We zijn bij Flair gek op tattoos. Heel wat van die kunstwerkjes zijn niet enkel mooi, maar hebben ook een speciale betekenis. In TAT Talks vertellen lezeressen welk verhaal er schuilgaat achter hun tatoeage(s). Caroline (21) overwon een eetstoornis. Ze liet een tattoo zetten als symbool van die overwinning.
‘Ik zat in het eerste middelbaar toen mijn eetstoornis begon’, vertelt Carolien. ‘Ik was toen dertien jaar. Ik was en ben nog steeds een perfectionist en ik heb graag controle over alles. Daarbij kwam nog eens kijken dat ik als tiener heel onzeker was. Toen ik tijdens de zomer op kamp ging, was een meisje uit onze groep enorm populair. Zij was toevallig heel slank, in mijn ogen veel slanker dan ik, en op dat moment besloot ik dat ik per se wilde vermageren. Ik smeet de boterhammen die ik meekreeg naar school in de vuilnisbak en ook thuis at ik steeds minder. Zo nam ik superkleine porties en weigerde ik nog iets van snoep in mijn mond te steken. Op den duur was deze levensstijl een soort verslaving. Mijn eten was het enige dat ik volledig onder controle had, want ik bepaalde zelf hoeveel en wat ik at. Ik hield mijn gewicht nauwkeurig bij op de weegschaal en als er honderd gram bij was, ging ik als een gek sporten.’
Gespannen sfeer
‘Mijn ouders hadden snel door dat er iets niet klopte, want daarvoor kookte ik supergraag en ik genoot er echt van om samen met hen op restaurant te gaan. Nu kon dit plots allemaal niet meer, want ik voelde me schuldig telkens als ik nog maar een hap van iets nam. Mijn eetstoornis zorgde voor een heel gespannen sfeer thuis. Ik had vaak ruzie met mijn ouders omdat ik weigerde te eten en zij wisten natuurlijk niet goed hoe ze dit moesten aanpakken. Er was veel frustratie en zelfs wanhoop. Mijn oudere zus was daardoor in het begin heel kwaad op mij omdat ik hen veel verdriet aandeed. Toch was zij diegene die vaak de bemiddelaar speelde thuis.’
‘Mijn toestand werd steeds erger. Ik had totaal geen energie meer en ik werd duizelig bij de minste inspanning die ik deed. Daarom mocht ik niet meer met de fiets naar school en kon ik de LO-lessen niet meevolgen. Ik had het voortdurend koud, mijn haar was broos en ik voelde me vreselijk. Ik had een kort lontje waardoor ik vaak uitschoot tegen de mensen die ik graag zag en die het natuurlijk goed bedoelden. Ik lag ‘s nachts wakker in mijn bed omdat ik piekerde over wat ik die dag had gegeten en wat ik de volgende dag zou moeten eten. Ik weende me vaak in slaap.’
Ik lag ‘s nachts wakker in mijn bed omdat ik piekerde over wat ik die dag had gegeten en wat ik de volgende dag zou moeten eten.
‘Gevecht tegen mezelf’
‘Gelukkig kom ik uit een warm nest, ik heb een heel hecht gezin, en dat heeft me zeker geholpen. Op aanraden van mijn ouders ging ik uiteindelijk toch langs bij de huisarts. Die stuurde me door naar het UZ Gent, waar ik begeleid werd door een kinderarts die gespecialiseerd is in eetstoornissen. Verder kreeg ik hulp van een diëtiste die een voedingsschema voor me opstelde en mijn eetpatroon nauwkeurig in het oog hield en ging ik langs bij een psychiater én een psycholoog. Die gesprekken hielpen me echt inzien dat ik niet goed bezig was en dat ik dringend mijn leven terug op de rails moest krijgen. Als mijn gewicht nog verder zou dalen, moest ik opgenomen worden. Toen ik dat hoorde, kreeg ik een klop van de hamer.‘
‘Beetje bij beetje begon ik minder tegen te werken en volgde ik mijn dieet beter. De eerste kilo’s kwamen er vlotjes bij, maar het was voortdurend een gevecht met mezelf. Ik wist dat het goed was dat dat getalletje opnieuw de hoogte inging en dat ik terug gezond werd. Maar langs de andere kant raakte ik die controle waar ik me zolang aan had kunnen vasthouden kwijt. Dat was verschrikkelijk eng. Het was een lange weg, maar dankzij die professionele hulp en de liefde van mijn familie, kon ik na vier jaar eindelijk weer genieten van mijn eten.’
Sterrenbeeld
‘Ik was die eetstoornis de baas en ik wilde die overwinning symbolisch vastleggen. Daarom besloot ik om een tattoo te laten zetten. Ik werkte het ontwerp uit samen met mijn papa. Hij heeft als tatoeage een ram als symbool voor ons hechte gezin, we zijn namelijk alle vier Ram als sterrenbeeld, dus ik wist onmiddellijk dat dat dier ook onderdeel moest uitmaken van mijn exemplaar. Het is ook een teken van mijn doorzettingsvermogen. Ik werkte de tekening af met pioenen, mijn lievelingsbloemen die tonen dat ik opnieuw opengebloeid ben.’
‘Ik koos er bewust voor om de tattoo op mijn rug te laten zetten. Er zijn niet zo veel mensen die mijn verleden kennen, dus ik wil ook niet dat iedereen voortdurend die tekening ziet. Ik heb ze vooral voor mezelf gezet om me eraan te doen herinneren dat ik trots mag zijn op mezelf. Als ik het moeilijk heb, helpt het ook om er even in de spiegel naar te kijken. Ik voel me dan onmiddellijk beter, want als ik een eetstoornis kan overwinnen, dan moet de rest ook wel lukken (lacht).’
De tattoo bestaat uit een ram en pioenen.
Nog meer mooie TAT Talks:
- Elize (30): ‘Na die aanranding op Erasmus zat ik heel diep, maar de tattoo toont me dat ik onverwoestbaar ben’
- Lien (25): ‘Mijn kinderwens ging in rook op toen ik mijn beide eierstokken moesten laten verwijderen’
- Lisa (26): ‘Die wereldreis veranderde mijn leven en ik sloeg zelfs een Brits lief aan de haak’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
