wel uitgerekt waardoor ik nu overtollige huid heb onder mijn oksels en ik vind dat heel lelijk. Ik durf op dit moment nog altijd geen topjes zonder mouwen aandoen. Ik denk dat ik daar iets aan ga laten doen, want ik voel me daar heel onzeker over.’
Het is toch geen schande dat je hiervoor onder het mes wil gaan?
‘Klopt. Als iets je stoort of ongelukkig maakt, zoals ik nu voor de eerste keer ervaar, waarom zou je daar dan niks aan mogen doen? Dit voelt niet als mezelf en die okselbollen horen ook niet bij mezelf. Mensen rondom mij die normaal zouden zeggen als ik over iets klaag: ‘Dat valt wel mee’, geven nu gewoon toe dat het inderdaad niet mooi is. Ik vind het belangrijk dat je daar eerlijk over durft te zijn tegen elkaar, zonder iemand te willen kwetsen natuurlijk. Het is toch beter dat je toegeeft dat iets niet mooi is, dan dat je die persoon voor de gek houdt. Daar heb je niks aan.’
Ben jij zelf ook altijd zo eerlijk?
‘Ja. Dat is wie ik ben. Ik ben rechtuit en dat vinden mijn vrienden en familie net zo mooi aan mij. Ik hou er ook van om dingen bespreekbaar te maken en te delen. Door over die okselbollen te praten, hoorde ik van verschillende kennissen dat ze hetzelfde meemaakten, terwijl ik zelfs niet wist dat dit bestond. Niemand vertelde me dit toen ik zei dat ik borstvoeding ging geven. Dat vind ik jammer.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Op je Instagram durf je die lijn doortrekken en vlakaf toegeven dat het moederschap op zich ook niet altijd rozengeur en maneschijn is.
‘Natuurlijk. Mama zijn is gewoon heel heftig! Wij wonen tijdelijk in Kopenhagen voor het werk van mijn man, waardoor we dus geen familie rondom ons hebben. Door de coronacrisis hebben we ook amper vrienden kunnen maken. We moeten dus werkelijk álles zelf doen. Er is geen opvangnet of hulp. Ik kan niet even een pauze nemen van het mamazijn en dat is toch heftig!’
Merk je dat door dit te delen je andere mama’s een hart onder de riem steekt?
‘Ja. Toen ik net bevallen was, zeiden velen me dat ik er goed uitzag waardoor ze er onmiddellijk van uitgingen dat het ook goed met me ging. Ze vroegen niet hoe het met me ging, want ik zag er goed uit, dus met wat zou ik dan kunnen worstelen? Terwijl ik het eigenlijk wel héél zwaar had. Dat moet er een beetje uit in onze maatschappij. Het is niet omdat iemand er goed uitziet, of die schijn hooghoudt, dat die zich automatisch ook goed voelt.’
Het is in onze sector heel moeilijk om een afwijzing niet persoonlijk op te pakken.
Zijn er nog bepaalde dingen waar je op mentaal vlak mee worstelt?
‘Ik krijg soms stress of word onzeker door mijn beroep als actrice. Het is in onze sector heel moeilijk om een afwijzing niet persoonlijk op te pakken. Jij bent namelijk het instrument waarmee je je werk uitvoert, dus als je niet gekozen wordt voor een bepaalde rol, denk je onmiddellijk dat de fout bij jou ligt. Je begint aan jezelf te twijfelen, maar eigenlijk ligt het vaak niet aan je talent of kwaliteiten. Ze hebben soms gewoon een bepaald persoon voor ogen, die bijvoorbeeld wat ouder is en dan past een dertiger zoals ik niet in dat profiel. Je moet dat dus van je af kunnen zetten, maar dat is niet gemakkelijk.’
Je vertelde dat je na ‘Gent West’ in een zwart gat viel omdat andere rollen uitbleven.
‘Klopt. Ik dacht eerlijk gezegd dat het voor mij als actrice gedaan was en dat ze me niet meer wilden voor iets anders. Ik werd daar enorm ongelukkig van.’
Hoe kon je die gedachtenmolen stopzetten?
‘Ik merkte dat mijn wereld ruimer moest worden dan enkel acteren. Ik wilde niet alleen maar leven voor mijn werk. Ik probeerde creatief te zijn op andere manieren. Ik begon een moestuin, verdiepte me in fotografie en begon met yoga. Dat zijn andere aspecten die mij tot mezelf maken en me toch voldaan doen voelen. Ik ben meer dan alleen maar een actrice. Het deed ook deugd om opnieuw naar het buitenland te verhuizen en daardoor letterlijk wat afstand te kunnen nemen van die acteerwereld.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Wil dat zeggen dat we je niet meer op tv zullen zien?
‘Natuurlijk niet. Het blijft kriebelen om te acteren. Maar ik ga mijn geluk niet meer enkel en alleen laten afhangen of bepalen door anderen, zijnde de mensen van productiehuizen of regisseurs.’
Je woont nu al even in Kopenhagen. Mensen zijn daar volgens onderzoek gemiddeld gelukkiger. Is dat bij jou ook het geval?
‘Mensen hier zijn content met wat ze hebben, dat zit er hard ingebakken. In België denken we steeds dat het beter kan en kijken we wat we nóg allemaal uit het leven kunnen halen, in plaats van gewoon gelukkig te zijn met wat je al hebt. Ik leer die andere manier van leven nu en ik merk dat ik me hier wel thuisvoel.’
Je bent het gewend om in het buitenland te wonen. Mis je het niet om een vaste thuisbasis te hebben?
‘We leven constant uit onze valies en zijn dat ondertussen gewoon. Ik vind het ontzettend fijn om nieuwe plekken en culturen te ontdekken. Voor mij voelt het als een bevrijding om in het buitenland te zijn. Dat wil niet zeggen dat ik mijn familie en vrienden niet mis, maar we komen vaak terug naar België voor mijn werk en ik merk dat de momenten die ik dan met hen besteed kwalitatiever zijn dan toen ik nog hier woonde en ze elk weekend zag. Je moet niet meer uit verplichting op elk verjaardagsfeestje aanwezig zijn, maar je spreekt af met iemand omdat je daar zin in hebt. Dat maakt onze tijd samen veel fijner en ook echter.’
Ik ben eenzamer. Ik heb geen netwerk rondom mij dat me kan helpen met de baby waardoor mijn sociaal leven eigenlijk tot nul is herleid.
Lukt deze levensstijl nu nog met een kindje erbij?
‘Ja. Al merk ik wel dat ik eenzamer ben. Als je een baby’tje krijgt, heb je een netwerk nodig van mensen rondom je die je kunnen helpen. Dat mis ik enorm in het buitenland, waardoor mijn sociaal leven eigenlijk tot nul is herleid. Op een bepaald moment dachten we er zelfs even aan om terug te verhuizen naar België, maar de vele voordelen in Kopenhagen zoals de frisse lucht en die hygge-mentaliteit konden ons toch overtuigen om te blijven.’
Hoe ziet je toekomst eruit?
”Mijn Slechtste Beste Vriendin’ krijgt een derde seizoen, dus daar zal ik weer in meespelen. En voor Eén heb ik ook nog een aantal draaidagen voor een webreeks ‘Match’. Beetje bij beetje komen er weer wat nieuwe projecten op mijn pad. Verder leef ik volgens het Deense systeem waarbij kindjes maar vanaf hun negen maand à een jaar naar de crèche gaan, dus momenteel ben ik voltijds huismama.’
Waar hoop je op professioneel vlak nog op als je luidop mag dromen?
‘Ik zou graag nog eens een hoofdrol spelen, geen bijrol, in een serie of film. Echt een rol waar ik mijn tanden in kan zetten zoals bij ‘Gent West’ en dat me volledig uit mijn comfortzone trekt. Daar hoop ik heel hard op!’
Nog meer self-love-interviews:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
